Głosiłem Twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu;
oto nie powściągałem warg moich - Ty wiesz, o PANIE.
(Ps 40,10 - Biblia Tysiąclecia /BT/)
oto nie powściągałem warg moich - Ty wiesz, o PANIE.
(Ps 40,10 - Biblia Tysiąclecia /BT/)
Psalm 35 - to psalm błagalny. Jak zwraca uwagę O. Stanisław Wójcik CSsR, Dawid maluje szatańską zawziętość swoich wrogów, ich podstępy i niezmordowane wysiłki, by zatracić sługę Bożego, ucieszyć się z jego zguby. Prosił Boga, by ratował sługę Bożego, pohańbił nieprzyjaciół, uradował sprawiedliwych.
W Psalmie 35 wyodrębnić możemy:
- "Panie ocal - grozi klęska" - (ww. 1-12),
- "Czarna niewdzięczność wrogów" - (ww. 13-16),
- "Nie czekaj: widzisz co czynią" - (ww. 17-28).
O. Michał Baranowski OFMConv rozważa Psalm 35 (fragmenty Psalmu w tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia):
 |
| O. Michał Baranowski OFMConv |
Psalm 35 rozpoczyna się prośbą o Bożą pomoc dla Psalmisty. Wezwanie do walki, wyposażenie wojownika dla Boga (ww. 2-4) sugerują, że chodzi o przeciwników, którzy napadli na niego zbrojnie, ale w trakcie tej modlitwy błagalnej okazuje się coraz wyraźniej, że Psalmista doświadczył niesłusznych oskarżeń i jego «walka» toczy się w sądzie.
Niemniej i tam rozchodzi się o życie, dobre imię i o sprawiedliwość. Jego przeciwnicy zastawiają «pułapkę» poprzez fałszywe oskarżenia i podstawionych świadków. I nie są to obcy i nieznani, ale żyjący blisko, którym Psalmista pomagał, wspierał w czasie choroby swoją modlitwą. Ojcowie Kościoła widzieli w tym człowieku sprawiedliwego Jezusa, odrzuconego przez swój lud: «arcykapłani i cała Wysoka Rada szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go zgładzić» (Mt 26,59).
Niech przyjdzie na nich zagłada niespodziana.
W Psalmie 35 znajdujemy to i kilka innych złorzeczeń wobec przeciwników. Tych wypowiedzi
na pewno nie możemy odnieść do Jezusa, który przecież modlił się za swoich prześladowców. W modlitwie liturgicznej Kościoła modlimy się tym psalmem opuszczając te fragmenty (ww. 3ab.4-8.20-21.24-26). A jednak są one w tej modlitwie, znajdują się w Piśmie Świętym. Są świadectwem moralności, która nie sięga jeszcze wyżyn przykazania miłości nieprzyjaciół, ale działa na zasadzie słusznej kary, odpowiedniej do ich wykroczenia: «niech sami wpadną w dół, który wykopali» (w. 8c).
My możemy sięgać do tych wyrażeń myśląc o zdecydowanej walce duchowej, która toczy się ze złymi duchami: «Idź precz, szatanie». Św. Paweł podpowiada, abyśmy w niej używali zbroi Bożej, obronnej i zaczepnej (zob. Ef 6,10-18a).
Powiedz mej duszy: «Jam twoim zbawieniem».
Pośród twardych słów Psalmu 35 pojawiają się najpiękniejsze wyznania ufności pokładanej w Bogu, modlitwy pełnej nadziei, wysławiającej Boga, który wspiera sprawiedliwych, w ludzkim mniemaniu często słabych, ubogich i bezbronnych. «A język mój będzie głosił Twoją sprawiedliwość i nieustannie Twą chwałę» (w. 28).
Boże Sprawiedliwy i Mocny, bądź nam obroną od zasadzek nieprzyjaciół widzialnych i niewidzialnych, abyśmy byli bezpieczni tu na ziemi i dotarli do Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen".
PSALM 35 (34)*
("Mój Psałterz" - przekład O. Remigiusz Popowski SDB /SEPTUAGINTA*/)
O ZAWSTYDZENIE NIEPRZYJACIÓŁ
(w Księdze Psalmów w Septuagincie brak jest tytułów psalmów, powyższy tytuł Psalmu 35 pochodzi z Księgi Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR)
1 Dla Dawida.
Osądź, PANIE, tych, którzy mnie krzywdzą,
stań do walki przeciw tym, którzy ze mną wojują.
3 Dobądź miecza i zastąp drogę tym, którzy mnie ścigają.
Powiedz mej duszy: «Ja jestem twoim zbawieniem».
4 Niech się zawiodą i zawstydzą następujący na moje życie*;
niech się wycofają, upokorzeni, ci, co zło knują na mnie.
5 Niech się staną niby plewy na wietrze,
a wysłannik PANA* niech ich usunie.
6 Niech ich droga doprowadzi do ciemności i urwiska,
a wysłannik PANA niech ich jeszcze popędzi.
7 Bez powodu bowiem zastawili na mnie zgubne sidła*,
bez przyczyny rzucają na mnie obelgi.
8 Niech ich chwyci potrzask, którego nie widzą;
sidło przez nich skrycie zastawione niech ich samych złapie;
niech wpadną w swoją pułapkę*.
9 Moja dusza radować się będzie PANEM;
cieszyć się będzie swoim ocaleniem.
10 Wszystkie moje kości* powiedzą: «O PANIE, kto podobny do Ciebie?!
Ty wyzwalasz ubogiego z rąk silniejszych od niego,
biednego i nędzarza z przemocy ich grabieżców».
11 Powstają fałszywi świadkowie i pytają mnie o to, czego nie wiem.
12 Odpłacają mi złem za dobro
i osierocają me życie.
13 Gdy oni przy mnie przeżywali jakieś zmartwienie, ja wdziewałem wór pokutny
i umartwiałem postem swą duszę,
bo sama moja modlitwa mogłaby wrócić do moich piersi*.
14 Odnosiłem się życzliwie jak do kogoś bliskiego, jak do naszego brata;
korzyłem się, jakbym sam był w żałobie, i chodziłem smutny.
15 Oni natomiast wyśmiewali się ze mnie i zbierali się przeciw mnie;
zbierały się bicze na mnie, a ja o tym nie wiedziałem,
rozdzielały się i były bezlitosne.
16 Jeszcze na mnie nastawali, szydzili i drwili ze mnie,
szczerzyli swe zęby na mnie.
17 Jak długo, Panie, będziesz na to patrzył?
Z zasięgu ich nikczemnego postępowania odsuń duszę moją,
tę jedyną - daleko od lwów.
18 Będę Cię, Panie, wysławiał na wielkim zgromadzeniu*,
będę Cię wielbił wśród licznego ludu.
19 Niech nie cieszą się ze mnie ci, którzy bez powodu są do mnie wrogo nastawieni*;
bez żadnej przyczyny nienawidzą mnie, a ich oczy uciekają przede mną na boki.
20 Rozmawiają ze mną przyjaźnie,
a równocześnie pełni złości obmyślają zdradę.
21 Szeroko rozwierają swe usta przeciw mnie,
mówią: «Dobrze, dobrze! Nasze oczy to widziały*».
22 O PANIE, Ty widziałeś! Nie milcz!
O Panie, nie odchodź ode mnie!
23 Powstań, Panie, i zajmij się moją sprawą;
Boże mój i mój Panie, spójrz na moje racje.
24 Osądź mnie, PANIE, mój Boże, według Swej sprawiedliwości;
niech ze mnie nie szydzą.
25 Niech nie mówią: «Dobrze, dobrze! To się nam podoba!»
Niech nie opowiadają: «Dał się nam połknąć».
26 Niech się zmieszają i upokorzenia doznają wszyscy, którzy się cieszą z moich nieszczęść;
niech wstydem i hańbą okryją się ci, którzy z wielkimi słowami przeciw mnie występują.
27 Oby ci, którzy są przychylni mojej sprawiedliwości, mogli się cieszyć i weselić,
niech stale mówią: «Uwielbiony niech będzie PAN»,
ci, którzy życzą pokoju Jego słudze.
28 Mój język zajmował się będzie Twoją sprawiedliwością,
przez cały dzień Twoją chwałą.
Przypisy:
KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".
*/ W Septuagincie jest to Psalm 34.
*/ "SEPTUAGINTA" - więcej o Septuagincie, jako Greckiej Biblii ST, znajduje się na stronie omawiającej Psalm 14.
*/ (w. 2) "Oręż zaczepny i tarczę" - sens przypuszczalny. W każdym razie chodzi o jakąś broń. Bóg ma wystąpić w obronie psalmisty jako wojownik staczający bitwę; zob. Iz 42,13; Za 9,14 /Biblia Ekumeniczna/.
*/ (w. 4) "Niech się zawiodą i zawstydzą następujący na moje życie" - por. Ps 40,15; Ps 70,3 /Biblia Gdańska/.
*/ (w. 5) "Niby plewy na wietrze" - por. Hi 21,18; Ps 1,4; Iz 29,5; Oz 13,3 /Biblia Gdańska/.
- "Plewy" - metaforyczny obraz osoby bezbożnej, której brakuje wewnętrznego "ziarna", duchowej treści, gdyż jego dusza jest pusta, pozbawiona dobra, "wyschnięta" /Biblia Paulistów - przypis do ps 1 w. 4/.
- "Wysłannik PANA" - anioł Pański, niewidzialny przedstawiciel wojska niebieskiego (zob. Ps 34,8 z przypisem), będzie prowadził pościg (w. 6) za uciekającymi nieprzyjaciółmi (por. Iz 17,13) /Biblia Tysiąclecia/.
- Skuteczną pomoc Bożą przynosi Jego wysłannik (por. Ps 103,20-21), przedstawiony na sposób dowódcy wojskowego /Biblia Tysiąclecia - przypis do Ps 34 w. 8/.
- Obecność Bożego wysłańca oznacza obecność samego Boga, który broni psalmistę przed niebezpieczeństwem (Wj 14,14.19; Joz 5,13n) /Biblia Paulistów - przypis do Ps 34 w. 8/.
*/ (w. 7) "Zastawili na mnie zgubne sidła" - por. Ps 7,16 /Biblia Ekumeniczna/.
- Obraz przysłowiowy, wzięty ze sposobu polowania na grubego zwierza. Por. Ps 9,16; Ps 57,7; Prz 26,27 /Biblia Poznańska - przypis do Ps 7 w. 16/.
*/ (w. 8) "Niech ich chwyci potrzask, którego nie widzą; sidło przez nich skrycie zastawione niech ich samych złapie; niech wpadną w swoją pułapkę" - por. Ps 7,16n; Ps 9,16; Ps 57,7; Ps 141,10 /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 10) "Kości" - kości wyrażają w ST całą istotę człowieka (por. także Rdz 2,23) /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 13) "Moja modlitwa mogłaby wrócić do moich piersi" - wobec nieprzyjaznej postawy najbliższych modlitwa Psalmisty za nich nie może odnieść skutku. W podobny sposób pozdrowienie Chrystusa: "Pokój!" przynoszone przez Apostołów wracało do nich, gdy nie znalazło podatnego gruntu (Mt 10,12-13) /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 17) "Z zasięgu ich nikczemnego postępowania odsuń duszę moją, tę jedyną - daleko od lwów" - por. Ps 22,13-14.17.21-22 /Biblia Ekumeniczna/.
*/ (w. 18) "Wysławiał na wielkim zgromadzeniu" - por. Ps 40,10 /Biblia Gdańska/.
*/ (w. 19) "Bez powodu są do mnie wrogo nastawieni" - por. cyt. w J 15,25 /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 21) "Nasze oczy to widziały" - urywek formuły oskarżycielskiej wrogów. Pan jednak "widział" cały ich fałsz (w. 22) /Biblia Tysiąclecia/.
Komentarz O. Adama Szustaka OP:
ci, co na życie me czyhają, aby je odebrać.
Niech się cofną zawstydzeni
ci, którzy z niedoli mojej się weselą.
(Ps 40,15 - BT)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz