Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
który sam jeden czyni cuda!
Błogosławione na wieki chwalebne Jego imię;
niech się cała ziemia napełni Jego chwałą!
(Ps 72,18-19 - Biblia Tysiąclecia)
Struktura Psalmu 21 przedstawia się więc następująco:
- bezpośrednie zwrócenie się do Boga: dary i postanowienia Boga dla króla - ww. 2-7,
- wypowiedź o Bogu i królu - w. 8,
- bezpośrednie zwrócenie się do króla: królewskie postanowienia wobec wrogów - ww. 9-13,
- prośba wspólnoty: w. 14.
Psalm ten wysławia wielkość i wspaniałość, jakimi Bóg obdarzył króla (w. 2-7) i przedstawia króla jako pogromcę nieprzyjaciół (w. 9-13). Jest on więc tym, który walczy ze złem (w. 12). Zarazem jednak psalm ten ukazuje warunek bycia królem: król ufa Bogu i panuje tylko dzięki łasce Najwyższego (w. 8). Wspólnota zaś, wysławiając potęgę Boga i ufając Mu, sama uzyskuje królewskie rysy (w. 14).
 |
| Psalm 21,9 |
Dzisiejszy Psalm przybliży nam konferencja św. Jana Pawła II, wygłoszona w czasie audiencji generalnej w dniu 17 marca 2004 r.:
 |
| Św. Jan Paweł II |
Tekst, będący przedmiotem naszych rozważań (por. ww. 2-8.14), należy do gatunku Psalmów królewskich. Głównym tematem jest więc Boże działanie na korzyść żydowskiego władcy, przedstawionego prawdopodobnie w dniu jego uroczystej intronizacji. Na początku (por. w. 2) i na końcu (por. w. 14) słyszymy niejako echo aklamacji całego zgromadzenia, natomiast w środkowej części hymnu Psalmista z wdzięcznością sławi Boga za łaski, jakimi obdarzył króla: «pomyślne błogosławieństwa» (w. 4), «długie dni» (w. 5), «chwałę» (w. 6) oraz «radość» (w. 7).
Łatwo się domyślić, że pieśń ta - podobnie jak inne Psalmy królewskie zawarte w Psałterzu - doczekała się nowej interpretacji, kiedy w Izraelu skończył się okres monarchii. Już w judaizmie stała się ona hymnem na cześć Króla-Mesjasza, co otwierało drogę do interpretacji chrystologicznej, jaką nadała jej liturgia.
Przyjrzyjmy się jednak tekstowi w jego pierwotnej wymowie. Jak nakazuje uroczysty charakter wydarzenia, panuje radosna atmosfera, rozbrzmiewa śpiew: «Panie, król się weseli z Twojej potęgi i z Twej pomocy tak bardzo się cieszy. (...) będziemy śpiewać i sławić moc Twoją» (ww. 2.14). Następnie zostają przedstawione dary, jakimi Bóg obdarzył króla: Bóg wysłuchał jego modlitw (por. w. 3), wkłada mu na głowę złotą koronę (por. w. 4). Splendor króla związany jest z Bożym światłem, spowijającym go niczym płaszcz ochronny: «ozdobiłeś go dostojeństwem i blaskiem» (w. 6). W starożytności mieszkańcy Bliskiego Wschodu uważali, że króla otacza świetlista aureola, potwierdzająca jego udział w samej istocie bóstwa. Oczywiście, według Biblii władca jest «Synem» Boga (por. Ps 2,7), choć tylko przybranym i w sensie metaforycznym. Powinien więc w imieniu Pana czuwać nad sprawiedliwością. Właśnie ze względu na tę misję Bóg otacza go swym dobroczynnym światłem i błogosławieństwem.
W tym krótkim hymnie błogosławieństwo zajmuje poczesne miejsce: «Bo pomyślne błogosławieństwo wcześniej nań zesłałeś, (...) błogosławieństwem uczyniłeś go na wieki» (Ps 20,4.7). Błogosławieństwo jest znakiem obecności Boga działającego w królu, który dzięki temu odzwierciedla światło Boże pośród ludzkości.
Zgodnie z tradycją biblijną błogosławieństwo obejmuje również dar życia, jaki otrzymuje namaszczony: «Prosił Ciebie o życie, Ty go obdarzyłeś długimi dniami na wieki i na zawsze» (w. 5). Również prorok Natan zapewnił Dawida o tym błogosławieństwie, stanowiącym źródło stałości, trwałości i bezpieczeństwa, a Dawid tak się modlił: «racz teraz pobłogosławić dom Twojego sługi, aby trwał przed Tobą na wieki, bo Ty, Panie, Boże, to powiedziałeś, a dzięki Twojemu błogosławieństwu dom Twojego sługi będzie błogosławiony na wieki» (2Sm 7,29).
Gdy recytujemy ten Psalm, w obrazie króla żydowskiego dostrzegamy oblicze Chrystusa, króla mesjańskiego. Jest On «odblaskiem chwały» Ojca (por. Hbr 1,3). Jest Synem w pełnym sensie, a zatem doskonałą obecnością Boga pośród ludzkości. Jest światłem i życiem, jak głosi św. Jan w prologu swej Ewangelii: «W Nim było życie, a życie było światłością ludzi» (J 1,4).
Z tych samych względów św. Ireneusz, biskup Lyonu, w swoim komentarzu do tego Psalmu wiąże temat życia (por. Ps 21,5) ze zmartwychwstaniem Chrystusa: «Z jakiego powodu Psalmista mówi: 'Prosił Ciebie o życie', skoro Chrystus umierał? Psalmista głosi zatem Jego powstanie z martwych i że On, zmartwychwstały, jest nieśmiertelny. Przyjął bowiem życie, aby zmartwychwstać, oraz długi czas w wieczności, by nie ulec zniszczeniu» (Esposizione della predicazione apostolica, 72, Mediolan 1979, s. 519)".
 |
| Biblia Hebraica Psalm 21 |
PSALM 21 (20)*
("Mój Psałterz" - Biblia ks. Wujka /tekst ST poprawiony przez ks. Stanisława Stysia SJ, Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, 1962/)
DZIĘKCZYNIENIE ZA ZWYCIĘSTWO KRÓLA
i zbawieniem twoim* raduje się wielce.
3 Żądanie serca jego wypełniłeś mu,
a pragnienia wiary jego nie zawiodłeś.
4 Boś go uprzedziłeś błogosławieństwami słodkości*,
włożyłeś na głowę jego koronę z kamienia drogiego*.
5 O życie prosił cię, i dałeś mu
długość dni na wieki i na wieki wieków*.
6 Wielka jest chwała jego przez zbawienie twoje*,
sławę i wielką ozdobę nań wkładasz.
7 Albowiem czynisz go błogosławieństwem* na wieki wieków,
uweselasz go radością przy obliczu twoim*.
8 Bo król nadzieję ma w PANU,
a przez miłosierdzie Najwyższego nie będzie poruszony.
9 Niech dosięgnie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich*,
prawica twa niech najdzie wszystkich, którzy cię w nienawiści mają!
10 Uczynisz ich jak piec ognisty czasu oblicza Twego*;
PAN w gniewie swoim zatrwoży ich,
i pożre ich ogień*.
11 Owoc ich z ziemi wygubisz,
a potomstwo ich z synów ludzkich.
12 Albowiem zwrócili przeciw tobie złość,
obmyślili plany, których nie mogli wykonać.
13 Albowiem zmusisz ich do ucieczki,
a tym, którzy ci pozostają, mierzysz w ich twarze*.
14 Podnieś się PANIE, w mocy twojej,
będziemy opiewać i wysławiać możne sprawy twoje!
Przypisy:
KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".
*/ W Biblii ks. Wujka jest to Psalm 20.
*/ (w. 2) "Zbawieniem twoim" - pomocą twoją, która mu dała zwycięstwo. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
*/ (w. 4) "Błogosławieństwami słodkości" - najlepszymi darami. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
- "Koronę z kamienia drogiego" - koronę szczerozłotą. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
*/ (w. 5) "Dałeś mu długość dni na wieki i na wieki wieków" - długie, szczęśliwe życie było uważane w ST za najważniejsze dobro (por. Ps 61,7; Ps 72,17; 1Krl 1,31; 1Krl 3,11.14). /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 6) "Przez zbawienie twoje" - przez pomoc twoją. Zwycięstwo powiększyło sławę króla. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
*/ (w. 7) "Czynisz go błogosławieństwem" - źródłem błogosławieństwa dla ludu. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
- "Przy obliczu twoim" - w obecności twojej. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
*/ (w. 9) "Nieprzyjaciół twoich" - nieprzyjaciele Boga są również nieprzyjaciółmi ludu izraelskiego; na nich wzywa psalmista kary Bożej. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
- "Czasu oblicza Twego" - tj. gdy się ukaże na sąd nad wrogami. Postąpi z nimi jak piec ognisty, czyli spali ich. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
*/ (w. 13) "Mierzysz w ich twarze" - tekst hebrajski: "twoimi cięciwami (tj. łukami) mierzysz w ich twarze". /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
I tradycyjnie konferencja O. Adama Szustaka OP, wraz z błogosławieństwem
Bo oto nadchodzi dzień palący jak piec, a wszyscy pyszni i wszyscy wyrządzający krzywdę będą słomą, więc spali ich ten nadchodzący dzień, mówi Pan Zastępów, tak że nie pozostawi po nich ani korzenia, ani gałązki.
(Ml 3,19 - BT)
_____________________________________________________________________
PAPIESKA INTENCJA MODLITEWNA na miesiąc styczeń:
Aby wszyscy chrześcijanie, dochowując wierności nauczaniu Pana, angażowali się, przez modlitwę i miłość braterską, na rzecz przywrócenia pełnej jedności kościelnej i współpracowali, mierząc się z aktualnymi wyzwaniami stojącymi przed ludzkością.
Oto treść przesłania, zatytułowanego „Chrześcijanie w służbie ludzkości”, w tłumaczeniu na język polski:
W dzisiejszym świecie wielu chrześcijan z różnych Kościołów pracuje wspólnie, by służyć potrzebującym, by bronić ludzkiego życia i jego godności, by chronić Boże stworzenie oraz walczyć z niesprawiedliwością.
To pragnienie - by kroczyć wspólnie, by współpracować w służbie i w solidarności z najsłabszymi oraz tymi, którzy cierpią - jest źródłem radości dla nas wszystkich.
Dołącz swój głos do mojej modlitwy za wszystkich, którzy przyczyniają się - przez modlitwę i braterską pomoc - do przywracania pełnej jedności kościelnej, by sprostać wyzwaniom stojącym przed ludzkością.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz