Mój Psałterz: PSALM 15

Wy natomiast przystąpiliście do góry Syjon,

do miasta Boga żyjącego, Jeruzalem niebieskiego,

do niezliczonej liczby aniołów (...)

 (Hbr 12,22 - Biblia Tysiąclecia)

Zaczął się Adwent. My jednak pozostaniemy w klimacie psalmów. Tym bardziej, że Psalm 15 jest świetnym wprowadzeniem w ten okres liturgiczny.

Psalm 15 jest typowym przykładem tzw. liturgii wejścia (Tora wejścia, Liturgia bramy /Iz 33,13-16; Ps 24/), w której służba świątynna przypominała pielgrzymom o właściwym usposobieniu wewnętrznym, aby wejść do świątyni. Następnie wchodzący deklarowali swą niewinność (Ps 5,5-8; Ps 26,3-8).

Warunkiem wejścia na «świętą górę», czyli Syjon, jest wypełnianie jedenastu wskazań, które możemy zebrać w czterech grupach:
- nienaganne życie,
- dotrzymywanie słowa,
- szacunek dla bliźnich,
- nienawiść do grzechu.
W biblijnym Izraelu bliźnim (bratem) był tylko drugi Izraelita.
W świetle prawa kultowego nie było mowy o lekceważeniu kogokolwiek z powodu odmienności religijnej lub przekonań.

Psalm ukazuje wielkie ideały sprawiedliwości i miłości bliźniego, jako podstawę godnego udziału w liturgii (Mt 5,23-24). Nieczystych nie dopuszczano do udziału w liturgii (2Krn 23,19).
W obecności Boga człowiek może żyć tylko wtedy, gdy czyni dobro. A nawet więcej - człowiek staje się zdolny do dobrego postępowania, godnego człowieka, dopiero wtedy, gdy trwa w obecności Boga.
Można by je streścić słowami głównego przykazania: „Miłuj bliźniego swego jak siebie samego” (por. Kpł 19,18).

Psalm 15 w języku urdu
(stosowanym w Indiach i Pakistanie)

Psalm 15 stanowił też temat katechezy wygłoszonej przez Ojca Świętego Jana Pawła II, w czasie audiencji generalnej, w dniu 4 lutego 2004 r.

Witraże nawiązujące do Psalmu 15
w Synagodze Adath Israel w Toronto

PSALM 15 (14)*
("Mój Psałterz" - przekład: ks. Henryk Paprocki)

KTO JEST GODZIEN STANĄĆ W OBLICZU BOGA?
(w Psałterzu ks. Henryka Paprockiego brak jest tytułów psalmów, powyższy tytuł Psalmu 15 pochodzi z Księgi Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR)

1 Psalm Dawida.

PANIE, kto zamieszka w Twoim przybytku*?
Kto zamieszka na świętej Twojej górze*?

2 Ten, kto chodzi nieskalany i czyni sprawiedliwość*,
kto mówi prawdę w swoim sercu*.
3 Kto nie mówi oszczerstw swym językiem*,
kto nie czyni zła swemu bliźniemu,
kto nie przyjmuje zarzutów przeciwko swoim bliźnim.
4 Ten, w którego oczach jest pogarda dla złoczyńcy*,
kto sławi lękających się PANA,
kto przysięga swemu bliźniemu i nie cofa przysięgi.
5 Swego srebra nie oddaje na lichwę*
i nie przyjmuje darów przeciwko niewinnym.

Kto tak postępuje, ten nie zachwieje się na wieki*. 

Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".

*/ W Psałterzu ks. Henryka Paprockiego (tłumaczenie z Septuaginty) jest to Psalm 14. 

*/ (w. 1) "Przybytku" - mowa o Namiocie Spotkania (pierwsze przenośne sanktuarium - por. Wj 26), w którym przechowywano Arkę Przymierza (Świadectwa), albo o świątyni. W tym drugim przypadku poprzez to starożytne określenie autor podkreśla, że świątynia jest "przedłużeniem" sanktuarium z czasów wędrówki przez pustynię, lub pogłębia jej znaczenie, przedstawiając ją jako miejsce zamieszkania Boga. /Biblia Paulistów/.
- "PANIE, kto zamieszka... na świętej Twej górze" - pobyt w świątyni jerozolimskiej był uważany za specjalnie bliskie obcowanie z Bogiem. /Biblia Tysiąclecia/.
- przebywający w Świątyni był gościem JAHWE; korzystając z prawa gościnności cieszył się Jego szczególną opieką i łaską (por. Ef 2,19). /Biblia Poznańska/.
- "Świętej Twej górze" - ze Syjonu, gdzie znajdowała się Arka, a z nią łączyła się osobowa łaskawość Boga /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisław Wójcik CSsR - przypis do Ps 3 w. 5/.

*/ (w. 2) "Sprawiedliwość" - w Biblii nie oznacza tylko umiejętności wydawania słusznych wyroków czy decyzji. jest synonimem pobożności, wierności oraz prawego sposobu myślenia i postępowania. Ludzka sprawiedliwość ma swój niedościgniony wzór i źródło w nieskończonej sprawiedliwości Boga. /Biblia Paulistów/.
- "Ten, kto chodzi nieskalany... mówi prawdę w swoim sercu" - por. Ps  24,4; Iz 33,15. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 3) "Kto nie mówi oszczerstw swym językiem" - por. Ef 4,25. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 4) "Pogarda dla złoczyńcy - pogardzając grzesznikiem, odtrąconym przez JAHWE, pobożny staje w obronie honoru JAHWE. ST kieruje się w takim przypadku jedynie prawem sprawiedliwości. /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 5) "Lichwę" - lichwę praktykowano szeroko i bezwzględnie na starożytnym Wschodzie. Pismo św. surowo potępia: Wj 22,24; Kpł 25,36-37. Odsetki pozwala pobierać jedynie od nie-Izraelitów: Pwt 23,20-21. /Biblia Tysiąclecia/.
- "Kto tak postępuje, ten nie zachwieje się na wieki" - J 13,17. /Biblia Gdańska/.


I na koniec - konferencja O. Adama Szustaka OP, wraz z kapłańskim błogosławieństwem:





Jesteśmy bowiem Jego dziełem, 
stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, 
które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili. 

(Ef 2,10 - BT)

____________________________________________________


Tydzień Modlitw o Nowe Rodziny poprzedzą rekolekcje dla singli 26+ "Na co czekasz?", które odbędą się w Kościele Najświętszego Zbawiciela w Warszawie, Plac Zbawiciela 1.

Więcej na stronie www.niejeden.pl

____________________________________________________

29 listopada, w Święto Wszystkich Świętych Zakonu Serafickiego, Franciszkańskie Centrum dla Europy Wschodniej i Azji Północnej w Warszawie, ul. Modzelewskiego 98a, zaprasza na prezentację II wydania LEKSYKONU DUCHOWOŚCI FRANCISZKAŃSKIEJ.

Początek spotkania o godz. 15.
Swój udział należy potwierdzić mailem, na adres podany na plakacie.
Szczegółowy program - poniżej.

Mój Psałterz: PSALM 14

Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska

 (Rz 5,20 - Biblia Tysiąclecia /BT/)

Psalm 14, z niewielkimi zmianami, powtórzony jest jako Psalm 53.
Jest to psalm pouczający, lamentacja o charakterze mowy prorockiej (utyskiwania i przestroga).

Struktura:
- psalmista ubolewa nad zaślepieniem ludzi występnych - gnębią i gorszą drugich (ww. 1-3),
- Bóg pyta: Czy nigdy się nie opamiętają ci, co prześladują dobrych? (w. 4),
- przyjdzie na nich kara, bo Bóg broni sprawiedliwych (ww. 5-6),
- prośba o powrót sprawiedliwych z niewoli (w. 7).

Refleksje pastora Kazimierza Bema z Kościoła Ewangelicko-Reformowanego:
Istnieje coś takiego, jak ateizm funkcjonalny. Nie oznacza on, że cierpiący na tę przypadłość nie wierzy w Boga, ale najzupełniej go to zagadnienie nie obchodzi. Znane są także kliniczne przypadki, gdy ateistą funkcjonalnym jest osoba deklarująca głęboką wiarę w Boga, kierująca się "wartościami", ze "światopoglądem" itd. Ateizm funkcjonalny jest jednak groźny, gdyż osoba nim dotknięta zachowuje się tak, jakby Boga nie było. Właśnie do tych osób kieruje ostrzeżenie Psalmista: "Nie ma Boga, powiedział głupiec w sercu swoim". (...)

Żyjemy w czasach i krajach w których Stwórca chciał nas umieścić. Uzbrojeni w Dobrą Nowinę mamy nieść jej radosne przesłanie całemu światu. Mamy karmić głodnych, odziać nagich, pocieszyć strapionych , nawiedzić chorych i uwięzionych. Oto nasze zadanie. Jako chrześcijanie mamy obowiązek krzyczeć w imieniu tych, którzy krzyczeć nie mogą albo nie mają siły; mamy obowiązek walczyć z niesprawiedliwością i gwałceniem zamysłu Bożego dla jego stworzenia. Mamy być solą ziemi, która tę ziemię odmieni i przemieni, tak jak Chrystus odmienił i przemienił nas samych. To jest nasze zadanie - tutaj i teraz.

Dlatego też słusznym oburzeniem napawa nas wszelka niesprawiedliwość, skorumpowanie, egoizm i wyzysk. Oburza nas, i słusznie, pycha i buta ludzi pozbawionych elementarnego poczucia przyzwoitości, miłosierdzia, współczucia. Oburzają nas skorumpowani politycy, wszelkie władze (kościelne, świeckie, wojskowe) chroniące przestępców, nieuczciwi partnerzy czy też drobni złodziejaszkowie. Oburzają nas oni w takim samym stopniu jak skutki ich działań: samotność, odrzucenie, głód i wojny na świecie, podeptana ludzka godność, złamane życia. Za Psalmistą wołamy "Czyż są nierozumni wszyscy czyniący nieprawość? (…) Bóg jest z rodem sprawiedliwym. Doznacie zawodu w zamyśle przeciw ubogiemu, Gdyż Pan jest jego schronieniem". Tym, którym wydaje się, że ich świństwa, świństewka, zaniechania duże i małe, wyzysk mniejszy lub większy ujdzie na sucho i pozostanie bez odpowiedzi, mówmy wyraźnie i bez ogródek: "Nawet na to nie licz!"

Gdy w 1314 roku król Francji Filip IV Piękny spalił na stosie po sfingowanym procesie mistrza zakonu templariuszów Jakuba de Molay, według legendy ten ze stosu wezwał króla Francji, jego kanclerza de Nogarta oraz papieża Klemensa V, którzy przyłożyli do tego bezprawia rękę, przed Sąd Boży. Nim upłynął rok od śmierci de Molay’a, cała trójka zmarła. Przypadek? Być może. Ale także być może i przypomnienie, że Bóg jest. Patrzy i widzi, a czasami nawet reaguje.

"Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga!". Nie bądźmy głupcami.
Amen.

Psalm 14 w języku hebrajskim 

Tłumaczenie dzisiejszego psalmu zaczerpnąłem z Septuaginty. Niesamowita to Księga! Powstała w Aleksandrii pomiędzy 250 a 150 r. przed Chrystusem. Jest to tłumaczenie, z języka hebrajskiego i aramejskiego na język starogrecki, świętych ksiąg żydowskich na potrzeby diaspory żydowskiej, która posługiwała się ówczesnym językiem greckim.

Septuaginta zawiera więcej ksiąg niż obecny kanon w judaizmie (Biblia Hebrajska), czy katolicki Stary Testament.
Przez Prawosławie i inne kościoły wschodnie uznana jest za księgę natchnioną, a jej treść jest wykorzystywana w liturgii.
Za czasów Pana Jezusa była bardzo popularna w Izraelu. Np. Ewangelie spisane w języku greckim zawierają cytaty ST w brzmieniu podawanym przez Septuagintę.

W tej chwili interesuje nas przede wszystkim Księga Psalmów.
W Septuagincie, poza łączeniem i podziałem kilku psalmów (stąd różna numeracja) oraz dodaniem fragmentu tekstu (jak w obecnie omawianym Psalmie 14 - w Septuagincie Ps 13), znajdziemy dodatkowo piękny Psalm 151. Układ psalmów z Septuaginty obowiązuje w kościołach wschodnich, np. w Prawosławiu.

W Septuagincie jest też oddzielna Księga - Psalmy Salomona.

Więcej o Septuagincie opowiem nam ks. Przemysław Szewczyk:

 


PSALM 14 (13)*
("Mój Psałterz" - przekład O. Remigiusz Popowski SDB /SEPTUAGINTA/)

POWSZECHNE ZEPSUCIE
(w Księdze Psalmów w Septuagincie brak jest tytułów psalmów, powyższy tytuł Psalmu 14 pochodzi z Biblii Tysiąclecia)

1 Do wykonania; psalm dla Dawida.

Głupi* rzekł* sobie «Nie ma Boga».
Ulegli zepsuciu, poddali się obrzydliwym obyczajom.
Nie ma, kto by dobrze postępował; nie ma ani jednego!
2 PAN wychylił się z nieba w stronę synów ludzkich,
aby zobaczyć, czy jest jakiś rozumny lub poszukujący Boga*.
3 Wszyscy zeszli na manowce, jednakowo poddali się zepsuciu.
Nie ma, kto by dobrze postępował*; nie ma ani jednego.
[Grobem otwartym ich gardło,
językiem swym knują postęp.
Żmijowy jad przy ich wargach.
Ich usta pełne są przekleństw i złości;
ich nogi prędko biegną do rozlewu krwi.
Po ich przejściu spustoszenie i nędza.
Drogi pokoju nie uznają.
Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami.]*

4 Czyż się nie opamiętają wszyscy sprawcy nieprawości?
Ci co lud swój pożerają*, jak się chleb spożywa, nie wzywają PANA.

5 Tam drżą z przerażenia*, gdzie nie ma podstaw do strachu,
Bóg bowiem jest z plemieniem sprawiedliwym.
6 Ośmieszacie radę biednego,
dlatego że PAN jest jego nadzieją.

7 Kto da z Syjonu zbawienie Izraelowi?
Kiedy PAN przyprowadzi z powrotem uprowadzonych z Jego ludu*,
niech się raduje Jakub, niech Izrael się cieszy*.


Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".

*/ W Septuagincie jest to Psalm 13. 

*/ (w. 1) "Głupi" - człowiek, który żyje nierozważnie, nie licząc się z Bogiem - Ps 10,4.11.13; Iz 32,6; Jr 5,12. /Biblia Tysiąclecia/.
- "Głupi" - tj. bezbożny. /Biblia ks. Jakuba Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
- "Głupi rzekł" - por. Ps 10,4; Ps 53,2. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 2) "Pan wychylił się z nieba... poszukujący Boga" - jako Sędzia ocenia postępowanie ludzi "siedząc" na niebieskim "tronie" (por. Ps 9,8-9; Ps 11,4-5; Ps 33,13-15; Ps 102,20). Św. Paweł w Rz 3,10-12 przytacza w. 1-3 jako przykład postawy moralnej wszystkich ludzi (Żydów i pogan) pod panowaniem grzechu. /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 3) "Nie ma, kto by dobrze postępował" - por. Ps 53,3c-4; Rz 3,12. /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów/.
- por. Rz 3,10. /Biblia Gdańska/.
- "[...]" - zamkniecie tekstu nawiasami kwadratowymi pochodzi od A. Rahlfsa, wydawcy Septuaginty. Oznaczają one, że jego zdaniem ten tekst nie należy do pierwotnej wersji Septuaginty. /Septuaginta w tłumaczeniu O. Remigiusza Popowskiego SDB/. 
- Uzupełnienie 1: Tekst w nawiasie "[...]", poza Septuagintą, znajduje się w Wulgacie św. Hieronima oraz w polskim przekładzie O. Jakuba Wujka SJ - Biblia ks. Jakuba Wujka.
- Uzupełnienie 2: Alfred Rahlfs (1865-1935), niemiecki ewangelicki teolog i orientalista. Jeden z pionierów historyczno-krytycznego badania Septuaginty. Wydał analizę porównawczą zachowanych rękopisów Septuaginty oraz jej tłumaczenie na język niemiecki. Uznany jest za najwybitniejszego badacza Septuaginty. 

*/ (w. 4) "Lud swój pożerają" - gubią naród dla własnego pożytku, dla urzeczywistnienia samolubnych zamysłów /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/. 

*/ (w. 5) "Drżą z przerażenia" - por. Kpł 26,36; Pwt 28,67; 1Sm 14,15; 2Krn 14,13; Hi 3,25. /Biblia Warszawsko-Praska/.

*/ (w. 7) "Kiedy Pan przyprowadzi... uprowadzonych z jego ludu" - co stanowiło pierwotnie aluzję do uwolnienia z niewoli - zwłaszcza babilońskiej - a potem wiązało się z nadzieją otrzymania nagrody wiecznej. Por. Ps 85,2; Ps 126,1; Am 9,14; Oz 6,11; Jr 29,14; Pwt 30,3. /Biblia Warszawsko-Praska/.
- "Niech się raduje Jakub, niech Izrael się cieszy" - Jakub i Izrael to imiona tego samego patriarchy, przenoszone też na wszystkich jego potomków. /Septuaginta w tłumaczeniu O. Remigiusza Popowskiego SDB/.


Podsumowaniem niech będzie konferencja O. Adama Szustaka OP, z końcowym błogosławieństwem:





Dołóżmy starań, aby poznać Pana; 
Jego przyjście jest pewne jak świt poranka, 
jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, 
i jak deszcz późny, co nasyca ziemię". 
(Oz 6,3 - BT)

_________________________________________________________

"Pragniemy zaprosić Jezusa do naszych serc i rodzin, 
do naszych wspólnot i środowisk. 
Pragniemy zaprosić Go do tego wszystkiego, co Polskę stanowi".

(ks. kard. Stanisław Dziwisz - Kraków-Łagiewniki, 19 listopada 2016 r.)

Jubileuszowy Akt Przyjęcia Chrystusa za Króla i Pana,
Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, Kraków-Łagiewniki, 19.11.2016 r.

Trochę historii w artykule portalu Aleteia.

Szczegóły uroczystości w depeszy KAI.


"Nie jest naszym zadaniem ogłaszać Chrystusa Królem, 
lecz uznać Jego panowanie i poddać się Jego Prawu, 
zawierzyć Mu naszą Ojczyznę i cały Naród, nas samych i nasze rodziny".
(ks. bp Andrzej Czaja - Kraków-Łagiewniki, 19 listopada 2016 r.)

_________________________________________________________

Na portalu Aleteia ukazał się ciekawy artykuł "Czy Facebook słucha naszych spowiedzi?".

Foto: Marcus C. Hurek / DPA

Artykuł zaczyna się ciekawie:
"W dobie mikrofonów i rozmaitych aplikacji, które mogą posłużyć za narzędzia podsłuchu, zarówno kapłan, jak i penitent powinni uważać na to, co przynoszą do konfesjonału".

Warto przeczytać ten tekst i zastanowić się, jak korzystać z telefonu w różnych okolicznościach.

Mój Psałterz: PSALM 13

Bóg, dawca nadziei, niech was obdarzy pełnią radości

(Rz 15,13 - Biblia Tysiąclecia /BT/)

Psalm 13 jest indywidualną lamentacją.
W czterokrotnie powtórzonym pytaniu „jak długo” psalmista skarży się na oddalenie Boga (w. 2), osobiste wątpliwości i zgryzoty (w. 3a) i agresywność wroga (w. 3b).
Odpowiednio do kolejności pytań wyrażonej skargi, psalmista prosi o reakcję ze strony Boga (w. 4a), o oddalenie tego, co osobiście go trapi, i ocalenie przed wrogiem (ww. 4b-5).
Psalm kończą deklaracje zaufania (w. 6a) oraz obietnica okazania podzięki i oddawania chwały Bogu (w. 6b).
Psalm ten może być stosowany, jako modlitwa w każdej ciężkiej próbie i w doznanym smutku.

Król Dawid

Refleksja ks. Piotra Ashwin-Siejkowskiego:
(...) Izraelita wzywa Boga swojego narodu na pomoc. Wzywa on Boga-Stworzyciela nieba i ziemi, gwiazd i słońca; Boga-Obrońcę Izraela, który wyprowadził tysiące jego rodaków z Egiptu, a potem ich nakarmił; Boga zajętego dziejami świata. Ów (...) psalmista ośmiela się, jako drobina świata i pył, pukać do drzwi Króla z prośbą, z błaganiem, z nadzieją, że zostanie wysłuchany. Jakaż odwaga tegoż człowieka! Kim jest on i jego trwoga, że dręczy nią Pana Świata? Na pewno w porównaniu z całym stworzeniem, jest on ziarnkiem piasku na plaży, w porównaniu z liczbą próśb zanoszonych do Boga - jego wołanie jest niczym kropla w oceanie. A jednak z ufnością woła do Pana o pomoc.

Ostatnie słowa zostały zapisane w czasie przyszłym, jakby ów człowiek wiedział, że Pan go wysłucha, że odpowie na jego błaganie. Jakaż godna podziwu pewność, że litość i łaska Boga dostrzegą właśnie jego wołanie i przyjdą mu z pomocą. Gramatyka tej części modlitwy ujawnia żywą teologię, odsłania głębię ludzkiej wiary i ufności, dziecięcego zawierzenia i spontanicznej radości. Tak, wielki Bóg-Stwórca wysłuchuje modlitw maluczkich. Tak, Pan Wszechświata ma czas na spotkanie z owym biedakiem, żyjącym gdzieś w zakamarku świata. Tak, Jahwe pochyla się ku swojemu dziecku.

Izraelita wypełnił swoją samotność, swoje życie, swoją teraźniejszość i przyszłość Bogiem. Został wysłuchany.

Psalm 13 w języku hebrajskim 

PSALM 13 (12)
("Mój Psałterz" - Biblia Paulistów)

UFNOŚĆ W UCISKU

1 Dyrygentowi. Psalm Dawida.

2 Jak długo, PANIE,  nie będziesz o mnie pamiętał*? 
Jak długo będziesz odwracał ode mnie swoje oblicze*?
3 Jak długo będę nosił rozterki w mej duszy  
i każdego dnia ból w moim sercu?  
Jak długo wróg będzie się nade mnie wynosił?

4 Spójrz i wysłuchaj mnie, PANIE, mój Boże! 
Oświeć moje oczy, bym na śmierć nie zasnął.
5 Niech nie mówi mój nieprzyjaciel: „Pokonałem go!”. 
Niech się nie cieszą moi wrogowie* z mego nieszczęścia.

6 Ja zaufałem Twojej łasce. 
Moje serce rozweseli się Twoim zbawieniem*, 
będę śpiewał PANU, który mnie ocalił.


Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".

*/ (w. 2) "Nie będziesz o mnie pamiętał" - motyw zapomnienia, czyli opuszczenia przez Boga, pojawia się często w ST. Milczenie Boga (czyli brak działania) interpretowano, jako Jego zapomnienie o swoim ludzie. Podobne pytania retoryczne są poetyckim zwrotem często stosowanym podczas modlitwy; wyrażają one prośbę o jak najszybszą Bożą interwencję. /Biblia Paulistów/.
- "Odwracał... swoje oblicze" - tzn. będziesz okazywał swoje niezadowolenie i gniew. /Biblia Warszawsko-Praska/.
- Synonim Bożej "niepamięci". Gdy Izraelici z różnych powodów (np. własnych grzechów) nie doświadczali Bożej obecności i działania, mówili, że Bóg ukrywa swoją twarz przed nimi. /Biblia Paulistów/.
- Wyraz niełaski u Boga (por. Ps 30,8; Ps 104,29), podobnie jak u władców (por. 2Sm 14,24.28; Est 7,8). /Biblia Tysiąclecia/.
- Jako przeciwieństwo "Światłość Twojego oblicza" - patrz przypis do Ps 4, w. 7.

*/ (w. 5) "Cieszą moi wrogowie" - por. Ps 22,8. /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 6) "Twoim zbawieniem" - Izraelici pojmowali zbawienie głównie w kategoriach ziemskich, jako ocalenie przez Boga w sytuacji zagrożenia, ratunek w trudnej sytuacji, pomoc w nieszczęściu. Idea zbawienia wiecznego rozwijała się powoli i została ostatecznie objawiona w NT. Chrześcijanie w każdym tekście ST, w którym mowa jest o zbawieniu, mogą odnaleźć wiele odniesień do Jezusa Chrystusa. /Biblia Paulistów/.

Konferencja O. Adama Szustaka OP z błogosławieństwem końcowym:

Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie; 
osłonię go, bo uznał moje imię. 
Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham 
i będę z nim w utrapieniu, 
wyzwolę go i sławą obdarzę. 
Nasycę go długim życiem
i ukażę mu moje zbawienie. 
(Ps 91,14-16 - BT)

________________________________________________

Stało się!
Wypełnione zostały zobowiązania Sejmu Czteroletniego sprzed 225 lat wzniesienia Świątyni Opatrzności Bożej.
Dziękujmy dobremu Bogu za Konstytucję 3-Maja, za odzyskanie niepodległości w 1918 i 1989 roku, za odprawienie pierwszej Mszy świętej w dniu 11 listopada 2016 r.

Co warto wiedzieć o Świątyni Opatrzności Bożej.
________________________________________________

W dzisiejszą niedzielę obchodzony jest po raz 8., z inicjatywy Papieskiego Stowarzyszenia Pomocy Kościołowi w Potrzebie, Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. Po raz drugi poświęcony jest mieszkańcom Iraku - podobnie jak w roku 2010.
Włączmy się w modlitwę o pokój w Iraku.
Możemy też złożyć ofiarę do puszek lub przekazać ofiarę, wysyłając charytatywny SMS o treści "RATUJE" pod numer 72405.

________________________________________________

________________________________________________

Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie,
berło Twego królestwa - berło sprawiedliwe.
(Ps 45,7 - BT)


19 października, w wigilię uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata, w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach, odbędzie się doniosły Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana.
Będzie to zwieńczenie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia oraz Jubileuszu 1050. rocznicy Chrztu Polski.

Zdjęcie ze strony http://piotraipawla.org/

Treść Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana dostępna jest na stronach e-KAI pod adresem https://ekai.pl/diecezje/krakowska/x104635/jubileuszowy-akt-przyjecia-jezusa-chrystusa-za-krola-i-pana/.

O przygotowaniach do tego Aktu pisałem już wcześniej w poście Intronizacja.

Ks bp Andrzej Czaja, przewodniczącego Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych, apeluje o dobre przygotowanie duchowe.

Jubileuszowy Akt to konkretny wyraz kultu Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, a także akt wiary i zawierzenia Bożemu miłosierdziu nas wszystkich i całego narodu oraz akt odnowienia przymierza z Bogiem. "Nie będzie jednak działał cudownie, jeśli nie będzie związany z pracą nad sobą i formacją".

Do proklamacji Jubileuszowego Aktu trzeba się odpowiednio przygotować. "Nie wyobrażam sobie, żebyśmy tego dnia nie byli w stanie łaski uświęcającej. Apeluję o pojednanie się z Bogiem poprzez Spowiedź. Trzeba stanąć przed Bogiem w prawdzie, przygotować solidny rachunek sumienia, obudzić w sercu skruchę, wyznać wszystko przed Panem - swój grzech i to, co blokuje, czyli zaniedbane dobro oraz żywione w sercu urazy". 

Poprzez intronizację należy rozumieć uznanie panowania Jezusa, poddanie się Jego prawu, zawierzenie Mu życia i poświęcenie Mu Ojczyzny, całego narodu oraz życia na służbę. Pamiętajmy, że "To nie jest akt polityczny, ale modlitewny".

Jedyny Władco państw, narodów i całego stworzenia, Królu królów i Panie panujących! Zawierzamy Ci Państwo Polskie i rządzących Polską. Spraw, aby wszystkie podmioty władzy sprawowały rządy sprawiedliwie i stanowiły prawa zgodne z Prawami Twoimi.

Chryste Królu, z ufnością zawierzamy Twemu Miłosierdziu wszystko, co Polskę stanowi, a zwłaszcza tych członków Narodu, którzy nie podążają Twymi drogami. Obdarz ich swą łaską, oświeć mocą Ducha Świętego i wszystkich nas doprowadź do wiecznej jedności z Ojcem.

(z Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana - Kraków-Łagiewniki, 19 października 2016 r.)

Mój Psałterz: PSALM 12

A Ja wam powiadam:

«Miłujcie waszych nieprzyjaciół

i módlcie się za tych, którzy was prześladują»

(Mt 5,44 - Biblia Tysiąclecia /BT/)

Psalm 12 jest psalmem błagalnym, jest skargą psalmisty, który reprezentuje ludzi oddanych Bogu, spotykających się z obłudą, przewrotnością i krzywdą. Bóg odpowiada obietnicą pomocy (w. 6).
Zbawienie jest darem i zadaniem. Aby je osiągnąć trzeba oczyszczać ludzkie słowa Bożym Słowem (J 1,1-14) i uczyć się prawdziwej pokory (Łk 14,11).

Psalm ten ma budowę symetryczną z budową tego psalmu są związane elementy typowe dla lamentacji jednostki:
A - Język modlitewny (prośba i skarga); „ludzie”: w. 2,
B - „Wargi”, „serce”, „język” (skarga i prośba): ww. 3-4,
C - „Język”, „usta” (cytowanie słowa „ludzi”): w. 5,
C´ - „Teraz powstanę i dam zbawienie” (cytat z mowy Boga): w. 6,
B´ - Słowa Pańskie (motyw ufności): w. 7,
A´ - Język modlitewny; „ludzie”: ww. 8-9.

Refleksja Dariusz Bruncza, redaktora naczelnego portalu Ekumenizm.pl:
Jak wiele zależy od słów! Mimo deklarowanej czasami obojętności, chęci bycia „ponad wszystko” zdarza się, że nie możemy zignorować oskarżeń wysuwanych pod naszym adresem, ale także wobec ludzi, którzy są nam bliscy. Słowa posiadają twórczą moc łagodzenia konfliktów, budowania nici porozumienia i wzajemnej miłości, ale mogą być także zakamuflowaną wrogością, grą uprzejmości, za którymi stoi chęć odwetu czy zazdrość.

 Na naszej drodze pojawiają się ludzie, dzięki którym czujemy, że żyjemy. To oni sprawiają, że doświadczenie Boga nie jest abstrakcyjną spekulacją teologicznych traktatów, ale „namacalną” prawdą, fascynującą przygodą i najbardziej oryginalną lekcją odpowiedzialności. Nasze serca Bóg przepełnia radością tak, że niejednokrotnie chcemy w Duchu Św. zawołać: „Teraz, Boże nasz, składamy ci dzięki i wielbimy chwalebne imię Twoje.” (1Krn 29,13).

Są też ludzie, którzy sprawiają nam ból, przykrość, zawód - również oni są naszymi bliźnimi, również oni wplecieni są w bieg naszego życia. Doświadczenie bycia oszukanym lub zdradzonym nie jest niczym szczególnym - każdy z nas, w mniejszym lub większym stopniu choć raz doznał ogromnego smutku spowodowanego fałszywym świadectwem lub niesprawiedliwą oceną. W takich sytuacjach pojawić się może niebezpieczna refleksja: czy warto zaufać drugiemu człowiekowi? Czy warto podjąć ryzyko otwarcia się skoro tak wiele relacji międzyludzkich opartych jest na grze i kłamstwie, teatrze pozorów i niewybrednej walki na słowa?

Autor Psalmu 12 wykrzykuje w modlitwie swój żal. Z pewnością jest to rozpaczliwe wołanie o pomoc, spontaniczny odruch po wielkim rozczarowaniu, którego ból słabnie w obliczu słów Tego, który zbawia, chroni i ratuje nas od wszelkiej niedoli w swoim Słowie (Ez 34,16). Gdzie dużo ludzkich słów tam i możliwość zagubienia (Prz 10,19), niezrozumienia i kłamstwa (Ps 12,3), jednak tam, gdzie Bóg w mocy Ducha Świętego przemawia do nas poprzez prawdę Słowa, które ciałem się stało (J 1,14), tam jest zbawienie dla wszystkich, którzy tego pragną (Ps 12,6b).

Bóg odkupił nas od wiecznej śmierci (Hi 33,28), pokonał nas samych, przeznaczając do czynów do czynów miłości - obietnicę tego, wbrew wszystkim kłamstwom i pysze zawarł w swoim Słowie. Bóg wzywa nas do świadectwa (Dz 18,9), do nieustannej świadomości wiary.

Prośmy Boga o Ducha Św., abyśmy ufnym i pokornym sercem zaśpiewać mogli: „Słowa Twego dar szlachetny, Panie, racz zachować mi; bo to skarb nad wszystkie świetny, klejnot godny wielkiej czci. Gdyby Słowo obalono, na czymże bym wiarę wsparł? Nie o świata mądrość płonną dbać chce, lecz o Słowa dar." (bp Mikołaj Zinzendorf).

Hebrajski tekst Psalmu 12 

PSALM 12 (11)
("Mój Psałterz" - ks. Lech Stachowiak, O. Augustyn Jankowski OSB /Biblia Tysiąclecia/: nagranie, tekst)

WŚRÓD ZAKŁAMANEGO ŚWIATA

1 Kierownikowi chóru. Na oktawę. Psalm. Dawidowy.

2 Ratuj, PANIE, bo nie ma pobożnych, 
zabrakło wiernych wśród ludzi*. 

3 Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, 
mówią podstępnymi wargami i z sercem obłudnym. 
4 Niech PAN wygubi wszystkie wargi podstępne 
i język pochopny do zuchwałej mowy*. 

5 Tych, którzy mówią: «Naszą siłą język, 
usta nasze nam służą, któż jest naszym panem?»* 

6 Wobec utrapienia biednych i jęku ubogich - 
mówi PAN*: «Teraz powstanę 
i dam zbawienie temu, który go pożąda». 

7 Słowa PAŃSKIE to słowa szczere*, 
wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi, 
siedmiokroć czyszczone*. 

8 Ty nas zachowasz, o PANIE, 
ustrzeżesz nas na wieki od tego plemienia. 
9 Występni krążą dokoła,
gdy to, co najmarniejsze, bierze górę wśród ludzi. 



Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".

*/ (w. 2) "Nie ma pobożnych, zabrakło wiernych wśród ludzi" - por. Iz 57,1; Mi 7,2. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 4) "Niech PAN wygubi... do zuchwałej mowy" - złorzeczenia w modlitwie, czyli prośby o klęskę wrogów występują w Psałterzu bardzo często. Oddają one sposób myślenia starożytnych. Walka z bezbożnymi polegała bowiem także na modlitwie o ich unicestwienie, a niewinnie krzywdzony człowiek często nie posiadał już innego środka, by dochodzić sprawiedliwości. Psalmista nie mści się jednak na wrogach, lecz oddawał pomstę Bogu. Przykazanie miłości nieprzyjaciół przyniósł dopiero Jezus Chrystus (np. Mt 5,44). Występujące w psalmach złorzeczenia możemy interpretować na płaszczyźnie duchowej, jako modlitwę o zniszczenie wszelkiego zła i przyśpieszenie ostatecznego zwycięstwa Boga. /Biblia Paulistów/.

*/ (ww. 4-5) "Niech PAN wygubi... któż jest naszym panem" - kłamstwo i zuchwałe mowy zasługują na karę nie tylko dlatego, że są skierowane przeciwko bliźnim, lecz i dlatego, że nadużywanie daru mowy, który wyróżnia człowieka spośród innych stworzeń (por. Rdz 2,19), jest obrazą samego Boga.  /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 6) "Mówi PAN" - formuła objawienia prorockiego. /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 7) "Słowa PAŃSKIE... siedmiokroć czyszczone" - Pan dotrzymuje bezwarunkowo swych obietnic (por. Ps 119,140; Prz 30,5; Jr 1,12). /Biblia Tysiąclecia/.
- por. 2Sm 22,31; Ps 18,31; Ps 19,9; Ps 119,140; Prz 30,5. /Biblia Gdańska/.

Król Dawid

Komentarz O. Adama Szustaka OP do Psalmu 12, wraz z końcowym błogosławieństwem:

Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane,
tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają. 
(Mdr 30,5 - BT).

__________________________________________________

Bardzo ważnym aktem w rozwoju wzajemnego szacunku i zrozumienia oraz impulsem dla rozwoju ruchu ekumenicznego była wizyta Ojca Świętego Franciszka na obchodach 500-lecia reformacji.

Świadczyć o tym może np. publikowane w szwedzkiej prasie list otwarty byłego biskupa Visby na wyspie Gotland, Björna Fjärstedta, który wezwał luterańskich pastorów, aby uznali duchową rolę biskupa Rzymu i jego autorytet dla światowego chrześcijaństwa. "Jego miejsce odpowiada roli Piotra w kolegium apostołów".

Chcącym pogłębić temat, proponuję przeczytanie artykułu "Wszystko, co musisz wiedzieć, żeby zrozumieć udział papieża w obchodach 500-lecia reformacji" ma portalu Aleteia.

Ojciec Święty Franciszek i Przewodniczący Światowej Federacji Luterańskiej
bp Muniba Younan

Na zakończenie obchodów Ojciec Święty Franciszek i Przewodniczący Światowej Federacji Luterańskiej bp Muniba Youan podpisali wspólną deklarację.

Treść Wspólnej Deklaracji na stronach e-KAI.

__________________________________________________


Niech trwa braterska miłość. Pamiętajcie o uwięzionych, jakbyście byli sami uwięzieni, i o tych, co cierpią, bo i sami jesteście w ciele. 
(Hbr 13,1.3 - BT)

13 listopada 2016 r. obchodzony będzie Międzynarodowy Dzień Modlitwy za Prześladowany Kościół. Jest to dzień globalnego wstawiania się u Boga za chrześcijanami prześladowanymi na całym świecie. Jego zasadniczym celem, oprócz modlitwy wstawienniczej, jest pobudzenie do działań na rzecz ofiar prześladowań. W tym dniu chrześcijanie na całym świecie są też zachęcani do modlitwy za prześladowców i za narody, w których prześladowania są wywoływane.

Bóg zaprasza nas do przedstawiania Mu naszych próśb oraz do wytrwałości w modlitwie. Prześladowani chrześcijanie często proszą właśnie o modlitwę, by mogli wytrwać w wierze. W wielu przypadkach możemy tylko się modlić, a jest to przecież najmniejsza rzecz, jaką możemy zrobić. Dzień ten ma też służyć jako zachęta do stałej modlitwy za prześladowanych chrześcijan i ciągłego zaangażowania w ich sprawę.

Przewodniczący Episkopatu Polski, ks. abp Stanisław Gądecki zaprasza nas do udziału w akcji pomocy dla uchodźców przebywających w Libanie i Syrii.
Inicjatywa RODZINA RODZINIE koordynowana jest przez Caritas Liban i misję Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi w Aleppo.

Więcej informacji w materiale "„Rodzina rodzinie”. Konkretna akcja polskiego Kościoła na rzecz uchodźców" oraz na stronie http://rodzinarodzinie.caritas.pl/.


Błogosławiony ten, kto wspiera ubogiego, 
gdyż PAN go ocali, gdy złe dni nadejdą. 
PAN go ustrzeże, przy życiu zachowa, 
szczęście mu zapewni, z rąk wrogów wybawi.
(Ps 41,2-3 - Nowy Przekład Dynamiczny)