Bramy niebios zostały otwarte dla Chrystusa
ze względu na wywyższenie Jego ludzkiej natury.
(św. Ireneusz)
ze względu na wywyższenie Jego ludzkiej natury.
(św. Ireneusz)
Psalm 24 składa się z trzech części:
- hymn na cześć Tego, do którego należy świat i który go stworzył - ww. 1-2,
- liturgia wejścia człowieka na górę PANA (Tora wejścia) - ww. 3-6,
- liturgia wejścia PANA do świątyni - ww. 7-10.
Komentarz św. Jana Pawła II do Psalmu 24:
"Prastara pieśń Ludu Bożego(...) rozbrzmiewała w świątyni jerozolimskiej. Aby jasno zrozumieć myśl przewodnia tego hymnu, trzeba mieć na uwadze trzy prawdy, które stanowią jego podłoże. Pierwsza dotyczy stworzenia: Bóg stworzył świat i jest jego Panem. Druga dotyczy sądu, któremu poddaje On swe stworzenia: musimy stanąć przed Jego obliczem i zdać sprawę z tego, czego dokonaliśmy. Trzecia to tajemnica przyjścia Boga: wchodzi On we wszechświat i w dzieje, i pragnie mieć swobodny dostęp do ludzi, by ustanowić z nimi więź głębokiej komunii. (...)
Kapłani przedstawiają trzy wymagania. Przede wszystkim trzeba mieć «ręce nieskalane i czyste serce». «Ręce» i «serce» przywodzą na myśl czyny i intencje, a zatem całe jestestwo człowieka, które powinno być radykalnie zwrócone ku Bogu i Jego prawu. Drugie wymaganie to «dusza, która nie lgnie do marności», co w języku biblijnym oznacza nie tylko nakaz prawdomówności, ale nade wszystko walkę z bałwochwalstwem, ponieważ idole są fałszywymi bogami, czyli «marnością». W ten sposób przypomniane zostaje pierwsze przykazanie Dekalogu, które mówi o czystości religii i kultu. I wreszcie trzeci warunek, dotyczący relacji z bliźnim: «nie przysięgaj kłamliwie». Jak wiadomo, w cywilizacji przekazu ustnego, który cechowała starożytny Izrael, słowo nie mogło być narzędziem oszustwa, a przeciwnie, było symbolem stosunków społecznych opartych na sprawiedliwości i prawości. (...)
Nieskończony, wszechmocny i odwieczny Bóg staje się dostępny ludzkiej istocie, zbliża się do niej, by ją spotkać, wysłuchać jej i zjednoczyć się z nią. A liturgia jest wyrazem tego spotkania w wierze, w dialogu i w miłości. (Audiencja generalna, 20 czerwca 1999 r.)"
Skróty pochodzą od redaktorów wydania Biblii.
Andrzej Dąbek - obraz inspirowany Psalmem 24 |
Komentarz artysty do obrazu:
"Psalm 24 pokazuje moc uczuć i rangę odpowiedzialności za rodzinę, za naród i za jego miejsce w historii. Jest w nim mowa o królu chwały mocnym w boju. Werset 7. brzmi: «Podnieście się wy, bramy wieczne, aby wszedł król chwały».
Dziwne, kiedy myślę o królach, to wyobrażam sobie mężczyzn w miękkich i barwnych szatach z diademem na głowie. Ale moc w boju? Co to takiego? Król na polu bitwy potrzebuje przedłużenia siły rumaka, potrzebuje zbroi i oręża. A tutaj król ma wejść piechotą przez bramy wieczne. Król wracający z pola bitwy z tarczą noszącą wyraźne ślady walki. Z mieczem połyskującym w blaskach wieczoru. Z przyłbicą odsłoniętą, by zostać rozpoznanym. Ten król to mój król. Pod takim władaniem żyć to czysta przyjemność. Jemu chcę się oddać nie tylko dziesięcinę, lecz wszystko, co najcenniejsze, bo w ten sposób pomnożona własność staje się prawdziwym majątkiem".
Psalm 24 w języku hebrajskim |
PSALM 24 (23)
("Mój Psałterz" - Biblia Paulistów)
PAN WKRACZA DO ŚWIĄTYNI
Do PANA należy ziemia i wszystko, co ją napełnia,
cały świat i jego mieszkańcy*.
2 On sam osadził go nad morzami*
i ponad rzekami* utwierdził.
3 * Kto wstąpi na górę PANA*,
kto stanie na Jego świętym miejscu?
4 Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca,
który nie kłamie
i nie przysięga podstępnie*.
5 On otrzyma błogosławieństwo od PANA
i sprawiedliwość od Boga, Zbawcy swego.
6 To spotka ludzi, co się do Niego zwracają,
którzy pragną być w obecności Boga* Jakuba*.
7 Bramy, podnieście swe głowy!
Powstańcie, wrota odwieczne*!
Niech wejdzie Król chwały!
8 Kto jest tym Królem chwały?
PAN, mocny i potężny,
PAN potężny w boju!
9 Bramy, podnieście swe głowy!
Powstańcie, wrota odwieczne!
Niech wejdzie Król chwały!
10 Kto jest tym Królem chwały?
PAN Zastępów - On jest Królem chwały!
Przypisy:
KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".
*/ (w. 1) "Do PANA należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, cały świat i jego mieszkańcy" - por. Wj 19,5; Pwt 10,14; Ps 50,12; 1Kor 10,26. /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 2) "Osadził go nad morzami" - według kosmogonii starotestamentalnej cała ziemia spoczywała na tzw. wodach dolnych pierwotnego oceanu. Por. Wj 20,4; Ps 18,16; Ps 77,17-19; Ps 93,1; Ps 104,5. /Biblia Warszawsko-Praska/.
- "Ponad rzekami" - podziemnymi /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
*/ (w. 3) "Górę PANA" - góra Syjonu. Stała się ona miejscem świętym przez umieszczenie na niej arki przymierza , symbolu szczególnej obecności Bożej wśród ludu. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
*/ (ww. 3-6) Por. Ps 15 - tzw. liturgia Prawa, źródła moralności ludu Bożego ST. /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 4) "Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, który nie kłamie i nie przysięga podstępnie" - tylko człowiek wolny od złych czynów i myśli jest godny zjawić się przed Bogiem, Panem świata. Fałsz i krzywoprzysięstwo są tu wymienione jako przykłady grzesznego postępowania. /Biblia Poznańska/.
- "Boga Jakuba" - Bóg Jakuba tj. Bóg Izraela, Bóg Izraelitów. /Septuaginta w tłumaczeniu O. Remigiusza Popowskiego SDB/.
- Wspaniała apostrofa do bram Syjonu (do zamkniętych od wieków bram niebieskich), by się otworzyły przed Bogiem zastępów (przed Chrystusem Zwycięzcą śmierci, piekła i szatana). /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisław Wójcik CSsR/.
I komentarz O. Adama Szustaka OP, wraz z błogosławieństwem:
Pańska bowiem jest ziemia i wszystko, co ją napełnia.
(1Kor 10,26 - Biblia Tysiąclecia)
___________________________________________________
Papieska intencja modlitewna na luty:
Módlcie się ze mną za tych, którzy przechodzą chwile próby, zwłaszcza za ubogich, uchodźców i zepchniętych na margines, aby znaleźli gościnę i pocieszenie w naszych wspólnotach.
Oto tłumaczenie papieskich słów z filmu:
„Żyjemy w miastach, gdzie buduje się wieżowce i centra handlowe, gdzie realizuje się wielkie projekty budowlane… ale zapomina się o rejonach zmarginalizowanych, o peryferiach.
W konsekwencji takiego porządku rzeczy wielkie masy ludności pozostają wykluczone i zmarginalizowane: bez pracy, bez perspektyw, bez wyjścia.
Nie opuszczajcie ich. Módlcie się ze mną za tych, którzy doświadczają trudów, zwłaszcza za ubogich, uchodźców i zepchniętych na margines, aby spotykali się z przyjęciem i znajdowali wsparcie w naszych wspólnotach”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz