Błogosławieni ci, których nieprawości zostały odpuszczone
i których grzechy zostały zakryte.
(Rz 4,7 - Biblia Tysiąclecia /BT/)
(Rz 4,7 - Biblia Tysiąclecia /BT/)
Struktura Psalmu 32:
- początkowe błogosławieństwa - ww. 1-2,
- osobiste świadectwo nawróconego człowieka - ww. 3-5,
- obrona (niebezpieczeństwo, modlitwa i zbawienie) - ww. 6-7,
- słowa Boga (Boża obietnica rady oraz ostrzeżenie) - ww. 8-9,
- wezwania skierowane do osób postronnych (powiedzenie mądrościowe i wezwanie do radości w Panu) - ww. 10-11.
I jakże głęboki komentarz św. Jana Pawła II do Psalmu 32:
"«Szczęśliwy człowiek, któremu nieprawość została odpuszczona, a jego grzech zapomniany»... Modlący się opisuje przede wszystkim, jak bolesny był stan jego sumienia, kiedy to «milczał» (por. w. 3), bo wiele zawinił i nie miał odwagi wyznać Bogu swych grzechów. Doznawał wówczas straszliwej wewnętrznej udręki, którą opisał w przejmujących słowach. Jego kości wysuszała gorączka, palące pragnienie pozbawiało go sił, jęczał z bólu bez ustanku. Grzesznik czuł nad sobą rękę Boską i był świadomy, że Bóg nie pozostaje obojętny wobec zła popełnionego przez Jego stworzenie, ponieważ jest stróżem sprawiedliwości i prawdy.
Nie mogąc się już dłużej opierać, grzesznik postanowił wyznać swą winę. Jego odważne oświadczenie wydaje się antycypować słowa syna marnotrawnego z przypowieści Jezusa (por. Łk 15,18). Powiedział bowiem ze szczerym sercem: «Wyznaję mą nieprawość Panu». To tylko kilka słów, ale płyną one z głębi sumienia. Bóg odpowiada na nie natychmiast wspaniałomyślnym przebaczeniem (por. Ps 32,5). (...)
W tym momencie odzywa się Pan i obiecuje, że poprowadzi nawróconego już grzesznika. Nie wystarczy bowiem, że został oczyszczony; trzeba, by szedł właściwą drogą. Dlatego też, jak czytamy w Księdze Izajasza (por. Iz 30,21), Pan obiecuje: «wskażę drogę, którą pójdziesz» (Ps 32,8), oraz zachęca do uległości. Wezwanie przenika troska ze szczyptą ironii, zawartej w sugestywnym porównaniu z mułem i koniem, symbolizującymi upór (por. w. 9). Prawdziwa mądrość prowadzi bowiem do nawrócenia, do odrzucenia przewrotności i jej mrocznej siły przyciągania. Ale przede wszystkim pozwala cieszyć się pokojem, który rodzi się z wyzwolenia i uzyskania przebaczenia.
W Liście do Rzymian św. Paweł cytuje dosłownie początek omawianego przez nas Psalmu, gdy opiewa przynoszącą wyzwolenie łaskę Chrystusa (por. Rz 4,6-8). My moglibyśmy odnieść te słowa do sakramentu pojednania. W nim bowiem, w świetle Psalmu, doświadczamy poczucia grzechu, które w naszych czasach często jest osłabione, a zarazem radości, płynącej z przebaczenia. Związek «zbrodnia-kara» zostaje zastąpiony przez związek «zbrodnia-przebaczenie», ponieważ Pan jest Bogiem «przebaczającym niegodziwość, niewierność, grzech» (por. Wj 34,7). (Audiencja generalna, 19 maja 2004 r.)".
Skróty pochodzą od redaktorów wydania Biblii.
Pełny tekst katechezy dostępny jest w bibliotece serwisu Opoka.
Będę cię uczył i wskażę drogę, którą pójdziesz |
PSALM 32 (31)
("Mój Psałterz" - przekład Marka Skwarnickiego /Psałterz Tyniecki/, używany w Lekcjonarzu mszalnym i w Liturgii Godzin)
ODPUSZCZENIE GRZECHÓW
(w tłumaczeniu Marka Skwarnickiego brak jest początku wiersza 1, powyższy wstęp podaję za Nowym Przekładem Dynamicznym Księgi Psalmów)
Szczęśliwy* człowiek, któremu nieprawość została odpuszczona,
a jego grzech zapomniany.
2 Szczęśliwy ten, komu PAN nie poczytuje winy,
a w jego duszy nie kryje się podstęp*.
3 Gdy milczałem, wysychały me kości
wśród codziennych moich jęków.
4 Bo dniem i nocą ciążyła nade mną Twa ręka,
z sił opadłem jak w czas letniej spiekoty*.
5 Grzech wyznałem Tobie i nie skryłem mej winy.
Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość PANU»,
a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu*.
6 Do Ciebie więc modlić się będzie każdy wierny,
gdy znajdzie się w potrzebie.
Choćby nawet wezbrały wody*,
fale go nie dosięgną.
7 Ty jesteś moją ucieczką, wyrwiesz mnie z ucisku
i dasz mi radość mego ocalenia.
8 «Będę cię uczył i wskażę drogę, którą pójdziesz,
mój wzrok będzie czuwał nad tobą.
9 Ale nie bądź jak muł i koń bez rozumu,
można je okiełznać tylko wędzidłem,
inaczej nie podejdą do ciebie*».
10 Liczne są cierpienia grzesznika*,
ufających PANU łaska ogarnia.
11 Cieszcie się i weselcie w PANU, sprawiedliwi,
radosne śpiewajcie, wszyscy prawego serca!
Przypisy:
KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".
*/ (w. 1) "Pieśń pouczająca" - tytuł ten (hebr.: maskil) nosi dwanaście psalmów (Ps 32; 42; 44; 45; 52-55; 74; 78; 88; 89; 142) w których tradycja widzi szczególne pouczenia o sprawach duchowych /Biblia Paulistów/.
- "Szczęśliwy" - w znaczeniu błogosławiony (np. Mt 5,3) /Biblia Paulistów - przypis do Ps 1 w. 1/.
*/ (ww. 1-2) - por. Rz 4,7-8 /Biblia Ekumeniczna/.
*/ (w. 4) "Z sił opadłem jak w czas letniej spiekoty" - por. Ps 39,11 /Biblia Ekumeniczna/.
*/ (w. 5) "Grzech wyznałem Tobie i nie skryłem mej winy. Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość PANU», a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu" - ST częściej wspomina o wyznaniu win (np. Ps 38,19; Prz 28,13; Syr 4,26); Prawo wymagało nawet w niektórych przypadkach wyznania grzechów przy składaniu przebłagalnej (Kpł 5,1-5). Jeśli Psalmista nie mówi o innych warunkach dostąpienia przebaczenia, np. o żalu, nie znaczy to, że uważa je za zbędne /Biblia Poznańska/.
- Por. Prz 28,13; 1J 1,8n /Biblia Tysiąclecia/.
- Por. 2Sm 12,13; Prz 28,13; Prz 17,1.8-10 /Biblia Ekumeniczna/.
*/ (w. 6) "Choćby nawet wezbrały wody, fale go nie dosięgną" - por. Ps 18,5; Iz 8,7-8; Iz 17,12; Iz 23,2n. Nawet najwięksi przeciwnicy nie mogą wyrządzić szkody tym, co ufają Bogu /Biblia Tysiąclecia/.
- "Wezbrały wody" - por. 2Sm 22,5; Iz 8,7; Iz 30,28; Ps 32,6; Ps 40,3; Ps 42,8; Ps 66,12; Ps 69,2; Ps 88,1; Hi 22,11 /Biblia Ekumeniczna - przypis do Ps 18 w. 5/.
*/ (w. 9) "Nie bądź jak muł i koń bez rozumu, można je okiełznać tylko wędzidłem, inaczej nie podejdą do ciebie" - jak koń i muł nie chcą się zbliżyć do człowieka, jeśli się ich wędzidłem nie ściśnie, tak i grzesznik postępuje nierozumnie, nie zwracając się do Boga, jak tylko zmuszony cierpieniem lub wyrzutami sumienia /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
- Por. Prz 26,3 /Biblia Gdańska/.
*/ (w. 10) "Liczne są cierpienia grzesznika" - por. Iz 57,20 /Biblia Gdańska/.
Komentarz O. Adama Szustaka OP i błogosławieństwo na koniec omawiania Psalmu:
Jeżeli twierdzimy, że nie ma w nas żadnego grzechu,
to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy.
Lecz jeśli przyznajemy się do naszych grzechów,
to Bóg, będąc wiernym i sprawiedliwym,
odpuści nam je i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.
Jeżeli twierdzimy, że nie dopuściliśmy się żadnego grzechu,
to czynimy Go kłamcą i nie ma w nas nic z Jego nauki.
(1J 1,8-10 - Biblia Warszawsko-Praska)
__________________________________________________________________
Intencja modlitewna Ojca Świętego Franciszka na miesiąc kwiecień:
Aby młodzież umiała wielkodusznie odpowiadać na swoje powołanie, rozważając poważnie również możliwość poświęcenia się Panu w kapłaństwie lub w życiu konsekrowanym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz