Niech wysławiają Ciebie, Boże, ludy,
niech wysławiają Ciebie wszystkie narody!
Niech ludy cieszą się i radują,
bo Ty sprawiedliwie sądzisz narody,
a ludom przewodzisz na ziemi.
Niech wysławiają Ciebie, Boże, ludy,
niech wysławiają Ciebie wszystkie narody!
(Ps 67,4-6 - Biblia Ekumeniczna)
Jesteśmy w czasie trwania obchodów 1050. rocznicy Chrztu Polski.
Uwagę zwracają uroczystości, jakie odbędą się w dniu 19 listopada 2016 roku (w przededniu uroczystości Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata) w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, w czasie których ma być odczytany Akt Intronizacji Jezusa Chrystusa.
Znaczenie tego wydarzenia wyjaśnia ks. bp Andrzej Czaja, biskup opolski i m.in. przewodniczący Komisji Nauki Wiary Episkopatu Polski oraz przewodniczący Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych.
Pełną treść wywiadu "Intronizacja Jezusa Chrystusa – rozmowa z bp. Andrzejem Czają" publikuje na swoich stronach Katolicka Agencja Informacyjna.
Idea Intronizacji opiera się na objawieniach prywatnych Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny.
Jej sylwetkę przybliża wicepostulator procesu beatyfikacyjnego mistyczki, ks. Władysław Kubik SJ, w tekscie "Przesłanie Rozalii Celakówny".
niech wysławiają Ciebie wszystkie narody!
Niech ludy cieszą się i radują,
bo Ty sprawiedliwie sądzisz narody,
a ludom przewodzisz na ziemi.
Niech wysławiają Ciebie, Boże, ludy,
niech wysławiają Ciebie wszystkie narody!
(Ps 67,4-6 - Biblia Ekumeniczna)
Jesteśmy w czasie trwania obchodów 1050. rocznicy Chrztu Polski.
Uwagę zwracają uroczystości, jakie odbędą się w dniu 19 listopada 2016 roku (w przededniu uroczystości Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata) w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, w czasie których ma być odczytany Akt Intronizacji Jezusa Chrystusa.
Znaczenie tego wydarzenia wyjaśnia ks. bp Andrzej Czaja, biskup opolski i m.in. przewodniczący Komisji Nauki Wiary Episkopatu Polski oraz przewodniczący Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych.
Pełną treść wywiadu "Intronizacja Jezusa Chrystusa – rozmowa z bp. Andrzejem Czają" publikuje na swoich stronach Katolicka Agencja Informacyjna.
 |
| Bp Andrzej Czaja |
Idea Intronizacji opiera się na objawieniach prywatnych Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny.
Jej sylwetkę przybliża wicepostulator procesu beatyfikacyjnego mistyczki, ks. Władysław Kubik SJ, w tekscie "Przesłanie Rozalii Celakówny".
 |
| Służebnica Boża Rozalia Celakówna |
W Polsce Aktu Intronizacji dokonano już trzykrotnie.
W 1920 roku dokonał go Prymas Polski ks. kard. Edmund Dalbor na Jasnej Górze.
Następnie Akt został odnowiony rok później w Krakowie, w bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa, z udziałem całego Episkopatu Polski.
Trzeci raz uznania Jezusa Królem Polski dokonał Sługa Boży ks. kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Polski, w dniu 28 października 1951 r., w święto Chrystusa Króla, kiedy to - w ukryciu przed władzami komunistycznymi - ślubował w imieniu narodu polskiego.
W 1969 r. papież Paweł VI podniósł święto Chrystusa Króla do rangi uroczystości, a więc najwyższej wagi obchodu liturgicznego w Kościele, nakazując czcić Chrystusa jako Króla Wszechświata.
Raz jeszcze sięgnijmy do wywiadu ks. bp. Andrzeja Czai:
"Najpierw trzeba jasno określić, co Kościół rozumie pod pojęciem intronizacji Jezusa Chrystusa. W świecie ceremonia ta zasadniczo składa się z dwóch części: z aktu ustanowienia króla oraz z aktu oddania się pod jego władzę. Jeśli tak, to w odniesieniu do Pana Jezusa możemy mówić o intronizacji w znaczeniu tylko częściowym. Jezus otrzymał godność królewską od Ojca, Boga Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, a człowiek nic tu dodać ani ująć nie jest w stanie. Chodzi o to, że Jezus jest Królem niezależnie od woli człowieka. Intronizacja Jezusa Króla nie jest więc ani koronacją, ani nadaniem Jezusowi godności królewskiej czy tytułu królewskiego. Intronizacja Jezusa Króla jest zasadniczym aktem naszej wiary – wybieramy Jezusa i przyjmujemy Jego prawo. Jest to zatem akt na podstawowym poziomie religijnym, wynikający z naszego powołania chrześcijańskiego, odkąd jesteśmy dziećmi Bożymi. Przez akt intronizacyjny przyjmujemy i uznajemy nad sobą królewską władzę Jezusa, wyznajemy ją wobec innych oraz chcemy ją potwierdzać całym życiem.
A co do samej kwestii tytułu „Król Polski”. W objawieniach Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny, na które powołują się zwolennicy intronizacji, jest kilka miejsc mówiących o tym, że Polska musi w sposób uroczysty ogłosić Pana Jezusa swym Królem przez intronizację. Jednak w objawieniach tych nigdzie nie ma wprost określenia, czy nazwania Chrystusa Królem Polski i już z tej racji niezrozumiałe jest postulowanie tego typu intronizacji. Ponadto, trzeba pamiętać, że zbawczą wartość ma wyznawanie Jezusa Panem. Gdy wyznajemy, że Jezus jest Bogiem dostępujemy zbawienia. Natomiast, gdy ogłosimy, że Jezus jest Królem Polski, to będzie to akt polityczny, bez zbawczego sensu. Uznanie Jezusa moim Królem zmienia moje życie i ma wpływ na życie innych. Uznanie Jezusa Królem Polski oznacza pomniejszenie Jego roli i znaczenia."
Dokumenty związane tematycznie z postem:
- Encyklika QUAS PRIMAS papieża Piusa XI "O ustanowieniu święta Naszego Pana Jezusa Chrystusa Króla" (1925 rok),
- List Episkopatu Polski "Objawienie Boże a objawienia prywatne" (17.04.2012 r.),
- List Episkopatu Polski "O królowaniu Jezusa Chrystusa" (25.11.2012 r.),
W 1920 roku dokonał go Prymas Polski ks. kard. Edmund Dalbor na Jasnej Górze.
Następnie Akt został odnowiony rok później w Krakowie, w bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa, z udziałem całego Episkopatu Polski.
 |
| Ks. kardynał Edmund Dalbor, Prymas polski |
Trzeci raz uznania Jezusa Królem Polski dokonał Sługa Boży ks. kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Polski, w dniu 28 października 1951 r., w święto Chrystusa Króla, kiedy to - w ukryciu przed władzami komunistycznymi - ślubował w imieniu narodu polskiego.
W 1969 r. papież Paweł VI podniósł święto Chrystusa Króla do rangi uroczystości, a więc najwyższej wagi obchodu liturgicznego w Kościele, nakazując czcić Chrystusa jako Króla Wszechświata.
"Najpierw trzeba jasno określić, co Kościół rozumie pod pojęciem intronizacji Jezusa Chrystusa. W świecie ceremonia ta zasadniczo składa się z dwóch części: z aktu ustanowienia króla oraz z aktu oddania się pod jego władzę. Jeśli tak, to w odniesieniu do Pana Jezusa możemy mówić o intronizacji w znaczeniu tylko częściowym. Jezus otrzymał godność królewską od Ojca, Boga Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, a człowiek nic tu dodać ani ująć nie jest w stanie. Chodzi o to, że Jezus jest Królem niezależnie od woli człowieka. Intronizacja Jezusa Króla nie jest więc ani koronacją, ani nadaniem Jezusowi godności królewskiej czy tytułu królewskiego. Intronizacja Jezusa Króla jest zasadniczym aktem naszej wiary – wybieramy Jezusa i przyjmujemy Jego prawo. Jest to zatem akt na podstawowym poziomie religijnym, wynikający z naszego powołania chrześcijańskiego, odkąd jesteśmy dziećmi Bożymi. Przez akt intronizacyjny przyjmujemy i uznajemy nad sobą królewską władzę Jezusa, wyznajemy ją wobec innych oraz chcemy ją potwierdzać całym życiem.
A co do samej kwestii tytułu „Król Polski”. W objawieniach Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny, na które powołują się zwolennicy intronizacji, jest kilka miejsc mówiących o tym, że Polska musi w sposób uroczysty ogłosić Pana Jezusa swym Królem przez intronizację. Jednak w objawieniach tych nigdzie nie ma wprost określenia, czy nazwania Chrystusa Królem Polski i już z tej racji niezrozumiałe jest postulowanie tego typu intronizacji. Ponadto, trzeba pamiętać, że zbawczą wartość ma wyznawanie Jezusa Panem. Gdy wyznajemy, że Jezus jest Bogiem dostępujemy zbawienia. Natomiast, gdy ogłosimy, że Jezus jest Królem Polski, to będzie to akt polityczny, bez zbawczego sensu. Uznanie Jezusa moim Królem zmienia moje życie i ma wpływ na życie innych. Uznanie Jezusa Królem Polski oznacza pomniejszenie Jego roli i znaczenia."
Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?»
Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem.
Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat,
aby dać świadectwo prawdzie.
Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».
(J 18,37 - Biblia Tysiąclecia)
------------- *** -------------
Dokumenty związane tematycznie z postem:
- Encyklika QUAS PRIMAS papieża Piusa XI "O ustanowieniu święta Naszego Pana Jezusa Chrystusa Króla" (1925 rok),
- List Episkopatu Polski "Objawienie Boże a objawienia prywatne" (17.04.2012 r.),
- List Episkopatu Polski "O królowaniu Jezusa Chrystusa" (25.11.2012 r.),
- Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu "Próba teologicznej oceny ruchu na rzecz intronizacji Chrystusa jako Króla Polski".
------------- *** -------------
Papieska intencja modlitewna na miesiąc luty:
"Abyśmy opiekowali się światem stworzonym, który otrzymaliśmy jako bezinteresowny dar, żeby go pielęgnować i chronić dla przyszłych pokoleń".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz