Strach przed człowiekiem to sidło,
kto ufa Panu, bezpieczny.
(Prz 29,25 - Biblia Ekumeniczna)
kto ufa Panu, bezpieczny.
(Prz 29,25 - Biblia Ekumeniczna)
O. Stanisław Wójcik CSsR wyjaśnia, że Psalm 64 jest psalmem błagalnym - pouczającym i dydaktycznym.
Psalmista przestawia podstępne i krzywdzące zamiary swoich prześladowców. Już byli pewni jego zatraty. Lecz oto naraz moc Boża udaremnia niecne wysiłki. Stąd radość sprawiedliwych: głoszą światu Boże cuda.
To samo powtórzyło się w Chrystusie. Podstępy Jego nieprzyjaciół im samym wyszły na zatratę. Chrystusowi na chwałę, Jego wyznawcom na zbawienie.
W Psalmie 64 wyodrębniamy dwie części:
- "Podstępne plany" - ww. 2-7,
- "Bóg złe plany udaremnia" - ww. 8-11.
Komentarz ks. Pawła Cyza COr "Psalm 64, czyli o ludzkim sercu..." (cytaty za Biblią Tysiąclecia):
Ks. Paweł Cyz COr |
Człowiek mnie zadziwia. Jest skłonny do bohaterstwa i bestialstwa. Nosi w sobie «obszar» dobra, ale też i zła; tak światłość, jak i ciemność. Cała tajemnica człowieka kryje się we wnętrzu - w sercu... Psalmista pisze: «wnętrze człowieka - serce jest niezgłębione». Rodzi się więc pierwsze pytanie: kto może przeniknąć i zgłębić tajemnicę ludzkiego serca? Z odpowiedzią śpieszy św. Paweł: «Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego...» (1Kor 2,10). Duch Święty - Duch Jezusa Chrystusa - jest Duszą mojej duszy..., Sercem mojego serca... Rodzi się drugie pytanie: dlaczego obecność Ducha Pana Jezusa nie chroni mnie przed złem i wejściem w ciemność? Odpowiedzią jestem ja sam, a ściśle ujmując tajemnica mojej wolności... Mogę bowiem klęknąć w duszy przed Bogiem i pokornie uznać, że Bóg dał mi ciało, duszę i wszystko dobro («...tak cudownie mnie stworzyłeś...» - Ps 139,14), ale mogę też odrzucić Boga - wyrzucić Pana za drzwi serca... Rodzi się trzecie pytanie: co zrobić, by (roz)poznać obecność Ducha Świętego w sercu i zgodzić się na to, że wielkim pragnieniem Jezusa jest być ciągle ze mną? Oto pytanie...
Etty Hillesum kiedyś napisała: «Czasem w sposób nieoczekiwany klęka ktoś w kąciku mnie samej! Kiedy idę drogą lub rozmawiam z jakąś osobą. Tym kimś, kto klęka jestem JA»".
Nieszpory Ludźmierskie - Psalm 64 "Zwyciężył prawość":
O. Michał Baranowski OFMConv rozważa Psalm 64 (fragmenty Psalmu za Biblią Tysiąclecia):
"Oni ostrzą jak miecz swe języki.
Psalm 64 to błaganie człowieka lękającego się knowań jego nieprzyjaciół. Ich agresja przejawia się już w mowie, która może «zabić». Używają «gorzkich» słów, może jakichś zaklęć, których skutku obawia się modlący. A wszystko to w ukryciu, by uderzyć znienacka. Psalmista przeczuwa ich zamiary i - czując się niewinny - ośmiela się wołać do Boga o pomoc. Słowa tej modlitwy przywołują na myśl Jezusową modlitwę w Ogrójcu, jego wołanie do Ojca w doświadczeniu lęku (zob. Mk 14,32-36).
Któż nas zobaczy i zgłębi nasze tajemnice?
W tym pytaniu wyraża się pycha złoczyńców i poczucie ich bezkarności. Wprawdzie wnętrze człowieka wydaje się niezgłębione, ale ułudą jest sądzić, że coś może się tam ukryć przed Bogiem, które je stworzył. On przenika myśli człowieka i zamiary jego serca (zob. Ps 139,1-4).
Własny język gotuje im upadek.
Bóg stanął w obronie niewinnego i karze jego prześladowców. A właściwie, to ich nieprawość obraca się przeciw nim. W tym wyraża się Boża sprawiedliwość, w języku polskim wyrażana sentencją: «czym wojujesz, od tego zginiesz». Być świadkiem takiego wydarzenia to dla sprawiedliwych powód do wysławiania Boga, rozważania Jego dzieła i umocnienia na drodze Bożych praw.
Boże, wysłuchaj pokornie naszych modlitw i spraw, aby nie było podstępu w naszych sercach i niesprawiedliwości w działaniu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen."
Tekst hebrajski Psalmu 64 |
PSALM 64 (63)
("Mój Psałterz" - tłumaczenie Czesława Miłosza)
PROŚBA O OCHRONĘ PRZED OSZCZERCAMI*
1 Przewodnikowi chóru. Psalm. Dawida.
2 Słuchaj Boże, głosu mego, kiedy się żalę,
od grozy nieprzyjaciela uchroń życie moje.
3 Ukryj mnie przed zmową złoczyńców,
przed zgrają hałaśliwą czyniących zło.
4 Którzy zaostrzyli jak miecz język swój
i wymierzyli swoją strzałę, słowo jadowite*.
5 Aby ugodzić w skrytości niewinnego*,
ugodzić znienacka, nie bojąc się*.
6 Utwierdzają się w złym zamyśle,
zmawiają się, jak ukryć sidła,
Mówią: «Któż je zobaczy?»
7 Niech badają zbrodnie, my spełniliśmy zamiar tajemny,
a wnętrze człowieka i serce są głębokie.
8 I ugodził ich Bóg strzałą,
nagła była ich klęska.
9 Przywodzi ich do upadku ich język,
kiwają głową wszyscy patrzący na nich*.
10 Lękiem napełniają się wszyscy ludzie*
i opowiadają dzieło Boga,
i rozważają co On uczynił.
11 Niech raduje się sprawiedliwy w PANU
i w Nim do szuka schronienia.
Niech triumfują wszyscy prawego serca.
Przypisy:
KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".
*/ "PROŚBA O OCHRONĘ PRZED OSZCZERCAMI" - w tłumaczeniu Czesława Miłosza brak jest tytułów psalmów, powyższy tytuł Psalmu 64 pochodzi z Biblii Poznańskiej .
Sytuacja historyczna prawdopodobnie ta sama co w poprzednim Psalmie /Psalmy w tłumaczeniu Izaaka Cylkowa/.
*/ (w. 4) "Zaostrzyli jak miecz język swój i wymierzyli swoją strzałę, słowo jadowite" - por. Ps 7,13; Ps 57,5 /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (ww. 4-5) "Wymierzyli swoją strzałę... Aby ugodzić w skrytości niewinnego" - por. Ps 11,2 /Biblia Gdańska/.
*/ (w. 5) "Nie bojąc się" - nie obawiają się odkrycia spisku /Psalmy w tłumaczeniu Izaaka Cylkowa/.
*/ (w. 7) "Wnętrze człowieka i serce są głębokie" - refleksja typu mądrościowego (por. Jr 17,9) /Biblia Tysiąclecia/.
*/ (w. 9) "Kiwają głową wszyscy patrzący na nich" - na znak szyderstwa z ich upadku (por. Ps 22,8; Ps 44,15; Jr 48,27) /Biblia Tysiąclecia/.
- Potrząsanie głową jest wyrazem szyderstwa (por. Ps 22,8; Jr 18,16 /Biblia Poznańska - przypis do Ps 44 w. 15/.
*/ (w. 10) "Lękiem napełniają się wszyscy ludzie" - lęk w znaczeniu cnoty bojaźni Bożej /Biblia Paulistów/.
- Bojaźń Boża jest cnotą religijną, czyli wyrazem szacunku i pełnej zaufania adoracji człowieka wierzącego względem Boga, a nie zaś nieuzasadnionym strachem wobec karzącego bóstwa. /Biblia Paulistów - przypis do Ps 2 w. 11/.
- "Wszyscy ludzie" - wierzący, w odróżnieniu od nieprzyjaciół Boga. Bojaźń Boża napełnia wierzących radością i skłania ich do świadczenia o jego wielkości /Biblia Paulistów/.
Melani Pyke - obraz inspirowany Psalmem 64 |
Komentarz O. Adama Szustaka OP do Psalmu 64:
Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
(J 14,6 - Biblia Tysiąclecia)