Bóg, dawca nadziei, niech was obdarzy pełnią radości
(Rz 15,13 - Biblia Tysiąclecia /BT/)
Psalm 13 jest indywidualną lamentacją.
W czterokrotnie powtórzonym pytaniu „jak długo” psalmista skarży się na oddalenie Boga (w. 2), osobiste wątpliwości i zgryzoty (w. 3a) i agresywność wroga (w. 3b).
Odpowiednio do kolejności pytań wyrażonej skargi, psalmista prosi o reakcję ze strony Boga (w. 4a), o oddalenie tego, co osobiście go trapi, i ocalenie przed wrogiem (ww. 4b-5).
Psalm kończą deklaracje zaufania (w. 6a) oraz obietnica okazania podzięki i oddawania chwały Bogu (w. 6b).
Psalm ten może być stosowany, jako modlitwa w każdej ciężkiej próbie i w doznanym smutku.
 |
| Król Dawid |
Refleksja ks. Piotra Ashwin-Siejkowskiego:
(...) Izraelita wzywa Boga swojego narodu na pomoc. Wzywa on Boga-Stworzyciela nieba i ziemi, gwiazd i słońca; Boga-Obrońcę Izraela, który wyprowadził tysiące jego rodaków z Egiptu, a potem ich nakarmił; Boga zajętego dziejami świata. Ów (...) psalmista ośmiela się, jako drobina świata i pył, pukać do drzwi Króla z prośbą, z błaganiem, z nadzieją, że zostanie wysłuchany. Jakaż odwaga tegoż człowieka! Kim jest on i jego trwoga, że dręczy nią Pana Świata? Na pewno w porównaniu z całym stworzeniem, jest on ziarnkiem piasku na plaży, w porównaniu z liczbą próśb zanoszonych do Boga - jego wołanie jest niczym kropla w oceanie. A jednak z ufnością woła do Pana o pomoc.
Ostatnie słowa zostały zapisane w czasie przyszłym, jakby ów człowiek wiedział, że Pan go wysłucha, że odpowie na jego błaganie. Jakaż godna podziwu pewność, że litość i łaska Boga dostrzegą właśnie jego wołanie i przyjdą mu z pomocą. Gramatyka tej części modlitwy ujawnia żywą teologię, odsłania głębię ludzkiej wiary i ufności, dziecięcego zawierzenia i spontanicznej radości. Tak, wielki Bóg-Stwórca wysłuchuje modlitw maluczkich. Tak, Pan Wszechświata ma czas na spotkanie z owym biedakiem, żyjącym gdzieś w zakamarku świata. Tak, Jahwe pochyla się ku swojemu dziecku.
Izraelita wypełnił swoją samotność, swoje życie, swoją teraźniejszość i przyszłość Bogiem. Został wysłuchany.
 |
Psalm 13 w języku hebrajskim |
PSALM 13 (12)
("Mój Psałterz" - Biblia Paulistów)
UFNOŚĆ W UCISKU
Jak długo będziesz odwracał ode mnie swoje oblicze*?
3 Jak długo będę nosił rozterki w mej duszy
i każdego dnia ból w moim sercu?
Jak długo wróg będzie się nade mnie wynosił?
4 Spójrz i wysłuchaj mnie, PANIE, mój Boże!
Oświeć moje oczy, bym na śmierć nie zasnął.
5 Niech nie mówi mój nieprzyjaciel: „Pokonałem go!”.
Niech się nie cieszą moi wrogowie* z mego nieszczęścia.
6 Ja zaufałem Twojej łasce.
Moje serce rozweseli się Twoim zbawieniem*,
będę śpiewał PANU, który mnie ocalił.
Przypisy:
KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".
*/ (w. 2) "Nie będziesz o mnie pamiętał" - motyw zapomnienia, czyli opuszczenia przez Boga, pojawia się często w ST. Milczenie Boga (czyli brak działania) interpretowano, jako Jego zapomnienie o swoim ludzie. Podobne pytania retoryczne są poetyckim zwrotem często stosowanym podczas modlitwy; wyrażają one prośbę o jak najszybszą Bożą interwencję. /Biblia Paulistów/.
- "Odwracał... swoje oblicze" - tzn. będziesz okazywał swoje niezadowolenie i gniew. /Biblia Warszawsko-Praska/.
- Synonim Bożej "niepamięci". Gdy Izraelici z różnych powodów (np. własnych grzechów) nie doświadczali Bożej obecności i działania, mówili, że Bóg ukrywa swoją twarz przed nimi. /Biblia Paulistów/.
- Wyraz niełaski u Boga (por. Ps 30,8; Ps 104,29), podobnie jak u władców (por. 2Sm 14,24.28; Est 7,8). /Biblia Tysiąclecia/.
- Jako przeciwieństwo "Światłość Twojego oblicza" - patrz przypis do Ps 4, w. 7.
*/ (w. 5) "Cieszą moi wrogowie" - por. Ps 22,8. /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 6) "Twoim zbawieniem" - Izraelici pojmowali zbawienie głównie w kategoriach ziemskich, jako ocalenie przez Boga w sytuacji zagrożenia, ratunek w trudnej sytuacji, pomoc w nieszczęściu. Idea zbawienia wiecznego rozwijała się powoli i została ostatecznie objawiona w NT. Chrześcijanie w każdym tekście ST, w którym mowa jest o zbawieniu, mogą odnaleźć wiele odniesień do Jezusa Chrystusa. /Biblia Paulistów/.
Konferencja O. Adama Szustaka OP z błogosławieństwem końcowym:
osłonię go, bo uznał moje imię.
Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham
i będę z nim w utrapieniu,
wyzwolę go i sławą obdarzę.
Nasycę go długim życiem
i ukażę mu moje zbawienie.
(Ps 91,14-16 - BT)
________________________________________________
Stało się!
Wypełnione zostały zobowiązania Sejmu Czteroletniego sprzed 225 lat wzniesienia Świątyni Opatrzności Bożej.
Dziękujmy dobremu Bogu za Konstytucję 3-Maja, za odzyskanie niepodległości w 1918 i 1989 roku, za odprawienie pierwszej Mszy świętej w dniu 11 listopada 2016 r.
Co warto wiedzieć o Świątyni Opatrzności Bożej.
________________________________________________
W dzisiejszą niedzielę obchodzony jest po raz 8., z inicjatywy Papieskiego Stowarzyszenia Pomocy Kościołowi w Potrzebie, Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. Po raz drugi poświęcony jest mieszkańcom Iraku - podobnie jak w roku 2010.
Włączmy się w modlitwę o pokój w Iraku.
Możemy też złożyć ofiarę do puszek lub przekazać ofiarę, wysyłając charytatywny SMS o treści "RATUJE" pod numer 72405.
________________________________________________
Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie,
berło Twego królestwa - berło sprawiedliwe.
(Ps 45,7 - BT)
19 października, w wigilię uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata, w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach, odbędzie się doniosły Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana.
Będzie to zwieńczenie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia oraz Jubileuszu 1050. rocznicy Chrztu Polski.
 |
| Zdjęcie ze strony http://piotraipawla.org/ |
Treść Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana dostępna jest na stronach e-KAI pod adresem https://ekai.pl/diecezje/krakowska/x104635/jubileuszowy-akt-przyjecia-jezusa-chrystusa-za-krola-i-pana/.
O przygotowaniach do tego Aktu pisałem już wcześniej w poście Intronizacja.
Ks bp Andrzej Czaja, przewodniczącego Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych, apeluje o dobre przygotowanie duchowe.Jubileuszowy Akt to konkretny wyraz kultu Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, a także akt wiary i zawierzenia Bożemu miłosierdziu nas wszystkich i całego narodu oraz akt odnowienia przymierza z Bogiem. "Nie będzie jednak działał cudownie, jeśli nie będzie związany z pracą nad sobą i formacją".
Do proklamacji Jubileuszowego Aktu trzeba się odpowiednio przygotować. "Nie wyobrażam sobie, żebyśmy tego dnia nie byli w stanie łaski uświęcającej. Apeluję o pojednanie się z Bogiem poprzez Spowiedź. Trzeba stanąć przed Bogiem w prawdzie, przygotować solidny rachunek sumienia, obudzić w sercu skruchę, wyznać wszystko przed Panem - swój grzech i to, co blokuje, czyli zaniedbane dobro oraz żywione w sercu urazy".
Poprzez intronizację należy rozumieć uznanie panowania Jezusa, poddanie się Jego prawu, zawierzenie Mu życia i poświęcenie Mu Ojczyzny, całego narodu oraz życia na służbę. Pamiętajmy, że "To nie jest akt polityczny, ale modlitewny".
Jedyny Władco państw, narodów i całego stworzenia, Królu królów i Panie panujących! Zawierzamy Ci Państwo Polskie i rządzących Polską. Spraw, aby wszystkie podmioty władzy sprawowały rządy sprawiedliwie i stanowiły prawa zgodne z Prawami Twoimi.
Chryste Królu, z ufnością zawierzamy Twemu Miłosierdziu wszystko, co Polskę stanowi, a zwłaszcza tych członków Narodu, którzy nie podążają Twymi drogami. Obdarz ich swą łaską, oświeć mocą Ducha Świętego i wszystkich nas doprowadź do wiecznej jedności z Ojcem.
(z Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana - Kraków-Łagiewniki, 19 października 2016 r.)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz