niedziela, 6 listopada 2016

Mój Psałterz: PSALM 12

A Ja wam powiadam:
«Miłujcie waszych nieprzyjaciół
i módlcie się za tych, którzy was prześladują»
(Mt 5,44 - Biblia Tysiąclecia /BT/)


Psalm 12 jest psalmem błagalnym, jest skargą psalmisty, który reprezentuje ludzi oddanych Bogu, spotykających się z obłudą, przewrotnością i krzywdą. Bóg odpowiada obietnicą pomocy (w. 6).
Zbawienie jest darem i zadaniem. Aby je osiągnąć trzeba oczyszczać ludzkie słowa Bożym Słowem (J 1,1-14) i uczyć się prawdziwej pokory (Łk 14,11).

Psalm ten ma budowę symetryczną z budową tego psalmu są związane elementy typowe dla lamentacji jednostki:
A - Język modlitewny (prośba i skarga); „ludzie”: w. 2,
B - „Wargi”, „serce”, „język” (skarga i prośba): ww. 3-4,
C - „Język”, „usta” (cytowanie słowa „ludzi”): w. 5,
C´ - „Teraz powstanę i dam zbawienie” (cytat z mowy Boga): w. 6,
B´ - Słowa Pańskie (motyw ufności): w. 7,
A´ - Język modlitewny; „ludzie”: ww. 8-9.


Refleksja Dariusz Bruncza, redaktora naczelnego portalu Ekumenizm.pl:
Jak wiele zależy od słów! Mimo deklarowanej czasami obojętności, chęci bycia „ponad wszystko” zdarza się, że nie możemy zignorować oskarżeń wysuwanych pod naszym adresem, ale także wobec ludzi, którzy są nam bliscy. Słowa posiadają twórczą moc łagodzenia konfliktów, budowania nici porozumienia i wzajemnej miłości, ale mogą być także zakamuflowaną wrogością, grą uprzejmości, za którymi stoi chęć odwetu czy zazdrość.

 Na naszej drodze pojawiają się ludzie, dzięki którym czujemy, że żyjemy. To oni sprawiają, że doświadczenie Boga nie jest abstrakcyjną spekulacją teologicznych traktatów, ale „namacalną” prawdą, fascynującą przygodą i najbardziej oryginalną lekcją odpowiedzialności. Nasze serca Bóg przepełnia radością tak, że niejednokrotnie chcemy w Duchu Św. zawołać: „Teraz, Boże nasz, składamy ci dzięki i wielbimy chwalebne imię Twoje.” (1Krn 29,13).

Są też ludzie, którzy sprawiają nam ból, przykrość, zawód - również oni są naszymi bliźnimi, również oni wplecieni są w bieg naszego życia. Doświadczenie bycia oszukanym lub zdradzonym nie jest niczym szczególnym - każdy z nas, w mniejszym lub większym stopniu choć raz doznał ogromnego smutku spowodowanego fałszywym świadectwem lub niesprawiedliwą oceną. W takich sytuacjach pojawić się może niebezpieczna refleksja: czy warto zaufać drugiemu człowiekowi? Czy warto podjąć ryzyko otwarcia się skoro tak wiele relacji międzyludzkich opartych jest na grze i kłamstwie, teatrze pozorów i niewybrednej walki na słowa?

Autor Psalmu 12 wykrzykuje w modlitwie swój żal. Z pewnością jest to rozpaczliwe wołanie o pomoc, spontaniczny odruch po wielkim rozczarowaniu, którego ból słabnie w obliczu słów Tego, który zbawia, chroni i ratuje nas od wszelkiej niedoli w swoim Słowie (Ez 34,16). Gdzie dużo ludzkich słów tam i możliwość zagubienia (Prz 10,19), niezrozumienia i kłamstwa (Ps 12,3), jednak tam, gdzie Bóg w mocy Ducha Świętego przemawia do nas poprzez prawdę Słowa, które ciałem się stało (J 1,14), tam jest zbawienie dla wszystkich, którzy tego pragną (Ps 12,6b).

Bóg odkupił nas od wiecznej śmierci (Hi 33,28), pokonał nas samych, przeznaczając do czynów do czynów miłości - obietnicę tego, wbrew wszystkim kłamstwom i pysze zawarł w swoim Słowie. Bóg wzywa nas do świadectwa (Dz 18,9), do nieustannej świadomości wiary.

Prośmy Boga o Ducha Św., abyśmy ufnym i pokornym sercem zaśpiewać mogli: „Słowa Twego dar szlachetny, Panie, racz zachować mi; bo to skarb nad wszystkie świetny, klejnot godny wielkiej czci. Gdyby Słowo obalono, na czymże bym wiarę wsparł? Nie o świata mądrość płonną dbać chce, lecz o Słowa dar." (bp Mikołaj Zinzendorf).


Hebrajski tekst Psalmu 12 

PSALM 12 (11)
("Mój Psałterz" - ks. Lech Stachowiak, O. Augustyn Jankowski OSB /Biblia Tysiąclecia/: nagranietekst)

WŚRÓD ZAKŁAMANEGO ŚWIATA

1 Kierownikowi chóru. Na oktawę. Psalm. Dawidowy.

2 Ratuj, PANIE, bo nie ma pobożnych, 
zabrakło wiernych wśród ludzi*. 

3 Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, 
mówią podstępnymi wargami i z sercem obłudnym. 
4 Niech PAN wygubi wszystkie wargi podstępne 
i język pochopny do zuchwałej mowy*. 

5 Tych, którzy mówią: «Naszą siłą język, 
usta nasze nam służą, któż jest naszym panem?»* 

6 Wobec utrapienia biednych i jęku ubogich - 
mówi PAN*: «Teraz powstanę 
i dam zbawienie temu, który go pożąda». 

7 Słowa PAŃSKIE to słowa szczere*, 
wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi, 
siedmiokroć czyszczone*. 

8 Ty nas zachowasz, o PANIE
ustrzeżesz nas na wieki od tego plemienia. 
9 Występni krążą dokoła,
gdy to, co najmarniejsze, bierze górę wśród ludzi. 



Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEMKTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".

*/ (w. 2) "Nie ma pobożnych, zabrakło wiernych wśród ludzi" - por. Iz 57,1; Mi 7,2. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 4) "Niech PAN wygubi... do zuchwałej mowy" - złorzeczenia w modlitwie, czyli prośby o klęskę wrogów występują w Psałterzu bardzo często. Oddają one sposób myślenia starożytnych. Walka z bezbożnymi polegała bowiem także na modlitwie o ich unicestwienie, a niewinnie krzywdzony człowiek często nie posiadał już innego środka, by dochodzić sprawiedliwości. Psalmista nie mści się jednak na wrogach, lecz oddawał pomstę Bogu. Przykazanie miłości nieprzyjaciół przyniósł dopiero Jezus Chrystus (np. Mt 5,44). Występujące w psalmach złorzeczenia możemy interpretować na płaszczyźnie duchowej, jako modlitwę o zniszczenie wszelkiego zła i przyśpieszenie ostatecznego zwycięstwa Boga. /Biblia Paulistów/.

*/ (ww. 4-5) "Niech PAN wygubi... któż jest naszym panem" - kłamstwo i zuchwałe mowy zasługują na karę nie tylko dlatego, że są skierowane przeciwko bliźnim, lecz i dlatego, że nadużywanie daru mowy, który wyróżnia człowieka spośród innych stworzeń (por. Rdz 2,19), jest obrazą samego Boga.  /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 6) "Mówi PAN" - formuła objawienia prorockiego. /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 7) "Słowa PAŃSKIE... siedmiokroć czyszczone" - Pan dotrzymuje bezwarunkowo swych obietnic (por. Ps 119,140; Prz 30,5; Jr 1,12). /Biblia Tysiąclecia/.
- por. 2Sm 22,31; Ps 18,31; Ps 19,9; Ps 119,140; Prz 30,5. /Biblia Gdańska/.


Król Dawid

Komentarz O. Adama Szustaka OP do Psalmu 12, wraz z końcowym błogosławieństwem:




Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane,
tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają. 
(Mdr 30,5 - BT).

__________________________________________________


Bardzo ważnym aktem w rozwoju wzajemnego szacunku i zrozumienia oraz impulsem dla rozwoju ruchu ekumenicznego była wizyta Ojca Świętego Franciszka na obchodach 500-lecia reformacji.

Świadczyć o tym może np. publikowane w szwedzkiej prasie list otwarty byłego biskupa Visby na wyspie Gotland, Björna Fjärstedta, który wezwał luterańskich pastorów, aby uznali duchową rolę biskupa Rzymu i jego autorytet dla światowego chrześcijaństwa. "Jego miejsce odpowiada roli Piotra w kolegium apostołów".

Chcącym pogłębić temat, proponuję przeczytanie artykułu "Wszystko, co musisz wiedzieć, żeby zrozumieć udział papieża w obchodach 500-lecia reformacji" ma portalu Aleteia.

Ojciec Święty Franciszek i Przewodniczący Światowej Federacji Luterańskiej
bp Muniba Younan

Na zakończenie obchodów Ojciec Święty Franciszek i Przewodniczący Światowej Federacji Luterańskiej bp Muniba Youan podpisali wspólną deklarację.

Treść Wspólnej Deklaracji na stronach e-KAI.

__________________________________________________


Niech trwa braterska miłość. Pamiętajcie o uwięzionych, jakbyście byli sami uwięzieni, i o tych, co cierpią, bo i sami jesteście w ciele. 
(Hbr 13,1.3 - BT)




13 listopada 2016 r. obchodzony będzie Międzynarodowy Dzień Modlitwy za Prześladowany Kościół. Jest to dzień globalnego wstawiania się u Boga za chrześcijanami prześladowanymi na całym świecie. Jego zasadniczym celem, oprócz modlitwy wstawienniczej, jest pobudzenie do działań na rzecz ofiar prześladowań. W tym dniu chrześcijanie na całym świecie są też zachęcani do modlitwy za prześladowców i za narody, w których prześladowania są wywoływane.

Bóg zaprasza nas do przedstawiania Mu naszych próśb oraz do wytrwałości w modlitwie. Prześladowani chrześcijanie często proszą właśnie o modlitwę, by mogli wytrwać w wierze. W wielu przypadkach możemy tylko się modlić, a jest to przecież najmniejsza rzecz, jaką możemy zrobić. Dzień ten ma też służyć jako zachęta do stałej modlitwy za prześladowanych chrześcijan i ciągłego zaangażowania w ich sprawę.



Przewodniczący Episkopatu Polski, ks. abp Stanisław Gądecki zaprasza nas do udziału w akcji pomocy dla uchodźców przebywających w Libanie i Syrii.
Inicjatywa RODZINA RODZINIE koordynowana jest przez Caritas Liban i misję Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi w Aleppo.

Więcej informacji w materiale "„Rodzina rodzinie”. Konkretna akcja polskiego Kościoła na rzecz uchodźców" oraz na stronie http://rodzinarodzinie.caritas.pl/.


Błogosławiony ten, kto wspiera ubogiego, 
gdyż PAN go ocali, gdy złe dni nadejdą. 
PAN go ustrzeże, przy życiu zachowa, 
szczęście mu zapewni, z rąk wrogów wybawi.
(Ps 41,2-3 - Nowy Przekład Dynamiczny)


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz