Ten, kto się chlubi, w Panu niech się chlubi
(2Kor 10,17 - Biblia Tysiąclecia /BT/)
Psalm 52 jest utworem, który jednoczy w sobie cechy pieśni dydaktycznej i lamentacji.
Wyraźny jest podział na dwie części:
- "Przewrotność oszczercy" - ww. 3-7,
- "Ulga w sercu sprawiedliwych" - ww. 8-11.
O. Michał Baranowski OFMConv rozważa Psalm 52 (fragmenty Psalmu za Biblią Tysiąclecia):
Ps 52 rozpoczyna się karcącą mową skierowaną do człowieka niegodziwego, który posługuje się słowem kłamstwa i oszczerstwa na zgubę innych. Możliwe, że zagraża on też Psalmiście, ale ten nie okazuje obawy, bo pokłada
ufność w Bogu. I my możemy modlić się tym słowem upominając zdeprawowane serce i język człowieka, który chełpi się swą niegodziwością, grzeszy mową, podstępem, kłamstwem, oszczerstwem. Niekiedy może będzie to słowo modlitwy, która obnaży grzechy naszego języka i wyda im walkę.
Zniszczy cię Bóg na wieki.
Zapowiedź, która jednoznacznie wyraża ocenę moralną i zapowiada los człowieka, który «nie uczynił Boga swoją warownią, lecz bardziej zaufał swemu bogactwu i sile». Jego powodzenie jest krótkotrwałe. Jego los napawa lękiem, ale i radością tych, którzy w swym życiu wybrali wymagającą drogę życia w sprawiedliwości.
Ich bowiem Bóg zachowa na wieki.
Zaufam na wieki łaskawości Boga. Psalmista dokonał wyboru w swym życiu i potwierdza ten wybór. Obraz kwitnącego drzewa oliwnego na wzgórzu świątyni to symbol oparcia swego życia na Bogu, «zakorzenienia» w Nim, czerpania wody życia ze źródła Jego łaski. Moja mowa i całe moje życie niech wysławiają Pana!
Boże Ojcze, oddal od nas mowę złości, podstępu i kłamstwa, dozwól, aby nasz język chwalił Ciebie i głosił ludziom zbawienie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen".
Psalm 52 w języku hebrajskim |
PSALM 52 (51)
("Mój Psałterz" - przekład ks. Lech Stachowiak, O. Augustyn Jankowski OSB /Biblia Tysiąclecia/: nagranie, tekst)
PRZECIW OSZCZERCY
1 Kierownikowi chóru. Pieśń pouczająca*. Dawidowa.
2 Gdy Edomita Doeg przybył i zawiadomił Saula w słowach: «Dawid wszedł do domu Achimeleka»*.
3 Dlaczego złością się chełpisz,
przemożny niegodziwcze?
Przez cały dzień 4 zamyślasz zgubę,
twój język jest jak ostra brzytwa,
sprawco podstępu.
5 Miłujesz bardziej zło niż dobro,
bardziej kłamstwo niż mowę sprawiedliwą.
6 Miłujesz wszelkie zgubne mowy,
podstępny języku!
7 Dlatego zniszczy cię Bóg na wieki,
pochwyci cię i usunie z twego namiotu*,
wyrwie cię z ziemi żyjących*.
8 Ujrzą sprawiedliwi i ulękną się,
a będą śmiali się z niego:
9 «Oto człowiek, który nie uczynił
Boga swoją warownią*,
ale zaufał mnóstwu swych bogactw,
a w siłę wzrósł przez swoje zbrodnie».
10 Ja zaś jak oliwka, co kwitnie w domu Bożym*,
zaufam na wieki łaskawości Boga.
11 Chcę Cię wysławiać na wieki za to, coś uczynił,
i polegać na Twoim imieniu*, bo jest dobre
dla ludzi Tobie oddanych.
Przypisy:
*/ (w. 1) "Pieśń pouczająca" - tytuł ten (hebr. maskil) nosi dwanaście psalmów (Ps 32; 42; 44; 45; 52-55; 74; 78; 88; 89; 142) w których tradycja widzi szczególne pouczenia o sprawach duchowych /Biblia Paulistów - przypis do Ps 32 w. 1/.
*/ (w. 2) "Gdy Edomita Doeg przybył i zawiadomił Saula w słowach: «Dawid wszedł do domu Achimeleka»" - późniejsze wprowadzenie historyczne z 1Sm 22,9-19 /Biblia Tysiąclecia/.
- O tym wydarzeniu w życiu Dawida zob. 1Krl 21,2nn /Septuaginta w tłumaczeniu O. Remigiusza Popowskiego SDB/.
*/ (w. 7) "Dlatego zniszczy cię Bóg na wieki, pochwyci cię i usunie z twego namiotu, wyrwie cię z ziemi żyjących" - zapowiedź ta przypomina groźbę proroka Izajasza przeciwko urzędnikowi dworu królewskiego, Szebnie (Iz 22,15-19) /Biblia Poznańska/.
- "Usunie z twego namiotu" - ten namiot może oznaczać mieszkanie owego człowieka, lecz w świetle końcowej części wiersza może też wskazywać na świątynię Boga w Jeruzalem /Septuaginta w tłumaczeniu O. Remigiusza Popowskiego SDB/.
*/ (w. 9) "Boga swoją warownią" - por. Ps 18,32; Ps 95,1 /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 10) "Ja zaś jak oliwka, co kwitnie w domu Bożym" - jeszcze obecnie oliwki rosną na terenie byłego dziedzińca świątyni (dziś dziedzińca meczetu). O znaczeniu obrazu zob. Ps 92,13-14; Jr 11,16; Oz 14,7 /Biblia Tysiąclecia/.
- W przeciwieństwie do bezbożnego, którego Bóg "wykorzeni z ziemi żyjących" (w. 7), sprawiedliwy, ufny w dobroć Bożą, może się porównać do długowiecznej oliwki /Biblia Poznańska/.
*/ (w. 11) "Polegać na Twoim imieniu" - tu tyle co objawienie /Biblia Tysiąclecia/.
Komentarz O. Adama Szustaka OP:
Spocznij jedynie w Bogu, duszo moja,
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
(Ps 62,6 - BT)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz