Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,
a Ja was pokrzepię.
(Mt 11,28 - Biblia Tysiąclecia /BT/)
Psalm 60 jest psalmem błagalnym, uroczystą modlitwą o zwycięstwo.
Klęski, niepowodzenia, porażki dopuszcza Bóg na Kościół (którego typem był Izrael), na chrześcijańskie narody, na dusze wierzące. Mamy nie upadać na duchu, lecz prosić o pomoc Tego, który powiedział: Oto Ja jestem z wami!...
Dwa ostatnie wiersze psalmu mogą znaleźć się w modlitwie każdego wieku i pokolenia. W sytuacji zagrożenia ze strony prawdziwego wroga jedynie pomoc Boża jest naprawdę skuteczna.
Podobny temat podejmuje Psalm 62.
Psalm 60 w wykonaniu chóru Katedry w Wakefirld:
Komentarz ks. Pawła Cyza COr "Psalm 60, czyli pieśń ku pouczeniu..." (cytaty za Biblią Tysiąclecia):
 |
| Ks. Paweł Cyz COr |
Początek jest trudny: «Odrzuciłeś nas, o Boże, starłeś nas, rozgniewałeś się»... Autor widzi, że Bóg opuścił swój naród.
Trudne położenie Izraela nie wpędza w rozpacz Dawida, który zwraca się do Boga: «...powróć do nas!»...
Autor widzi w całej rozciągłości rozmiar dramatu i wielkie cierpienie ludu Ziemi Świętej: «Wstrząsnąłeś i rozdarłeś ziemię (...). Kazałeś ludowi swemu zaznać twardego losu»...
I znów, patrząc na Ziemię Świętą, z ufnością woła: «ulecz jej rozdarcia, albowiem się chwieje»...
Dawid głęboko wierzy, że Bóg, który jest Panem historii, zrobi wszystko, by wysłuchać próśb i uratować swój ukochany Naród Wybrany: «Aby ocaleli, których Ty miłujesz, wspomóż Twą prawicą i wysłuchaj nas!»... To jest - sądzę - najważniejsza zasada filozofii dziejów Izraela.
Bóg w swojej przemowie zapewnia Izraelitów: UCIESZĘ WAS, bo POKONAM waszych wrogów!!! «Bóg przemówił w swojej świątyni: 'Będę się radował i (...) będę triumfował'»...
To zwycięstwo Pana stanie się udziałem Narodu Wybranego, który dzięki potężnej prawicy Boga odniesie triumf nad swoimi nieprzyjaciółmi!!!
Koniec tchnie optymizmem: «W Bogu dokonamy czynów pełnych mocy»..."
Nieszpory Ludźmierskie - Psalm 60 (nagranie koncertowe):
(i nagranie studyjne.)
O. Michał Baranowski OFMConv rozważa Psalm 60 (fragmenty Psalmu za Biblią Tysiąclecia):
"Rozgniewałeś się, lecz powróć do nas!
Ludzie różnią reagują na nieszczęścia, najczęściej trwogą, bólem straty, wołaniem o ratunek, ale bywa i tak, jak w Psalmie 60, że wobec narodowej katastrofy Psalmista zachowuje całkowity spokój, a jego rozmowę z Bogiem można by oddać słowami: ok, wiem, że to się nam należało, miałeś prawo, żeby nas ukarać, ale proszę teraz już przebacz i pomóż. Nawet, jeżeli nie dla nas samych, to ze względu na całą ziemię, która tego „nie przetrzyma”. Aby ocaleli, których Ty miłujesz.
Nadzieja pokładana w Bogu nie pozwala zwątpić. Bóg jest wierny przymierzu i swojej miłości do Izraela. Nawet pośród największej tragedii Boża opatrzność będzie czuwać nad wiernymi i sprawiedliwymi, i uratuje ich z opresji. Z tej ufności płynie prośba o Bożą pomoc, bo na ludzką nie można już liczyć.
Boża wyrocznia w świątyni.
Tchnie poczuciem pewności i triumfalnej wręcz radości. Bóg jest Panem wszystkich narodów, On króluje nad Izraelem i Judą, nad Edomem, Moabem i Filisteą. Jeśli On tylko zechce, pozwoli nam zdobyć twierdze i pokonać nieprzyjaciół. Oby tylko nie odrzucił nas na wieki.
Boże Panie, Tobie bardziej zależy na naszym ocaleniu, niż nam samym, wspomóż nas
w walce przeciw nieprzyjaciołom naszej duszy, abyśmy osiągnęli zbawienie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen."
Psalm 60 w języku hebrajskim:
PSALM 60 (59)
("Mój Psałterz" - tłumaczenie Anna Horodecka, Jurij Gołowanow, Zespół Redakcyjny NPD /Nowy Przekład Dynamiczny/)
MODLITWA ZBOLAŁEGO PRZYWÓDCY
1 Wskazówka dla kierownika chóru: «Lilia świadectwa»*. Miktam* Dawida ku pouczeniu*,
2 nawiązujący do sytuacji, gdy Dawid walczył z Aramejczykami z Mezopotamii i z Aramejczykami z Soby, a Joab, powracając, zabił w Dolinie Soli dwanaście tysięcy Edomitów*.
3 Boże, to Ty nas złamałeś i precz odrzuciłeś*,
lecz porzuć już gniew swój i przyjmij nas do siebie!
4 Naszą ziemią wstrząsnąłeś, rozdarłeś ją na strzępy;
lecz teraz ją uzdrów, bo ciągle się chwieje*.
5 O, jakże ciężko swój lud doświadczyłeś,
napoiłeś nas czarą pełną Twego gniewu*.
6 A jednak wszystkim, którzy w Twej bojaźni trwali,
pokazałeś, jak mogą uniknąć zagłady*.
7 Więc i teraz odpowiedz, wybaw nas swą ręką,
aby ocaleli ci, których miłujesz!
8 Bóg tak przemówił w swoim przybytku*:
«Doznam wielkiej radości, gdy Sychem podzielę*,
a dolinę Sukkot dokładnie wymierzę*.
9 Bo moim jest Gilead i mój jest Manasses,
Efraim jest mym hełmem*, a Juda berłem moim.
10 Moab będzie mi sługą*, Edom niewolnikiem*,
a nad Filisteą zew bojowy wzniosę*».
11 Lecz kto nas poprowadzi pod twierdzę warowną*?
Kto nas powiedzie pod mury Edomu?
12 O Boże, czyżbyś chciał to zrobić, choć nas odrzuciłeś
i ostatnio z naszymi wojskami nie ruszałeś?
13 Jeśli tak, to udziel nam pomocy w walce,
gdyż ludzkie sojusze są bardzo zawodne.
14 Boże, tylko z Twą pomocą możemy zwyciężyć,
Ty sam bowiem zdepczesz wszystkich naszych wrogów.
Przypisy:
*/ (w. 1) "«Lilia świadectwa»" - dosł. «Szuszan edut» /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów/.
- "Miktam" - określenie nie jest zrozumiałe. Jego znaczenie zaginęło już w starożytności. Obecnie sądzi się, że chodzi o szczególną pieśń Dawida poruszającą najgłębsze tajemnice jego serca /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów - przypis do Ps 16 w. 1/.
- Uzupełnienie na podstawie Słownika Biblijnego portalu DEON: Być może oznacza "pieśń złotą".
- "Ku pouczeniu" - użyte tu słowo hebrajskie może też znaczyć, że pieśń tę należy przyswoić ludowi (por. Pwt 31,19; 1Sm 1,18 /Biblia Poznańska/.
*/ (w. 2) "«Joab, powracając, zabił w Dolinie Soli dwanaście tysięcy Edomitów»" - niektórzy komentatorzy wiążą ten psalm z 2Sm 8,13, inni jednak uważają, że w Dolinie Soli mogły odbyć się dwie niezależne bitwy, w których raz dowódcą był Dawid (wówczas zginęło 18 tys. Edomitów), a raz Joab (wówczas zginęło 12 tys. Edomitów) /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów/.
*/ (w. 3) "Boże, to Ty nas złamałeś i precz odrzuciłeś" - por. Ps 44,10 /Biblia Gdańska/.
*/ (w. 4) "Naszą ziemią wstrząsnąłeś, rozdarłeś ją na strzępy; lecz teraz ją uzdrów, bo ciągle się chwieje" - klęska narodowa (wygnanie w r. 586?) porównana jest do katastrofy trzęsienia ziemi (por. Iz 24,19) /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 5) "Napoiłeś nas czarą pełną Twego gniewu" - "pojenie" przez Boga jest synonimem kary (por. Ps 75,9; Iz 51,17; Ez 23,32nn) /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 6) "Jak mogą uniknąć zagłady" - dosł.: "przed łukiem" /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów/.
*/ (ww. 7-14) - zostały powtórzone w Ps 108,7-14 /Biblia Paulistów/.
*/ (w. 8) "Bóg tak przemówił w swoim przybytku" - inni tłum.: "przyrzekł w swej świętości" (por. Am 4,2) /Biblia Tysiąclecia/.
- "Podzielę... wymierzę" - "dzielić i "wymierzać" to utarte wyrażenia na oznaczenie nadania na własność zdobytej ziemi /Biblia Poznańska/.
*/ (ww.8-10) - władza Boga nad Izraelem - Sychem, w centrum kraju, między górami Ebal i Garizim; Sukkot, miasto na wschód od Jordanu; Gilead, terytorium izraelskie na wschód od Jordanu; Manasses, Efraim, Juda, "wielka trójka" dwunastu plemion - i nad tradycyjnymi wrogami Izraela - Moabitami, na wschód od Morza Martwego; Edomitami, na południowym wschodzie i Filistynami, na wybrzeżu Morza Śródziemnego /Przewodnik po Biblii/.
- Uzupełnienie na podstawie Słownika z Biblii Paulistów: Moabici - lud wywodzący się od Moaba, syna Lota, Edomici - potomkowie Edoma-Ezawa, syna patriarchy Jakuba, Filistyni - należeli do tzw. Ludów Morza, którzy w XII w. przed Chrystusem przybyli do Palestyny z rejonów Morza Egejskiego, prawdopodobnie z Krety.
*/ (w. 9) "Bo moim jest Gilead i mój jest Manasses, Efraim jest mym hełmem" - wymienione w w. 8 obszary wchodziły w skład państwa północnego. Wraz z obszarami zajordańskimi (Gilead i Manasses) wpadły one po r. 722 w ręce Asyrii. Podobną zapowiedź por. w Iz 11,13n; Bóg odbierze swą własność /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 10) "Będzie mi sługą" - dosł.: "misą do mycia" /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów/.
- "Niewolnikiem" - dosł. "pod moim sandałem" /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów/.
- Symbol objęcia w posiadanie (por. Pwt 25,9; Rt 4,7: w nieco innym znaczeniu) /Biblia Tysiąclecia/.
- "Zew bojowy wzniosę" - por. Ps 108,8-10 /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów/.
- Kraje zamieszkałe przez wrogów będą także musiały uznać swą zależność od Boga Izraela /Biblia Poznańska/.
*/ (w. 11) "Pod twierdzę warowną" - chodzi o położoną na skalistej wyżynie stolicę Edomu - Bosrę. Edomici należeli do tradycyjnych nieprzyjaciół Izraela (por. Iz 34,5-15; Ez 25,12; Ez 35,1-15; Ab 0,15-18) /Biblia Tysiąclecia/.
Komentarz do Psalmu 60 O. Adama Szustaka OP:
Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem,
a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
(Mt 11,29 - BT)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz