Mój Psałterz: PSALM 65

Błogosławiony lud, który umie się cieszyć,
chodzi, o PANIE, w blasku Twojej obecności.
(Ps 89,16 - Psałterz Tyniecki)

Św. Jan Paweł II streścił Psalm 65 w kilku zdaniach:

   "Psalm 65 to poetycki tekst, który przez szereg obrazów nawiązujących do zjawisk, jakie można obserwować w przyrodzie z nadejściem wiosny, ukazuje radość stworzenia, które wypełnia aktywna obecność Boga. Pierwszym, który jej doświadcza, jest człowiek, dlatego Psalm rozpoczyna się od dziękczynienia za przebaczenie ludzkich win i za to, że Bóg jest zawsze gotowy przyjąć grzesznika. Ponieważ w ujęciu biblijnym świat stworzony jest mieszkaniem człowieka, ludzki grzech jest zawsze zamachem na panujący w nim porządek i przeszkodą w jego doskonaleniu. Stąd też nawrócenie człowieka i Boże przebaczenie przywracają harmonię w całym kosmosie. Psalm obrazuje tę tajemnicę, ukazując Boga, który zwycięża grzech, daje człowiekowi na nowo pokój ducha, a równocześnie wprowadza ład pomiędzy chaos, jaki wkrada się w rzeczywistość świata i w jego historię.
   Pozwólcie, że zakończę tę medytację cytatem z komentarza św. Augustyna, który w sposób szczególny przemawia w okresie Wielkiego Postu: «Pan, Bóg twój (...) powiada ci w sercu: Ja jestem twoim bogactwem. Nie oczekuj tego, co obiecuje świat, ale co przyrzeka Stwórca świata. Jeżeli zwracasz uwagę na to, co ci przyrzekł Bóg, jeśli postępować będziesz sprawiedliwie, wzgardzisz tym, co obiecuje człowiek, żeby sprowadzić cię z drogi sprawiedliwości. Nie oczekuj więc tego, co obiecuje świat, ale tego, co przyrzekł Stworzyciel świata». Niech Bóg wam błogosławi!".

  
   Psalm 65 przybliża nam "Przewodnik po Biblii":

Wszyscy chwalą Boga, który:
- wysłuchuje i przebacza (ww. 2-4), 
- błogosławi, zadowala i zbawia (ww. 5-6). 
Chwalcie Boga, Stwórcę i Władcę świata przyrody (ww. 7-9). 
Chwalcie Boga, który sprawia, że ziemia wydaje plony i rozbrzmiewa radością (ww. 9-14).



   Ks. Stanisław Łach proponuje Psalm 65 jako modlitwę za zmarłych.


Psalm 65 (Nowy Przekład Dynamiczny) - czyta Andrzej Seweryn



Komentarz ks. Pawła Cyza COr "Psalm 65, czyli o "tłustych śladach" Pana Boga..." (cytaty za Biblią Tysiąclecia):

Ks. Paweł Cyz COr

   "Psalm 65 da się podzielić na cztery części. Pierwsza jest o uwielbieniu Boga: «Ciebie należy wielbić, Boże»... (wersety: 2-3a); druga o przebaczeniu grzechów: «Przygniatają nas nasze przewiny: Ty je odpuszczasz» (wersety: 3b-4); trzecia o powołaniu człowieka: «Szczęśliwy, kogo wybierasz i przygarniasz» (werset 5); wreszcie czwarta o cudach i znakach Boga wpływającego na przyrodę: «Twoja sprawiedliwość odpowiada nam cudami», panującego nad żywiołami świata: «który uśmierzasz burzliwy szum morza, huk jego fal» i wszystkimi ludźmi: «który uśmierzasz (...) zgiełk narodów. Przejęci są trwogą mieszkańcy krańców ziemi», zapewniającego plon naturze: «Nawiedziłeś ziemię i nawodniłeś, ubogaciłeś ją obficie. Strumień Boży wodą jest wezbrany, zboże im przygotowałeś. (...) pobłogosławiłeś jej płodom» (wersety: 6-14).

   Piękny Psalm 65 przedstawia więc Boga, który jest - po pierwsze: godzien najwyższej czci; po drugie: miłosierny (lituje się nad przygniecionym przez grzechy człowiekiem); po trzecie: wspaniałomyślny (otwiera drzwi swoich przybytków, aby przyjąć do siebie ludzi, których wybrał); po czwarte: Panem całego świata - wszystkich stworzeń nierozumnych i rozumnych.

   Bóg jest nad wszystkim... Bóg jest we wszystkim...

   ...«Rok uwieńczyłeś swymi dobrami i Twoje ślady opływają tłustością»... To mój ulubiony fragment Psalmu 65. Oto Bóg pozostawia po sobie «tłuste ślady"...

   «Twoja sprawiedliwość odpowiada nam cudami»... Intryguje mnie ten fragment. Bo czego zwykle oczekujemy od Bożej sprawiedliwości? Czy nie czekamy na surowe kary, sąd? A tutaj pojawia jednoznacznie: sprawiedliwość Boga (czyli sam BÓG) odpowiada cudami!!! Cud nie ma żadnych negatywnych skojarzeń, same pozytywne. W tym wersie odnajduję bardzo silne przekonanie psalmisty, że to cuda są naturalną, pierwotną (w znaczeniu kolejności) odpowiedzią Boga, kara jest wtórna. Kiedy człowiek żyje z Bogiem w bliskiej, przyjacielskiej (nie kumplowskiej) relacji, to kara przestaje być dla takiego człowieka karą - staje się cudem, rozmową z samym Bogiem. Myślę, że to miał na myśli Jezus mówiąc: «Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie». (Mt 11,29n) I wtedy dzieją się cuda!!!

   «Tak przygotowałeś ziemię: bruzdy jej nawodniłeś, wyrównałeś jej skiby, deszczami ją spulchniłeś i pobłogosławiłeś jej płodom»... Mam nieodparte wrażenie, że ten fragment nie odnosi się tylko do ziemi. Odnajduję w nim opis stworzenia człowieka (z prochu ziemi): ziemia (proch) została nawodniona, by powstała glina. Potem Bóg uformował (wyrównał) z niej człowieka. Następnie «zmiękczył» (spulchnił) go, by żył (deszcz jest również odczytywany jako ożywczy dar Ducha Świętego, a zatem jego działanie) i mógł przyjąć Boga. I na koniec Bóg pobłogosławił człowiekowi i jego potomstwu. Równocześnie zauważam w tym fragmencie działanie Boga nie tylko na początku stworzenia, ale też każdego dnia, w każdym człowieku. Bo któż, jeśli nie Bóg, pochyla się nad naszymi bruzdami, skibami - nierównościami duchowymi, zranieniami, niedostatkami, biedą? Bóg się nimi zajmuje; nawadnia je, wyrównuje; dzięki Niemu powracamy do pierwotnej harmonii. Bóg też «zmiękcza» nas, byśmy każdego dnia potrafili KOCHAĆ; kochać Boga, innych ludzi. «Spulchnia» nas, byśmy stali się dobrą glebą dla SŁOWA BOŻEGO, by mogło ONO wydać plon obfity... (przypowieść o siewcy - Mt 13,1-9). I każdego dnia, w każdej sekundzie, BÓG nam BŁOGOSŁAWI!!! Błogosławi jak TATA. Błogosławi nie tylko nas (każdego człowieka), ale też nasze dobre czyny - owoce, płody. BÓG to najlepszy terapeuta na świecie. ON zna nas najlepiej, bo ON nas stworzył".

Psalm 65 wiersz 5 - Biblia Tysiąclecia

O. Michał Baranowski OFMConv rozważa Psalm 65 (fragmenty Psalmu za Biblią Tysiąclecia): 

    "Ciebie należy wielbić, Boże, na Syjonie.
W Psalmie 65 uwielbienie Boga łączy się z uznaniem Jego  dobrodziejstw. Psalmista wymienia kilka motywów: dobroć Boga, który wysłuchuje próśb i obdarza łaskami; miłosierdzie Boga, który odpuszcza grzechy; sprawiedliwość Boża, która chroni i zapewnia porządek; świętość i łaskawość Boga, której szczególnie doświadcza się w Jego świątyni. Ten psalm zaprasza nas, abyśmy włączyli się w tę modlitwę, która przez wieki wznosiła się do Boga na Syjonie, a dziś płynie ku Niemu od wspólnoty Kościoła tu na Ziemi, i tej w Niebie.

   Boże, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
Bóg jest «nadzieją» całego świata, bo - jako jego Stwórca i władca wszystkich narodów - w swej wszechmocy zapewnia porządek świata, ujarzmia żywioły natury i wrogą potęgę władców narodów, daje obfitość wody, która zapewnia urodzaje. Dla Psalmisty jest to kolejny powód do uwielbienia i dziękczynienia Bogu.

   Zboże im przygotowałeś.
Psalm szerzej opisuje dobroć Boga zapewniającego dostatek wody potrzebnej do życia (por. Ez 47,1-12). Przedstawia Boga jako dobrego gospodarza, który przygotował rolę, zatroszczył się, by deszczami ją nawodnić i spulchnić, zapewnił obfite zbiory z pól i bogate zasoby stad na pastwiskach. Jego błogosławieństwo także i dzisiaj zapewnia pokarm każdemu stworzeniu a człowiekowi powszedni chleb. Bóg jest jeszcze bardziej hojny, bo w Chrystusie, Synu Bożym, dany strumień «wody żywej» zapewnia człowiekowi radość na ziemi i w wieczności. 

   Boże Ojcze, obdarz nas obfitymi plonami ziemi i wytworami ludzkiej pracy, i napełnij nasze serca wdzięcznością dla Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen".

Fragmenty Psalmu 65 w języku greckim

Komentarz św. Jana Pawła II do Psalmu 63 z "Biblii z komentarzami Jana Pawła II":

  "W Psalmie 65 (...) splatają się dwa różne nastroje: pojawia się w nim przede wszystkim historyczny temat przebaczenia przez Boga grzechów i Jego gotowość do przyjęcia grzesznika (por. ww. 2-5); potem występuje kosmiczny temat Bożego oddziaływania na morza i góry (por. ww. 6-9); a na końcu znajdujemy opis wiosny (por. ww. 9-14): w pełnym światła i wypalonym przez słońce pejzażu Bliskiego Wschodu niosący urodzaj deszcz wyraża wierność Pana wobec stworzenia (por. Ps 104,13-16). Według Biblii świat stworzony jest mieszkaniem ludzkości, a grzech stanowi zamach na jego porządek i doskonałość. Dlatego też nawrócenie oraz przebaczenie przywracają wszechświatowi integralność i harmonię. (...)
   Podobnie jak z wiosną ziemia zmartwychwstaje dzięki działaniu Stwórcy, tak też człowiek powstaje z grzechu za sprawą Odkupiciela. W ten sposób stworzenie i historia pozostają pod troskliwą i zbawczą opieką Pana, który zwycięża wzburzone, niosące zniszczenie wody i daje wodę, która oczyszcza, użyźnia i orzeźwia. Pan bowiem «leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany», lecz również «niebo chmurami osłania, przygotowuje deszcz dla ziemi, wzgórza trawą pokrywa» (Ps 147,3.8). W ten sposób Psalm staje się pieśnią ku czci Bożej łaski. 
(Audiencja generalna, 6 marca 2002 r.)".
Skróty pochodzą od redaktorów wydania Biblii.

Pełny tekst katechezy "Psalm 65 - radość stworzeń z Opatrzności Bożej" dostępny jest w bibliotece serwisu Opoka.

Psalm 65 w języku hebrajskim

PSALM 65 (64)

("Mój Psałterz" - przekład /poetyckie ujęcie/ Harry Duda)

DZIĘKCZYNIENIE ZA DOBRODZIEJSTWA*

1* Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśń Dawida,

2 Tylko do Ciebie, Panie, Syjonu należy 
chwała! I tylko Ciebie są warte składane
śluby*. 3 Ty wysłuchujesz modlitw ze swej wieży 
wysokiej i przyjmujesz śmiertelnych sterane

ciała, gdy powracają do Ciebie*. 4 Nieprawość
naszą, co bierze górę nad nami, Ty strącasz
tam, skąd przyszła i z przestępstw naszych Twa łaskawość
nas oczyszcza*. 5 Szczęśliwy, kogoś wybrał; zmącasz

zamiary nieprzyjaciół jego; i przyjmujesz
go na przedsionki swoje, ażeby u Ciebie
zamieszkał. W Twoim domu wielość dóbr gotujesz
dla nas: będziem opływać w dostatki Twe w niebie - 

w tej największej świątnicy Twojego kościoła.
6 Przedziwne rzeczy czynisz i ogłaszasz, Panie,
wedle sprawiedliwości Twojej*. I dokoła
nas cuda ścielisz ze swej dłoni. Nie ostanie

się nic bez Twej woli. O, Boże zbawienia
naszego i nadziejo wszystkich kończyn Ziemi
z wodami mórz dalekich*! 7 Wszak to Ty z kamienia
na kamień posadawiasz góry - stoją niemi

świadkowie Twojej mocy i do końca czasów
nie rzekną ani słowa. 8 Tyś to ulał wody
do mórz i grot podziemnych, posiał drzewa lasów
i umocował gwiazdy. jako mąż na gody

przepasany-ś potęgą. Który fale morza 
spokojnie pagórkami płynące lub w ryku
nawałnic - powstrzymujesz groźne i obroża
Twej mocy je ucisza, aż zdusi*; 9 i w szyku

kiełznać umiesz wzburzenie narodów - obawiać
muszą się Ciebie nawet mieszkańcy odległych
ziem i za cuda Twoje muszą Cię wysławiać,
bo pobudzasz ich radość, że z wieczorów zżegłych

nazajutrz ranek wstaje i tak im się mierzy
czas żywota*. 10 Nawiedzasz Ziemię, by wilgocią
nasycić jej plon; bystry i obfity bieży
strumień Pański, bogaty wodami i krocią

łask Jego*. 11 Ty deszczami sposobisz pod zborze
zagony; wyrównujesz ich bruzdy, dżdżem poisz,
błogosławisz urodzaj. 12 Twą dobrocią, Boże,
jest zwieńczony rok cały*. Twe ścieżki, gdy stoisz

w polu, i ślady Twoje*, gdzieś stąpnął - tłustością*
stad i w plon opływają. 13 Skrapiasz więc pastwiska 
na skrajach pustyń - że i pagórek radością
przepasan bywa. 14 Oto z daleka i bliska

odziewają sie pola stadami owczymi
i bydłem, a doliny zbożem okrywają
zielono swe zagony, mgiełka rosy dymi
znad łąk; przeto swą radość i śpiew wykrzykują.  


Przypisy: 

*/  "DZIĘKCZYNIENIE ZA DOBRODZIEJSTWA" - w Księdze Psalmów w poetyckim ujęciu Harry`ego Dudy brak jest tytułów psalmów - powyższy tytuł Psalmu 65 pochodzi z Biblii Tysiąclecia.

*/ (w. 1) - Septuaginta i Vulgata mają dłuższy tytuł (pierwszy wiersz), w którym Psalm z niewiadomych względów nazwany jest pieśnią Jeremiasza i Ezechiela dla powracających z wygnania /Biblia Poznańska/.
- ... Oznaczają zapewne, że obaj prorocy zachęcali lud do śpiewania tej pieśni po powrocie z niewoli /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.

*/ (w. 2) "Składane śluby" - chodzi prawdopodobnie o śluby publiczne złożone w czasie posuchy /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 3) "Przyjmujesz śmiertelnych sterane ciała, gdy powracają do Ciebie" - w świątyni jerozolimskiej, by przez ofiary uzyskać odpuszczenie grzechów... Grzechowe rany duszy uleczyć może jedynie Boskie miłosierdzie. Wszyscy grzeszni - przed Bogiem stawić się musimy... /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/.

*/ (w. 4) "Nieprawość naszą, co bierze górę nad nami, Ty strącasz tam, skąd przyszła i z przestępstw naszych Twa łaskawość nas oczyszcza" - lud uświadamia sobie, że susza była karą Bożą za grzechy (por. Pwt 28,23; 1Krl 8,35); doczekawszy się wysłuchania swych modłów o deszcz jest przeświadczony, że Bóg darował mu jego winy /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 6) "Sprawiedliwości Twojej" - sprawiedliwość Bożą w ST wyraża się przede wszystkim w zbawczym działaniu wobec ludzi /Biblia Tysiąclecia/.
- "Mórz dalekich" - "mórz" - inni poprawiają: "wysp" (por. Iz 66,19) /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 8) "Powstrzymujesz groźne i obroża Twej mocy je ucisza, aż zdusi" - stwórcza moc Boża przedstawiona na tle dawnych podań o walce żywiołów (por. Ps 46,3n z przypisem; Ps 89,10nn; Ps 93,3-4) /Biblia Tysiąclecia/.
- Straszne nieszczęścia dziejowe, przedstawione obrazowo jako kataklizmy natury, nie mogą być groźne dla ufających Panu. Pełne grozy obrazy są dalekim echem podań o walce żywiołów; Pan je ujarzmia (por. Ps 65,1.7-8; Hi 38,8-11) /Biblia Tysiąclecia - przypis do Ps 46 w. 3/.
- Por. Ps 107,29; Mt 8,26 /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 9) "W szyku kiełznać umiesz wzburzenie narodów - obawiać muszą się Ciebie nawet mieszkańcy odległych ziem i za cuda Twoje muszą Cię wysławiać, bo pobudzasz ich radość, że z wieczorów zżegłych nazajutrz ranek wstaje i tak im się mierzy czas żywota" - straszny jest Pan w burzy, grzmocie, powodzi, trzęsieniach ziemi, wybuchach wulkanów. A jakże znowu uwesela serca nasze wschodem i zachodem słońca, orzeźwiającym deszczem, pięknością i matczyną dobrocią, poświęceniem szlachetnych dusz /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/.

*/ (w. 10) "Bystry i obfity bieży strumień Pański, bogaty wodami i krocią łask Jego" - deszcz, który Bóg zsyła z wód "górnych" (por. Rdz 1,7; Hi 38,25), jest warunkiem dobrego urodzaju; wraz z rosą uważano go (w. 13) za specjalne błogosławieństwo Boże /Biblia Tysiąclecia/.
- "Strumień Pański" - chmury /Psalmy w tłumaczeniu Izaaka Cylkowa/

*/ (w. 12) "Twą dobrocią, Boże, jest zwieńczony rok cały" - uwieńczeniem roku są zbiory, dar dobroci Bożej /Biblia Poznańska/.
- "Ślady Twoje" - na swoim rydwanie przemierza Bóg całą ziemię (Ps 68,5.18; Iz 66,15) i rozdziela miedzy ludzi różne dobrodziejstwa /Biblia Warszawsko-Praska/. 
- "Tłustością" - tłuszcz jako symbol obfitości (Ps 36,9); przy składaniu ofiar przeznaczono go, jako najlepszą część, dla Boga (Kpł 7,23.25) /Biblia Tysiąclecia - przypis do Ps 63 w. 6/.

Obraz Melani Pyke inspirowany Psalmem 65

Komentarz O. Adama Szustaka OP do Psalmu 65:



Niech dusza moja weseli się za sprawa PANA.
Odział mnie bowiem płaszczem wybawienia i suknią szczęścia.
Nałożył mi jak oblubieńcowi zawój 
i przystroił mnie jak oblubienicę ozdobami.
(Iz 61,10 - Biblia Pierwszego Kościoła)