Mój Psałterz: PSALM 54

Niech PAN rozpromieni oblicze swe nad tobą,

 niech cię obdarzy swą łaską.

(Lb 6,25 - Biblia Tysiąclecia /BT/)

   Psalm 54 jest psalmem błagalnym, pełnym ufności. Jest modlitwą o pomoc Boga przeciw nieprzyjaciołom zbawienia.
W Psalmie 54 wyodrębniamy:
- "Godzą na me życia" - ww. 3-5,
- "Bóg mnie ocali" - ww. 6-9.

   Psalm 54 w języku hebrajskim w wykonaniu Pauliny i Szymona Statecznych:




   "Psalm 54, czyli o mocy HASZEM (świętego Imienia JAHWE)..." - to tekst ks. Pawła Cyza COr (Kongregacja Oratorium św. Filipa Neri - Filipini), opublikowany na blogu Zuch Boży:

Ks. Paweł Cyz COr

"...«Boże, zbaw mnie, w imię swoje, swoją mocą broń mojej sprawy!»... 
   Dawid wie, że Bóg ma Imię, w którym jest ocalenie. To IMIĘ (w języku hebrajskim: Haszem lub HaSzem) przywołuje Boga, czyli Bożą moc, potęgę, siłę, wielkość, wzniosłość, majestat, chwałę, glorię, świętość, nieskończoność... Izraelici czcili ŚWIĘTE IMIĘ BOGA JAHWE. Dlatego Tetragram JHWH (4 hebrajskie spółgłoski wyrażające Imię Jahwe) wymawiany był w czasie modlitw bardzo rzadko i w nadzwyczajnych okazjach. Zwyczajnie Żydzi używali słowa Haszem [«to (nadzwyczajne) IMIĘ»] lub Adonaj [«mój Pan»].

...«Twe imię (...) jest dobre, bo wybawi mię z wszelkiej udręki»... 
   To IMIĘ przywołuje Boga, czyli nieskończoność Bożej dobroci, miłości, miłosierdzia, serdeczności, życzliwości, łaskawości, łagodności, cierpliwości, wierności w MIŁOŚCI. To IMIĘ niesie WYBAWIENIE z wszelkiego zła.

Pokładając całą ufność w IMIENIU PANA mogę śmiało wyznać: «Oto Bóg mi dopomaga, Pan podtrzymuje me życie». Amen.

Ps 54,6 - Mój pomocnik prawdziwy, jedyny, to Bóg
(tłumaczenie Harry Duda)

   O. Michał Baranowski OFMConv rozważa Psalm 54 (fragmenty Psalmu za Biblią Tysiąclecia):

"Boże, zbaw mnie, w imię swoje.
   W wielu psalmach spotykamy się z prośbą o pomoc Boga, o uratowanie przez Niego życia zagrożonego przez atak nieprzyjaciół, fałszywe oskarżenie, czy chorobę. Psalm 54 rozpoczyna się wezwaniem, w którym zwraca uwagę określenie «w imię swoje», tj. Boga. Pod koniec psalmu znajdziemy wyznanie: «bo ono jest dobre» (w. 8b). W naszej modlitwie i życiu odwołujemy się do dobroci Boga, która objawiła się już na samym początku w dziele stworzenia (por. Rdz 1), a jeszcze pełniej w dziele odkupienia.

Przez wzgląd na wierność Twoją.
   W w.7b motywem zbawczej ingerencji jest «wierność» («emet») Boga. Jego wierność sobie, temu kim jest (własna tożsamość), przywołuje na myśl Jego przymioty: dobry i miłosierny; władca wszystkich narodów, któremu przysługuje cześć i posłuszeństwo; Ten, który stoi na straży sprawiedliwości. Jego zaś wierność wobec przymierza z Izraelem budzi ufność w Jego opiekę, obronę przed wszystkimi nieprzyjaciółmi, obcymi, albo pobratymcami. To wyznanie ufności pokładanej w Bogu, to świadectwo dobroci i wszechmocy Boga, w którego ręku jest każde ludzkie życie.

Będę Ci chętnie składać ofiarę.
   Modlitwa jest «ofiarą ust», którą codziennie wraz z całym Kościołem składamy Bogu. Każdego dnia składamy także najdoskonalszą i jedyną ofiarę dziękczynną Nowego Przymierza - Eucharystię - a czynimy to «w imię Jezusa Chrystusa».

Niechaj zło spadnie na moich przeciwników.
   W modlitwie liturgicznej Kościoła opuszczamy tę prośbę Psalmisty. Pragnienie sprawiedliwej kary dla nieprzyjaciół naturalnie rodzi się w naszym sercu, ale chcemy «dorastać» do miary Chrystusowego przykazania miłości i modlitwy za nieprzyjaciół (zob. Mt 5,44).

Panie Jezu, Ty na Krzyżu przebaczyłeś swoim prześladowcom, naucz i nas odpowiadać dobrem na zło. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen".

Tekst hebrajski Psalmu 54

PSALM 54 (53)

("Mój Psałterz" - przekład (poetyckie ujęcie) Harry Duda)

UFNA PROŚBA O POMOC*

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawida nauczająca*,
2 na okoliczność, gdy przyszli Zyfejczycy i rzekli do Saula:
Dawid kryje się przed tobą u nas*.

3 Boże! Zaklinam Ciebie na Twe imię wielkie*!
Ze względu na nie wybaw sługę i swą mocą
weź-że w ręce obronę jego sprawy. 4 Wszystkie 
prośby moje racz zważyć i wesprzyj pomocą.

Przyjmij w uszy te słowa z ust moich. 5. Powstali
przeciwko mnie obcy* - duszy mojej, okrutnicy,
szukają Ci, co sobie nigdy nie stawiali
przed oczy Boga - są jak wśród najdzikszych dzicy.

Sela*. 6 Wszak mój pomocnik prawdziwy, jedyny,
to Bóg - i On wspomaga me życie*. 7 Dlatego
błagam, Panie, byś wrogom moim z tej przyczyny
oddał zło ich zdradzieckie i co do jednego

ażebyś ich wytracił. Niech będą przeklęci*.
8 Ofiary Tobie złożę* i chwałę rozgłoszę,
i dostojeństwo Twoje*, co maluczkich nęci.
Dzięki Twej łaskawości z upadku się wznoszę.

9 Z odmętu-ś mnie na skałę wyrwał, z utrapienia
wszelkiego wyratował*. Przeto oglądałem,
mój Panie, z łaski Twojej - Twego przyzwolenia,
Twą pomstę nad wrogami, gdy o nią wołałem*.


Przypisy: 

*/  "UFNA PROŚBA O POMOC" - w Księdze Psalmów w poetyckim ujęciu Harry`ego Dudy brak jest tytułów psalmów - powyższy tytuł Psalmu 54 pochodzi z Księgi Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR.

*/ (w. 1) "Pieśń Dawida nauczająca" - "pieśń pouczająca", tytuł ten (hebr.: maskil) nosi dwanaście psalmów (Ps 32; 42; 44; 45; 52-55; 74; 78; 88; 89; 142) w których tradycja widzi szczególne pouczenia o sprawach duchowych /Biblia Paulistów - komentarz do Ps 32 w. 1/.

*/ (w. 2) "Na okoliczność, gdy przyszli Zyfejczycy i rzekli do Saula: Dawid kryje się przed tobą u nas" - wprowadzenie historyczne, oparte na 1Sm 23,19; 1Sm 26,1 /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 3) "Na Twe imię wielkie" - imię Boże w hebrajskim może oznaczać tyle, co Bóg, istota Boża, Jego potęga, pomoc, opatrzność, chwała nam ujawniona /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/.
- Imię oznaczało istotę, tożsamość i tajemnicę osoby, do której się odnosiło. nadanie dziecku konkretnego imienia wyrażało oczekiwania rodziców, jakie z nim wiązali, jak również zadania, jakie dana osoba ma do spełnienia w życiu (Mt 16,18). Dlatego w kulturze semickiej imię zawsze wyrażało możliwości  społeczne człowieka (Lb 16,2). Izraelici przywiązywali wielką wagę do nadawania imion. Zmienić komuś imię oznaczało obdarzenie go nową osobowością (Rdz 17,5; Rdz 17,15). Bóg objawiając swoje imię człowiekowi (Wj 3,14), pozwolił mu zbliżyć się do swojej tajemnicy, dopuścił go do głębokiej zażyłości ze sobą (J 17,6.26). Jego imię jest uświęcane (Iz 29,23), uwielbiane (Ps 7,18), kochane (Ps 5,12), wieczne (Ps 135,13) i groźne (Pwt 28,58). Świątynia była miejscem, w którym z woli Boga przebywało Jego imię (Pwt 12,5), czyli stale była napełniona jego obecnością. Żydzi z szacunku dla Boga nigdy nie wypowiadali Jego imienia, zastępując je pomocniczymi określeniami typu: mój Pan, Bóg, Ten co przebywa w górach. Bóg wybrał również imię dla swojego Syna. Imię Jezus jest święte i tożsame z imieniem Bożym (Ap 14,1). Apostołowie w imię Jezusa uzdrawiali chorych (Dz 3,6), wyrzucali demony (Mk 9,38), czynili cuda (Mt 7,22). Ich działania były w istocie działaniami samego Jezusa, który przekazując uczniom władzę i moc, uczynił ich kontynuatorami swojej misji /Biblia Paulistów, słownik - przypis do Ps 5 w. 12/.
- "Wybaw sługę i swą mocą weź-że w ręce obronę jego sprawy" - wybawienie jest tu przedstawione w formie wyroku sądowego wydanego przez Boga na prześladowców; moc Boża zapewnia jego wykonanie /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 5) "Powstali przeciwko mnie obcy" - por. Ps 86,14 /Biblia Jerozolimska/.
- "Obcy" - Zifejczycy, którzy tak postąpili z Dawidem, jak obcy, tj. wrogowie /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.

*/ (pomiędzy w. 5 i w. 6) "Sela" - słowo o nieustalonym do dziś pochodzeniu i znaczeniu, prawdopodobnie wskazówka dla wykonawców psalmu /Biblia Paulistów/.
- Uzupełnienie: Dotychczas cytując różne przekłady psalmów, słowo "Sela" pomijałem, jako nie mające wpływu na treść psalmu. Przekład Harry`ego Dudy jest pisany wierszem, a słowo "Sela" stanowi jego integralną część. 

*/ (w. 6) "On wspomaga me życie" - por. Ps 118,7 /Biblia Jerozolimska/.

*/ (w. 7) "Dlatego błagam, Panie, byś wrogom moim z tej przyczyny oddał zło ich zdradzieckie i co do jednego ażebyś ich wytracił. Niech będą przeklęci" - złorzeczenie przeciw wrogom częste w psalmach. Przewrotność religijno-moralna wrogów stawia ich również w przeciwieństwie do Boga i całego jego narodu. Dopiero w świetle pełnego objawienia NT Chrystus Pan nakazuje miłować nawet nieprzyjaciół (por. Mt 5,44) /Biblia Tysiąclecia/.
- Złorzeczenia w modlitwie, czyli prośby o klęskę wrogów występują w Psałterzu bardzo często. Oddają one sposób myślenia starożytnych. Walka z bezbożnymi polegała bowiem także na modlitwie o ich unicestwienie, a niewinnie krzywdzony człowiek często nie posiadał już innego środka, by dochodzić sprawiedliwości. Psalmista nie mści się jednak na wrogach, lecz oddawał pomstę Bogu. Przykazanie miłości nieprzyjaciół przyniósł dopiero Jezus Chrystus (np. Mt 5,44). Występujące w psalmach złorzeczenia możemy interpretować na płaszczyźnie duchowej, jako modlitwę o zniszczenie wszelkiego zła i przyśpieszenie ostatecznego zwycięstwa Boga /Biblia Paulistów - przypis do Ps 12 w. 4/.

*/ (w. 8) "Ofiary Tobie złożę" - może tu chodzić o ofiarę w znaczeniu właściwym lub też o ofiarę polegającą na publicznym dziękczynieniu złożonym Bogu i na głoszeniu chwały Bożej, podobnie jak w Ps 40,10n; Ps 50,14 /Biblia Poznańska/.
- "Chwałę rozgłoszę i dostojeństwo Twoje" - por. Ps 52,11 /Biblia Jerozolimska/.

*/ (w. 9) "Z utrapienia wszelkiego wyratował" - por. Jr 10,6; Ps 59,11; Ps 112,8; Ps 118,7 /Biblia Ekumeniczna/.
- "Przeto oglądałem, mój Panie, z łaski Twojej - Twego przyzwolenia, Twą pomstę nad wrogami, gdy o nią wołałem" - por. Ps 58,11; Ps 91,8 /Biblia Jerozolimska/.

Modlitwa króla Dawida
(ilustracja z Psałterza - XV w.)

Komentarz O. Adama Szustaka OP do Psalmu 54:



Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną
(J 10,27 - BT)

_____________________________________________________________________

Przed nami KORONKA DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO NA ULICACH MIAST ŚWIATA.
Bliższe szczegóły na stronie Iskra Bożego Miłosierdzia.