Mój Psałterz: PSALM 22

O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem:

 «Eloi, Eloi, lema sabachthani», to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?

(Mk 15,34 - Biblia Tysiąclecia /BT/)

Psalm 22 przybliża nam O. Stanisław Wójcik CSsR:

Jest to psalm mesjański w dosłownym znaczeniu - odnosi się wprost do osoby Chrystusa, jak to wynika z całej tradycji chrześcijańskiej, opierającej się na słowach Listu do Hebrajczyków (2,12) i świadectwie Ewangelii (Mt 27,33nn).
Dawid ogląda w duchu przyszłego Mesjasza cierpiącego. Wkłada w Jego usta prorocze słowa, w których ten użala się na swe opuszczenie, kreśli obraz swej męki i uniżenie, błaga o przedłużenie życia; przepowiada owocność zbawczego dzieła: nawrócenie wszystkich narodów do czci prawdziwego Boga i życie wieczne dusz.
Ten obraz Chrystusa ginącego za zbawienie świata tak jest wyrazisty, rzewny, przejmujący, jak gdyby psalmista Pański stał pod krzyżem na Golgocie, obok Matki Najboleśniejszej, patrzył na opuszczenie i wzgardę Syna Bożego, słyszał jęki Jego konającego Serca.

Ps 22,2

Według Ewangelii Mateusza i Marka słowami tego psalmu modlił się konający Jezus (Mt 27,46; Mk 15,34).

Dlaczego mnie opuściłeś - Ps 22,2

Struktura Psalmu:
- lamentacja - ww. 2-22,
- psalm dziękczynny - ww. 23-27,
- hymn - ww. 28-32.

Psalm 22 z Psałterza Hebrajskiego 

PSALM 22 (21)
("Mój Psałterz"- tłumaczenie ks. Alfred Tschirschnitz /Biblia Ekumeniczna/)

CIERPIENIE I TRIUMF MESJASZA 

1 Przewodnikowi chóru. Na melodię «Ajjelet haszszachar*». Psalm Dawida.

2 Boże mój, Boże mój, dlaczego mnie opuściłeś*?
Daleko od mego Wybawcy są słowa mojej skargi.
3 Boże mój, wołam we dnie*, lecz nie odpowiadasz,
i nocą*, lecz nie zaznaję spokoju.
4 Ty przecież jesteś Święty,
zasiadasz otoczony hymnami Izraela*.
5 Tobie ufali nasi ojcowie,
ufali, a Ty ich wybawiłeś*.
6 Do Ciebie wołali i zostali ocaleni,
Tobie ufali i się nie zawiedli*.
7 Ja zaś jestem robakiem*, nie człowiekiem,
pośmiewiskiem ludzi, wzgardą dla narodu.
8 Znieważają mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą,
wykrzywiają usta, potrząsają głową*:
9 Zaufał PANU - niech go ratuje,
niech go wybawi, skoro tak go kocha*!
10 Ty przecież wydobyłeś mnie z łona matki,
Ty dałeś mi bezpieczeństwo przy matczynej piersi*.
11 Byłem zdany na Ciebie już od urodzenia*,
Ty jesteś moim Bogiem od moich narodzin.
12 Nie oddalaj się ode mnie, bo niedola jest blisko,
a nie ma nikogo, kto by mnie wybawił. 
13 Stado cielców mnie otacza,
okrążyły mnie byki Baszanu*.
14 Rozwierają na mnie swoje paszcze,
jak lew, który rozszarpuje i ryczy*.
15 Rozpływam się niczym woda*,
wszystkie moje kości się rozsypują.
Moje serce jest podobne do wosku,
roztapia się w moim wnętrzu*.
16 Moje gardło wyschło jak skorupa,
język zaś przysechł do podniebienia,
- kładziesz mnie w prochu śmierci*.
17 * Psy bowiem mnie otoczyły,
zgraja złoczyńców obległa,
przekłuli mi ręce i nogi. 
18 Mogę policzyć wszystkie swoje kości,
a oni się wpatrują i napawają moim widokiem.
19 Podzielili między siebie moje szaty, 
o moją suknię rzucali losy*.
20 * Ale Ty, PANIE, nie oddalaj się,
Mocy moja, pośpiesz mi z pomocą!
21 Ocal od miecza moje życie,
jedyne moje dobro z psich pazurów*!
22 Wybaw mnie z lwiej paszczy
i od rogów bawolich 
- Ty mi odpowiedziałeś*!

23 Wśród moich braci będę wysławiał Twoje imię*,
na zgromadzeniu będę Cię wychwalał*.
24 Chwalcie PANA wy, którzy się Go boicie*,
oddajcie Mu hołd wszyscy potomkowie Jakuba*,
drżyjcie przed nim wszystkie pokolenia Izraela!
25 Nie wzgardził bowiem i nie brzydził się nędzą biedaka,
i nie zakrył przed nim swojego oblicza*.
Wysłuchał go, gdy ten wołał do Niego o pomoc.
26 Dzięki Tobie rozbrzmiewa 
moja pieśń pochwalna w wielkim zgromadzeniu*.
Wypełnię moje śluby* wobec bogobojnych*.
27 Ubodzy* będą jedli* i się nasycą,
będą chwalić PANA ci, co Go szukają.
Niech serca wasze żyją na zawsze.

28 Przypomną sobie i wrócą do PANA 
wszystkie krańce ziemi
i pokłonią się przed Jego obliczem 
wszystkie pokolenia narodów*.
29 Do PANA bowiem należy władza królewska 
i panowanie nad narodami.
30 Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy możni ziemi,
przed Jego obliczem zegną się wszyscy, 
którzy w proch się rozpadają.
A moja dusza niech żyje dla Niego.
31 Moje potomstwo* będzie Mu służyć,
opowiadać o PANU przyszłym pokoleniom.
32 Przyjdą i ogłoszą Jego sprawiedliwość 
ludowi, który się narodzi:
On to uczynił!


Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»". 

*/ (w. 1) "Ajjelet haszszachar" - zwrot hebrajski, znaczy "Łania o brzasku". /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 2) "Boże mój, Boże mój, dlaczego mnie opuściłeś" - te słowa skargi wyrzekł Jezus na krzyżu, stwierdzając przez to, iż na Nim spełniło się proroctwo Dawida. /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/. 
- por. Mt 27,46 i Mk 15,34. /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów/.

*/ (w. 3) "We dnie... nocą" = bez przestanku. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.

*/ (w. 4) "Ty przecież jesteś Święty, zasiadasz otoczony hymnami Izraela" - Bóg jest przedstawiony, jako zasiadający na tronie, który tworzą - podobnie jak skrzydła cherubów nad arką - hołdy pochwalne, wznoszące się ku Bogu z serca i ust Izraelitów. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.

*/ (w. 5) "Tobie ufali nasi ojcowie, ufali, a Ty ich wybawiłeś" - z niewoli egipskiej i od późniejszych nieprzyjaciół. /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 6) "Do Ciebie wołali i zostali ocaleni, Tobie ufali i się nie zawiedli" - por. Ps 25,3; Ps 31,2; Iz 49,23; Rz 9,33. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 7) "Jestem robakiem" - por. Iz 41,14; Hi 25,6. Chodzi tu o podeptaną godność bohatera psalmu; zob. Iz 52,14; Iz 53,3). /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 8) "Potrząsają głową" - potrząsanie głową jest wyrazem urągania. Por. Mt 27,39. /Biblia Poznańska/.

 */ (w. 9) "Zaufał PANU - niech go ratuje, niech go wybawi, skoro tak go kocha" - słowa te, pełne ironii, wyrażają przeświadczenie, że cierpiący nie zasługuje na pomoc Bożą. Posłużą się nimi częściowo także przeciwnicy Chrystusa stojący pod krzyżem na Kalwarii (Mt 27,43). /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 10) "Ty przecież wydobyłeś mnie z łona matki, Ty dałeś mi bezpieczeństwo przy matczynej piersi" - por. Ps 71,6. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 11) "Byłem zdany na Ciebie już od urodzenia" - por. Jr 1,5; Ps 71,6. /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 13) "Byki Baszanu" - Baszran, okolica bardzo urodzajna, bogata w pastwiska, sławna z mocnych i tłustych turów (byków). /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/.

*/ (w. 14) "Lew, który rozszarpuje i ryczy" - nieprzyjaciele przedstawiani są często jako lwy (por. np. Ps 7,3; Ps 10,9; Ps 17,12; Ps 57,5). /Biblia Tysiąclecia - przypis do Ps 17 w. 12/.

*/ (w. 15) "Rozpływam się niczym woda" - siły moje omdlały. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
- Szereg drastycznych obrazów przedstawiających agonię; autor jest bliski śmierci (w. 16). Por. Joz 7,5; Ez 7,17; 2Sm 17,10. /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 16) "Prochu śmierci" - grobu. Cierpienia są tak wielkie, że tylko śmierć pozostaje. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.

*/ (ww. 17-19) - fragment uważany w tradycji chrześcijańskiej za szczegółową zapowiedź męki Jezusa. Istnieje wiele podobieństw miedzy tym tekstem, a Iz 53,5nn oraz Za 12,10n. /Biblia Warszawsko-Praska/.

*/ (w. 19) "O moją suknię rzucali losy" - zob. Mt 27,35;Mk 15,23-28; Łk 23,33-34; J 19,17-24. /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (ww. 20-22) - jest rzeczą godną uwagi, że prośbą o wybawienie nie zawiera - w przeciwieństwie do podobnych modlitw w innych Psalmach - słów wyrażających chęć zemsty nad wrogami. /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 21) "Z psich pazurów" - z mocy psa, tj, nieprzyjaciół. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.

*/ (w. 22) "Ty mi odpowiedziałeś" - prośba o pomoc w chwili śmiertelnego niebezpieczeństwa nie pozostaje bezskuteczna, dlatego bohater psalmu rozpoczyna dziękczynienie (ww. 23-32). /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 23) "Twoje imię" - czyli osobę Boga, który działa pełen mocy (por. Ps 20,2). /Biblia Paulistów/.
- "Wśród moich braci będę wysławiał Twoje imię, na zgromadzeniu będę Cię wychwalał" - por. Hbr 2,12. /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 24) "Chwalcie PANA wy, którzy się Go boicie" - bojaźń PANA jest cnotą religijną, czyli wyrazem szacunku i pełnej zaufania adoracji człowieka wierzącego względem Boga, a nie zaś nieuzasadnionym strachem wobec karzącego bóstwa. /Biblia Paulistów - przypis do Ps 2 w. 11/. 
- "Jakuba" - Jakub to imię patriarchy, ojca dwunastu synów - protoplastów dwunastu plemion (rodów) Izraelitów, a także synonim całego narodu izraelskiego. Bóg zmienił Jakubowi imię na Izrael (Rz 32,29). /Biblia Paulistów/.

*/ "Nie zakrył przed nim swojego oblicza" - zakryć, odwrócić oblicze - wyraz niełaski u Boga (por. Ps 30,8; Ps 104,29), podobnie jak u władców (por. 2Sm 14,24.28; Est 7,8). /Biblia Tysiąclecia - przypis do Ps 13 w. 2/.

*/ (w. 26) "Moja pieśń pochwalna w wielkim zgromadzeniu" - por. Ps 35,18; Ps 68,27. /Biblia Gdańska/.
- "Wypełnię moje śluby wobec bogobojnych" - por. Ps 50,14; Ps 61,9; Ps 66,13; Ps 116,14.18. /Biblia Tysiąclecia/.
- "Śluby" - wyraz ten oznacza tu ślubowaną ofiarę dziękczynną. /Biblia Poznańska/. 

*/ (w. 27) "Ubodzy" - ubodzy cieszą się specjalną opieką jako ludzie pozbawieni wszelkich gwarancji ludzkich i całkowicie oddani Bogu (por. So 3,12). /Biblia Tysiąclecia/.

- "Będą jedli" - mowa tu o uczcie ofiarnej; przy ofiarach dziękczynnych część ofiarowanego bydlęcia palono na ołtarzu, część wydzielano dla kapłanów, a resztę spożywano na uczcie, w której brali udział krewni, przyjaciele,a zwykle też zaproszeni ubodzy. - Dziękczynną ofiarą Chrystusa jest eucharystyczna ofiara Mszy św., jako pamiątka, odnowienie i uobecnienie krwawej ofiary na krzyżu. "Ubodzy duchem", szukający Boga - uczestnicząc w ofierze Chrystusowej, zwłaszcza przez godną Komunię św., nasycają ducha swego łaską, oddają Bogu cześć, zapewniają sobie życie wieczne. /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/.

- "Niech serca wasze żyją na zawsze" - zaproszenie do uczty ofiarnej (por. Kpł 7,15; Pwt 14,29). /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 28) "Przypomną sobie i wrócą do PANA wszystkie krańce ziemi i pokłonią się przed Jego obliczem wszystkie pokolenia narodów" - por. Iz 2,2n; Iz 60,3; Ab 1,21; Za 8,22; Za 14,16. /Biblia Tysiąclecia/.
- por. Ps 2,8; Ps 72,11; Ps 86,9; Iz 60,14. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 31) "Moje potomstwo" - potomność Chrystusa to Jego wyznawcy, apostołowie, kapłani, cały Kościół św., w którym On żyje i działa. Oni to głosić będą wiecznie dzieło zbawienia, którego Pan dokonał w umiłowanym Synu swoim. /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/.

Komentarz O. Adama Szustaka OP z końcowym błogosławieństwem:

Nikt bowiem, kto Tobie ufa, nie doznaje wstydu; 
doznają wstydu ci, którzy łamią wiarę dla marności.
(Ps 25,3 - BT) 
_______________________________________________________

Trwa Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan.

Przypominam więc sobie słowa Ojca Świętego Franciszka, wygłoszone 19 stycznia 2017 r.:
„Prawdziwy ekumenizm opiera się na wspólnym nawróceniu do Jezusa Chrystusa, jako naszego Pana i Odkupiciela. Jeśli zbliżamy się razem do Niego, zbliżamy się także jedni do drugich”.

________________________________________________________

Wczoraj obchodziliśmy Dzień Babci, a dzisiaj - Dzień Dziadka.
Pamiętajmy o modlitwie za nasze babcie i naszych dziadków.

Papierz-Senior Benedykt XVI jest autorem pięknej modlitwy za dziadków:

Papież Franciszek i Papież-Senior Benedykt XVI

Panie Jezu, narodziłeś się z Dziewicy Maryi, córki świętych Anny i Joachima.
Patrz z miłością na dziadków na całym świecie.
Ochraniaj ich! Oni są bogactwem dla rodzin, dla Kościoła i dla całego społeczeństwa.
Wspieraj ich! Kiedy przybywa im lat, niech wciąż będą dla swojej rodziny mocnymi filarami wiary ewangelicznej, stróżami szlachetnych wartości rodziny, żywymi skarbcami trwałych tradycji religijnych.
Spraw, by jako nauczyciele mądrości i odwagi przekazywali przyszłym pokoleniom owoce swoich dojrzałych doświadczeń ludzkich i duchowych.

Panie Jezu, pomagaj rodzinom i społeczeństwu doceniać obecność i rolę dziadków.
Spraw, by nigdy nie byli zaniedbywani ani wykluczani, ale zawsze znajdowali szacunek i miłość.
Pomagaj im żyć pogodnie i czuć się akceptowani przez wszystkie lata życia, jakimi ich obdarzasz.

Maryjo, Matko wszystkich żyjących, nieustannie otaczaj opieką dziadków, bądź z nimi podczas ziemskiej pielgrzymki, i niech za sprawą Twoich modlitw wszystkie rodziny spotkają się kiedyś w niebieskiej ojczyźnie, gdzie Ty czekasz na wszystkich ludzi, by ich przygarnąć w wielkim uścisku życia bez końca.
Amen!