Mój Psałterz: PSALM 2

(...) Powiedział do mnie:

«Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem».

(Ps 2,7 - przekład O. Stanisława Wójcika CSsR)

Grafika ze strony http://gccmadison.org/

Psalm 2 ma charakter mesjański, gdyż w sensie dosłownym odnosi się do Mesjasza i Jego Boskiego pochodzenia.
Składa się z czterech scen, w których występują:

1) narody zbuntowane,
2) Bóg ogłaszający swego Mesjasza królem na Syjonie,
3) Mesjasz powołujący się na odwieczne pochodzenie swoje z Boga,
4) psalmista nawołujący buntowników do zaniechania bezcelowego oporu.
(Na podstawie wprowadzenia O. Stanisława Wójcika CSSR.)

Portal Orygenes+ dokonał porównania Psalmu 1 i Psalmu 2:



Zgodnie z zapowiedzią zapraszam na konferencję O. Adama Szustaka OP, z cyklu PLASTER MIODU, na temat Psalmu 2 - na stronie Langusta na palmie lub na YouTube:




PSALM 2
("Mój Psałterz"- tłumaczenie ks. Alfred Tschirschnitz /Biblia Ekumeniczna/)

MESJASZ KRÓLEM

1 Dlaczego narody się buntują, 
czemu ludy szemrzą daremnie? 
2 Królowie ziemi powstają, 
a możni razem spiskują  
przeciw PANU i Jego Pamazańcowi*.
3 Mówią: Zerwijmy Ich więzy, 
odrzućmy od siebie Ich pęta.

4 Śmieje się z nich Ten, który mieszka w niebie, 
Pan z nich szydzi. 
5 Wtedy powie im zagniewany 
i przerazi ich swą zapalczywością: 
6 To Ja namaściłem* sobie Króla, 
na Syjonie, mojej świętej górze. 

7 Ogłaszam więc postanowienie PANA! 
Powiedział do Mnie: Tyś Moim Synem*, 
dziś Ciebie zrodziłem. 
8 Żądaj tylko, a dam Ci w dziedzictwo narody 
i w posiadanie krańce ziemi. 
9 Ujarzmisz je berłem żelaznym*,  
skruszysz jak gliniane naczynie.

10 Zrozumcie więc królowie, 
ziemscy sędziowie przyjmijcie przestrogę! 
11 Służcie PANU w bojaźni*,
radujcie się drżeniem! 
12 Ucałujcie Syna, aby się nie rozgniewał 
i abyście nie zginęli w drodze, 
bo łatwo Go rozgniewać! 

Szczęśliwi wszyscy, którzy szukają w Nim schronienia.


Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".

*/ (w. 1) - por. Dz 4,25. /Biblia Gdańska/. 

*/ (w. 2) "Pomazańcowi" - pomazańcem jest każdy potomek Dawida (zob. 2 Sm 7,12-16), godnie sprawujący władzę, a zwłaszcza "syn Dawida", Mesjasz; zob. Dz 4,25-26. /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 6) "Namaściłem" - obrzęd namaszczenia, szeroko znany na Bliskim Wschodzie jako poświęcenie Bogu osób, miejsc i rzeczy oraz nadanie godności królewskiej czy wprowadzenie w urząd kapłański lub prorocki. /Biblia Paulistów/.

*/ (w. 7) "Jesteś Moim Synem" - wzmianka o Mesjaszu (w. 2), a także stwierdzenie synostwa Bożego Mesjasza (w. 7) sprawiają, że Ps 2 uchodzi za typowo mesjański (podobnie jak Ps 110). "Jesteś Moim synem" jako cytat występuje kilkakrotnie w Nowym Testamencie; zob. Mk 1,11; Dz 13,33; Hbr 1,3-5;5,5. /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 9) "Berłem żelaznym" - symbol władzy królewskiej i potęgi militarnej; zob. Rdz 49,10; Lb 24,17; Ap 2,27; Ap 12,5; Ap 19,15. /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 11) "Bojaźń PANA" - jest cnotą religijną, czyli wyrazem szacunku i pełnej zaufania adoracji człowieka wierzącego względem Boga, a nie zaś nieuzasadnionym strachem wobec karzącego bóstwa. /Biblia Paulistów/. 

Grafika ze strony http://www.mp3tunes.tk/

Rzekł PAN do Pana mego łaskawym Swym głosem: 
«Siądź mi przy boku prawym, 
Aż Twoje wszystkie zuchwałe wrogi, 
Dam za podnóżek pod Twoje nogi».
(Ps 110,1 - w przekładzie Franciszka Karpińskiego /XVIII w./)

################     ||||||||||||||||     ################

Witaj, Dziewico, tysiąc razy święta,

Pośpiesz, by chronić lud, co ufa Tobie;

Każdy niech czuje w śmierci swej godzinie

Twoją opiekę.

(z Hymnu Liturgii Godzin - z Godziny Czytań,

 z Uroczystości NMP Częstochowskiej)

Kontynuujemy obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski.
3 maja, w uroczystość Matki Bożej Królowej Polski polscy biskupi, wraz z zebranymi na Jasnej Górze wiernymi, dokonali Aktu Zawierzenia Matce Bożej, z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski.

Następnie, w uroczystość NMP Częstochowskiej, 26 sierpnia, we wszystkich parafiach w Polsce i na emigracji, odbyło się zawierzenie parafii Pani Jasnogórskiej.

Akt Zawierzenia Polskich Parafii Matce Bożej Częstochowskiej Królowej Polski

Wielka Boga-Człowieka Matko, Niepokalana Dziewico Maryjo,
Matko Kościoła i Królowo Polski, Matko naszego zawierzenia!
W obliczu Boga, w Trójcy Świętej Jedynego,
oddajemy dzisiaj w Twoją wieczystą i macierzyńską niewolę miłości naszą parafię, kapłanów, osoby konsekrowane, małżeństwa i rodziny,
ojców i matki, dzieci i młodzież, ludzi starszych, chorych i samotnych,
wspólnoty, grupy i wszystkie dzieci Boże.
Jesteśmy przekonani, że Ty, o Bogurodzico Maryjo, jesteś dla każdego z nas
przedziwną pomocą i obroną na drogach chrzcielnej wierności Chrystusowi.
Oddani Tobie w niewolę pragniemy czynić w naszym życiu osobistym,
rodzinnym i parafialnym nie wolę własną, ale wolę Twoją i Twojego Syna.
Postanawiamy, jak najwierniej naśladować przykład Twojego życia:
Twoją wiarę, nadzieję i miłość, wyrażające się w służbie Bogu i ludziom,
w trosce o zbawienie każdego człowieka.
Matko Boga i człowieka, oddając się Tobie, przyrzekamy coraz bardziej
rozwijać w każdym z nas osobiście przymierze chrzcielne z Bogiem.
Chcemy otwierać się na światło wiary, która rodzi się ze słuchania Bożego Słowa i owocuje świadectwem życia.
Pragniemy głosić Ewangelię przez przykład życia zakorzenionego w Chrystusie i przeżywanego w codzienności, przez zaangażowanie
w pracę, kulturę, sztukę i naukę,
przez wypełnianie obowiązków rodzinnych, społecznych.
Chcemy stać się budowniczymi pokoju w rodzinie, parafii, Ojczyźnie i świecie.
Przyjmij, nasza Matko i Królowo Polski, ten akt zawierzenia i oddania naszej parafii.
Niech będzie on odpowiedzią na Twoją matczyną miłość
do naszego Narodu i każdego z nas.
Niech w Twoim Niepokalanym Sercu na nowo odsłoni się dla wszystkich
światło zbawczej nadziei.
Amen.

Mój Psałterz: PSALM 1

Psałterz jest księgą, w której słowo Boże staje się modlitwą człowieka. (...)

(KKK 2587)

Czytając Pismo Święte, nie miałem jakoś serca do psalmów. Ich piękno i głębię treści odkryłem dopiero wtedy, gdy systematycznie zacząłem odmawiać Liturgię Godzin.
Następnym etapem było sięgnięcie do różnych tłumaczeń psalmów, aby możliwie pełnie odczytać ich pierwotną treść oraz piękno tłumaczenia poezji biblijnej. W ten sposób powstał zbiór, który nazwałem "MOIM PSAŁTERZEM".

Dawid śpiewający psalmy
(ze strony http://undometindome.blogspot.com/)

Wprowadzeniem w temat niech będzie tekst konferencji "Psalmy w tradycji Kościoła", jaką św. Jan Paweł II wygłosił w czasie audiencji generalnej w dniu 28 marca 2001 r.

O. Adam Szustak OP

Katechetyczne podejście do tematu proponuje O. Adam Szustak OP, który na stronie Langusta na palmie prezentuje konferencje dotyczące Księgi Psalmów, pod wspólnym tytułem PLASTER MIODU. Na początek - wprowadzenie:



Przybliżając kolejne psalmy, zamieszczać będę także konferencje Ojca Adama.

Psalm 1 jest bramą, która wprowadza nas w całą Księgę Psalmów. Ma charakter mądrościowy. Jest pieśnią dydaktyczną, która podejmuje temat dwóch dróg życia: sprawiedliwych i grzeszników. Tym dwóm drogom odpowiadają dwie części: pierwsza o szczęśliwym życiu ludzi sprawiedliwych, a druga o nieszczęśliwym życiu grzeszników.

Grafika ze strony http://www.ogniwom.com/

Chrześcijańska egzegeza widzi w Psalmie 1 zapowiedź nauki Pana Jezusa o drodze i bramie prowadzącej do życia (por. Mt 7,13). Pełniąc wolę Ojca ma być wzorem człowieka sprawiedliwego, który postępuje zgodnie z zaleceniami Psalmu 1.

Psalm 1 w Psałterzu Floriańskim (XIV w,)

W swoim komentarzu "Dwie drogi życia - Psalm 1" O. Piotr Rostworowski EC m.in. pisze:

O. Piotr Rostworowski EC

"Życie jest drogą, a więc ma jakiś początek i jakiś cel ostateczny – życie jest ruchem, dynamiką o określonym kierunku – człowiek nie może zatrzymać ruchu życia, może natomiast wybrać kierunek. Drogi ludzi na ziemi są bardzo rozbieżne. O kierunku swego życia decyduje człowiek w każdej chwili. Chociaż drogi ludzi są bardzo zróżnicowane, to jednak są tylko dwa możliwe kierunki zasadnicze: droga sprawiedliwych i droga bezbożnych. Dzisiejsi ludzie bardzo nie lubią, gdy się im problemy życia przedstawi tylko w dwóch kolorach, czarnym i białym. Uważają to za nieznośne upraszczanie, widzą w tym płytkość i niesprawiedliwość. Jest w tym pewna słuszność i każdy przyzna, że nadmiernie uproszczone, apodyktyczne sądy są czymś bardzo drażniącym i nieznośnym.

A jednak oprócz prostoty płytkości jest i prostota głębi. Bóg jest prosty i ostateczny sens życia ludzkiego poprzez wszystkie skomplikowane jego drogi sprowadza się do czegoś bardzo prostego, do prostej alternatywy: albo droga skierowana była ku Bogu, albo od Niego odchodziła. Człowiek w swym życiu albo jest Bogu posłuszny, albo się Mu nie podda.

Wzrok życiowej mądrości wśród całej tej plątaniny dróg i ścieżek rozróżnia kierunek zasadniczy ku Bogu albo nie. Ku pełni życia albo ku przepaści nicości. A więc są tylko dwie drogi, między którymi człowiek ma wybór, dwie ostateczne mety, do których dojść może. To jedna z najpoważniejszych prawd dla życia ludzkiego. (...)

Psalm (...) uczy, że człowiek decydujący się na uległość złym skłonnościom nie pozostaje sam, ale wchodzi w społeczność złych".

Psalm 1 po hebrajsku

I jeszcze zapowiedziana konferencja O. Adama Szustaka OP w formie nagrania do odsłuchania na stronie Langusta na palmie lub na YouTube.



PSALM 1
("Mój Psałterz" - przekład ks. bpa Kazimierza Romaniuka /Biblia Warszawsko-Praska/).

DWIE DROGI

1 Szczęśliwy*, kto nie słucha bezbożnych*,
nie chodzi drogami* grzeszników*
i nie zadaje się z szydercami*,

2 lecz w Prawie PAŃSKIM ma upodobanie 
i rozmyśla* nad nim, we dnie i w nocy.

3 Podobny jest do drzewa, co nad wodą płynącą 
owoc wydaje we właściwym czasie,
a liście jego nigdy nie więdną.
Taki, co zacznie, kończy szczęśliwie*.

4 Inaczej jest z bezbożnymi:
są jak plewy* niesione wiatrem.

5 Nie ostoją się tedy bezbożni na sądzie
ani grzesznicy pośród sprawiedliwych*,

6 PAN bowiem zna* ścieżki sprawiedliwych.
A droga bezbożnych wiedzie ku zagładzie.

Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".

*/ (w. 1) "Szczęśliwy" - w znaczeniu błogosławiony (np. Mt 5,3). /Biblia Paulistów/.
- "Bezbożnych" - dosł. występnych; zgodnie z tradycją starotestamentową chodzi o ludzi którzy grzeszą umyślnie, w zatwardziałości serca. /Biblia Paulistów/.
- "Drogami" - sposób postępowania. /Biblia Paulistów/.
- "Grzeszników" - chodzi o ludzi, którzy grzeszą nieumyślnie; człowiek pobożny powinien ich unikać. /Biblia Paulistów/.
- "Szydercami" - chodzi o tych, którzy kpią z Prawa Bożego, jak i o leniwych, którzy marnują swój czas przy każdej sposobności, zaniedbując lekturę Pisma. /Biblia Paulistów/.

- por. Prz 1,10; Prz 4,14. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 2) "Rozmyśla" - dosł.: recytuje cicho (por. Ps. 63,7; Ps 77,13) w odróżnieniu od wołania głośnego, czyli modlitwy błagalnej (por. Ps 3,5; Ps 5,3). /Biblia Warszawsko-Praska/.
- por. Pwt 17,19; Joz 1,8. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 3) - por. Jr 17,7-8. /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 4) "Plewy" - metaforyczny obraz osoby bezbożnej, której brakuje wewnętrznego "ziarna", duchowej treści, gdyż jego dusza jest pusta, pozbawiona dobra, "wyschnięta" /Biblia Paulistów/.
- por. Hi 21,18; Ps 35,5; Iz 29,5; Oz 13,3; Mt 3,12. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 5) - por. Dn 7,22; Mdr 3,8; 1Kor 6,3. /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 6) "Zna" - to słowo w języku hebrajskim ma wiele znaczeń; Bóg zna (rozpoznaje, interesuje się) drogę, czyli postępowanie (życie) sprawiedliwego. Użyta w oryginale forma czasownika określa tu przede wszystkim Boga, który kocha. istotą radości człowieka pobożnego jest świadomość, że jest kochany przez Boga. Bezbożnik natomiast w chwili prawdy ujrzy, że jego życie było iluzją. /Biblia Paulistów/.

O projekcie BIBLIA AUDIO SUPERPRODUKCJA piszę na końcu dzisiejszego posta.

Andrzej Dąbek - Obraz inspirowany Psalmem 1

Interpretacja obrazu w opisie artysty Andrzeja Dąbka:
"Psalm mówi o pobożnych i bezbożnych.
Patrząc na obraz widzimy błogosławieństwo spływające z góry strumieniem żółtego światła. Po drodze napotyka na błękit nieba. Żółć miesza się z błękitem, powstaje zieleń: symbol nadziei i życia.
W centralnej części zauważamy postać człowieka trzymającego wagę - symbol sprawiedliwości. Jego prawa ręka wskazuje na źródło sprawiedliwości Bożej - tablice kamienne. Ten człowiek jest pobożny i będzie «jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód».
Drzewo przedstawione na obrazie ma znamiona nieśmiertelności: jest cały czas nawadniane płynącą wodą. Wśród jego gałęzi możemy znaleźć 9 owoców, symbolizujących owoce ducha (Ga 5,22). Górna część korony zamienia się w pięciolinię - symbol muzyki. Być może jest to «pieśń nowa» śpiewana przez wybrańców Bożych przed tronem.
Poniżej możemy zobaczyć 12 postaci tworzących chór uwielbiający Boga. Jest to symbolicznie przedstawiony Kościół i to oni śpiewają wspomnianą pieśń. Użyty w tym miejscu kolor fioletowy symbolizuje dojrzałość duchową.
Zauważmy, że lewą stronę obrazu charakteryzuje pewna harmonia, przejrzystość, a kolory są czyste. W ten sposób podkreślone są rzeczy dobre.
Dla kontrastu  prawa strona kompozycji ilustruje tych występnych, którzy nie ostoją się na sądzie. Tutaj światło z góry nie dociera. W tej części panuje mrok. Ciemne niebo poprzecinane jest błyskawicami, a dramaturgię podkreśla jeszcze dziesięć krwistych kropli, które są symbolem plag.
Całość kompozycji ma kształt dzwonu, który - w symbolice ludzkiej - zaprasza na spotkanie z Bogiem. Dla jednych będzie ono radością, dla innych smutkiem.
Symetryczny układ elementów na obrazie podkreśla harmonię planu Bożego".

Zdjęcie ze strony https://dwellingintheword.wordpress.com

Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. 
(Mt 7,13 - Biblia Tysiąclecia)

/////////////////////////////////////   ######   \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

Trwa realizacja wielkiego projektu BIBLIA AUDIO SUPERPRODUKCJA.

Powstaje niesamowite słuchowisko, dźwiękowa adaptacja Biblii - Starego i Nowego Testamentu. Nagranie ma trwać około 110 godzin, w którym będzie brało udział 300 aktorów i muzyków.

Bliższe szczegóły na stronie http://bibliaaudio.pl/.

Ze strony http://bibliaaudio.pl/nowy-testament-gotowy-pobrania/ można pobrać nagrania Nowego Testamentu.

Gorąco zachęcam do wsparcia projektu na stronie https://wspieram.to/bibliaaudio2.

*************     ###########    *************

Tekst listu Papieża Franciszka do Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego na stronie KEP: http://episkopat.pl/papiez-franciszek-dziekuje-kosciolowi-w-polsce-za-serdeczne-przyjecie/.

ŚDM i Papież Franciszek (słów kilka)

"Zadowolony w Panu, nie zadowala się życiem przeciętnym, ale płonie pragnieniem świadczenia i dotarcia do innych; lubi ryzyko i wychodzi, nie ograniczony drogami już wytyczonymi, lecz otwarty i wierny trasom wskazanym przez Ducha Świętego."
(Papież Franciszek, Kraków, 30 lipca 2016 r.)

Mówiąc o Światowych Dniach Młodzieży powinniśmy wspomnieć o początkach.

Ks. Henryk Bolczyk, były moderator Ruchu Światło-Życie, stwierdził, że "Światowe Dni Młodzieży to pierwszy cud ks. Franciszka Blachnickiego".

Św. Jan Paweł II i sługa Boży Franciszek Blachnicki (25 października 1978 r.)

Św Jan Paweł II, w książce "Wstańcie, chodźmy!" przywołuje oazy Ruchu Światło-Życie, jako źródło i inspirację ŚDM:
"I tu znalazł się ks. Franciszek Blachnicki, dziś już sługa Boży. Zainicjował on tak zwany «Ruch oazowy». Bardzo się z tym ruchem związałem i usiłowałem go wspierać na różne sposoby. (...) Gdy przychodziły wakacje, stale bywałem na tzw. «oazach» (...). Oceniam bardzo pozytywnie to wielkie doświadczenie. Przyniosłem je ze sobą do Rzymu. Tu także szukałem jakiegoś jego spożytkowania, stwarzając okazje do spotkań z młodymi. Światowe Dni Młodzieży wyrastają poniekąd z tamtego doświadczenia".

W czasie pobytu oazy w Castel Gandolfo w 1979 r., Ojciec Święty zaprosił przedstawicieli ruchu Focolari, Wspólnoty Świętego Idziego oraz Komunii i Wyzwolenia.
Jak mówili oazowicze "cieszyliśmy się jak dzieci. To był ten żywy kościół, o którym mówił nam ojciec, ks. Blachnicki".

Z biegiem czasu powstaje Diakonia Misyjna Ruchu Światło-Życie i członkowie ruchu wyjeżdżają m.in. do Belgii, Czech, Ekwadoru, Filipin, Kazachstanu, Kenii, Słowacji, Ukrainy, Zambii - aby ewangelizować.


Na Światowych Dniach Młodych w Krakowie zabrakło trzech osób, które angażowały się w ich przygotowanie - O. Jana Góry OP, ks. Jana Kaczkowskiego oraz Macieja Szymona Cieśli, którego wspominał Papież Franciszek z Okna Papieskiego na Franciszkańskiej 3.

Pełny tekst wypowiedzi Papieża Franciszka o Macieju Szymonie Cieśli:



Ks. Jan Kaczkowski odszedł do Pana 28 marca 2016 roku.
O księdzu Janie pisałem w poście "Miłosierdzie Boże".



W przygotowania Światowych Dni Młodzieży włączył się także O. Jan Góra OP (1948-2015), organizator Ogólnopolskich Spotkań Młodzieży na Polach Lednickich.



Na koniec kilka linków, dla wszystkich, którzy chcą przeżyć ŚDM jeszcze raz:
- Wszystkie wystąpienia Papieża Franciszka w Polsce,
- 10 najmocniejszych cytatów Papieża Franciszka na ŚDM,
- 10 hitów Światowych Dni Młodzieży,

oraz galerie zdjęć:
- ŚDM: zobacz najpopularniejsze zdjęcia Papieża Franciszka,
- Best of... czyli najlepsze zdjęcia z ŚDM,
- Zdjęcia z ŚDM, jakich nie zobaczycie nigdzie indziej - Campus Misericordiae,
- Zdjęcia z ŚDM, których do tej pory nie widziałeś.

O. Laurent Fabre SJ - założyciel wspólnoty Chemin Neuf, która zorganizowała w Łodzi festiwal Paradise in the City, powiedział: "Żeby świat mógł naprawdę uwierzyć, trzeba, abyśmy byli jedno, zachęca nas do tego Duch Święty. Dlatego od kilku miesięcy marzę o ekumenicznych ŚDM".

O. Laurent Fabre SJ

Błogosławiony jesteś, Panie Boże naszych ojców -

pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione niech będzie Twoje imię
pełne chwały i świętości -
chwalebne i wywyższone na wieki.
Błogosławiony jesteś w przybytku
świętej Twojej chwały -
chwalony, sławiony przez wieki nade wszystko.
Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa -
chwalony, sławiony przez wieki nade wszystko.
Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie,
co na Cherubach zasiadasz -
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba -
pełen chwały i sławny na wieki.
Wszystkie Pańskie dzieła, błogosławcie Pana,
chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
(Dn 3, 52-57 - Biblia Tysiąclecia)

Liczby w Biblii

Na początku było Słowo

Równe Ojcu pełnią bóstwa;

W Nim jest życie, światło ludzi,

Jaśniejące wśród ciemności.

Tyś jest Słowem, Zbawicielu,

W Tobie wszystko zaistniało;

Cały wszechświat dzierżysz w dłoni:

Niebo, ziemię i otchłanie.

Jesteś Pierwszy i Ostatni,

Król i Sędzia panujących:

Miecz w Twych ustach obosieczny,

By oddzielić zło od dobra. 

(Z Hymnu z Godziny Czytań - okres zwykły, IV tydzień)

Jak pisze Stanisław Werner w "Zagadkach biblijnych":
"Dla współczesnego człowieka wszelka symbolika liczb jest czymś niezrozumiałym i przez to obojętnym. Ale przystępując do czytania Biblii, postanowiliśmy starać się na teksty patrzeć nie własnymi oczyma, lecz oczyma autorów, by lepiej zrozumieć ich intencje. Musimy przy tym być świadomi, że w języku hebrajskim cyfry wyrażano za pomocą liter. (...)
Trzeba też pamiętać, że w cywilizacjach semickich wykazywano niewiele troski o dokładność matematyczną, cyfr i liczb używano umownie i symbolicznie. napotykając więc cyfry w tekstach biblijnych zawsze trzeba się zastanowić, czy autorowi zależało na przekazaniu tej właśnie konkretnej liczby, czy chciał przekazać wrażenie wielkości lub czy masowości zjawiska, a może znaczenie liczby jest czysto symboliczne.".

Grafika ze strony http://www.vismaya-maitreya.pl/

Pochodzimy z innej formacji kulturowej i dlatego, dla właściwego zrozumienia tekstów biblijnych, wskazane jest zdobycie wiedzy o stosowanej wówczas - w świecie semickim - symbolice oraz jak do niej podchodzili ci, do których były one pierwotnie skierowane.

Kiedy pojmujemy biblijne liczby dosłownie, tak jak do tego jesteśmy przyzwyczajeni w naszej mentalności, bywa, że dochodzimy do rozumienia wielu fragmentów Biblii, w sposób mijający się z pierwotnym zamysłem autorów natchnionych.

Równocześnie wyjaśniam, że podane poniżej znaczenia cyfr i liczb w Biblii, nie mają nic wspólnego z żydowską kabałą i numerologią.

Na podstawie różnych artykułów i haseł w słownikach biblijnych, można przedstawić krótką charakterystykę:

"JEDEN" - oznacza absolutną jedyność i niepodzielność. Jako taka ta cyfra przysługuje wyłącznie Bogu oraz wszystkiemu, co z Boga wychodzi, co jest Jego wyjątkowym darem dla człowieka.
Przykłady:
- "Ty sam jeden jesteś Bogiem wszystkich królestw świata." (2 Krl 19,15 - Biblia Tysiąclecia /BT/),
- "Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest." (Ef 4,5 - BT).

"DWA" - najprostszy sposób wyrażenia wielości, obfitości, czasem kontrastu bądź alternatywy. Wskazuje na świadectwo lub też pomoc, wsparcie. Tak rozumiano obecność słońca i księżyca, by się wzajemnie wspierali w oświetlaniu ziemi (Rdz 1,16). Dziesięć przykazań było umieszczone na dwóch kamiennych tablicach. Pan Jezus wysyłał uczniów po dwóch, by byli dla siebie wzajemnie pomocą.
Przykład:
- "nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swoje grzechy." (Iz 40,2 - BT).

"TRZY" - liczba najczęściej wspominana w Piśmie Świętym. Wskazuje na pełnię, komplementarność, jedność. Kiedy się pojawia, znaczy to, że coś dzieje się w całej rozciągłości i nie ma już miejsca na dodatki, poprawki, na żadne „ale”.
Szczególnego znaczenia liczba nabiera w odniesieniu do sacrum. Bóg jest w trzech Osobach, jest po trzykroć święty, Jezus według tradycji nauczał przez trzy lata, zmartwychwstanie dokonało się po trzech dniach od śmierci Zbawiciela.
Oznacza przezwyciężenie wszelkiego rozdwojenia - niejako połączenie razem początku, środka i końca; jedność rodziny - ojca, matki i dziecka. Wyraża uniwersalizm, wskazuje na doskonałość i pełnię - świat składa się z trzech elementów: nieba, ziemi i podziemi.
Używana także przy powtórzeniach, jako podkreślenie danego określenia.
Przykłady:
- Trójca Święta (Mt 28.19),
- trzy cnoty kardynalne (1 Kor 13,3),
- trzej mężowie odwiedzają Abrahama (Rdz 18),
- cała rasa ludzka wywodzi się od trzech synów Noego,
- "Nie ufajcie słowom kłamliwym głoszącym: Świątynia Pańska, Świątynia Pańska, Świątynia Pańska." (Jr 7,4 - BT).

"CZTERY" - jest najbardziej „ziemską” liczbą, liczba świata materii. Wynika to z naszej naturalnej obserwacji (cztery pory roku, cztery kierunki świata) i w Biblii również odnosi się często do tego, co doczesne.
Przykłady:
- cztery rodzaje żywych stworzeń: ludzie, zwierzęta domowe, zwierzęta dzikie, stworzenia powietrzne i wodne (Rdz 1,20-27),
- w ogrodzie Eden mają swoje źródło cztery najważniejsze rzeki świata (Rdz 2,10),
- w wizjach prorockich sygnalizuje pochodzenie doczesne (Dn 7),
- często występuje w opisach architektonicznych (Wj 25-28; Ez 43-48),
- Łazarz leżał w grobie cztery dni (J 11,39).

"PIĘĆ" - sygnalizuje, że chodzi tu o coś dodatkowego, właśnie to jest objawem łaski, daru, jeśli wypełni się owo pięć. W Księdze Rodzaju często patriarchowie doczekiwali się potomstwa, gdy osiągali określony wiek „plus pięć lat”. Umierali również z dodatkowymi pięcioma latami. Wyraźnym znakiem czegoś, co jest dodane, darowane, staje się pięć chlebów do cudownego nakarmienia pięciu tysięcy ludzi (Łk 9,12-16).
Przykłady:
- Pięcioksiąg Mojżeszowy (Tora, Prawo) - Księgi: Rdz, Wj, Kpł, Lb, Pwt,
- 5 części Księgi Psalmów,
- 5 mów Pana Jezusa w Ewangelii wg św. Mateusza,
- 5 panien mądrych i 5 nieroztropnych.

"SZEŚĆ" - tak jak cztery było po boskiej liczbie trzy i odnosiło się do ziemskich spraw, tak sześć jest niepełną siódemką, zatem oznacza pewien brak, niewystarczalność. Coś musi się wypełnić, aby dzieło stało się doskonalsze.
Przykłady:
- sześć dni stworzenia świata dopełnione siódmym dniem odpoczynku,
- Izraelici okrążali Jerycho przez sześć dni (Joz 6,14),
- Daniel przebywał sześć dni w jaskini (Dn 14,31),
- 6 lat należało uprawiać rolę, a potem dać jej odpocząć (Wj 23,10),
- wszystkie kierunki wszechświata - cztery strony oraz w górę i w dół,
- 6 stągwi kamiennych wypełnionych wodą i przemienionych w wino sugeruje, że to jeszcze nie jest uczta weselna w Królestwie Niebieskim (J 2,6).

"SIEDEM" - to liczba absolutu, pełni, doskonałości, świętości, nieskończoności. Przysługuje Bogu i wszystkiemu, co nie jest doczesne. W Biblii pojawia się często jako określenie czegoś, co nie należy do porządku ziemskiego. Wiele praw Izraela jest opartych na tej liczbie, co sugeruje, że są to prawa o proweniencji boskiej, a nie ludzkiej (Kpł). Często pojawia się w wizjach prorockich (Dn, Ap).
Dla podkreślenia wyjątkowości miłości Jakuba do Racheli autor natchniony zanotował, że służył za nią siedem lat (Rdz 29).
Przykłady:
- Elizeusz nakazał się obmyć Najmanowi siedem razy w Jordanie (1Krl 5),
- 7 dni pełnego stworzenia świata,
- 7 boleści Najświętszej Maryi Panny,
- 7 ostatnich słów Pana Jezusa na Krzyżu,
- 7 pieczęci w Apokalipsie,
- siedmiu Archaniołów (Tb 12,15; Ap 1,4),
- 7 lat, w których Salomon budował Świątynię,
- 7 czar bożego gniewu.
Może oznaczać pełnię czegoś złego:
- 7 grzechów głównych,
- 7 głów apokaliptycznej bestii.

"OSIEM" - w tradycji hebrajskiej to dziwna liczba, rozpoczynająca jakby nowe liczenie, przekraczające cykl siódemkowy. Symbolizuje wejście w nową, odmienną rzeczywistość.
Przykłady:
- Juda 8 dni poświęcał ołtarz po zbezczeszczeniu (1 Mch 4, 36-59),
- obrzezania dokonuje się ósmego dnia po narodzeniu (Rdz 21,4),
- Pan Jezus wypowiada osiem błogosławieństw w Kazaniu na górze (Mt 5,3-10),
- zmartwychwstały Jesus ukazał się Tomaszowi po ośmiu dniach od poprzedniego spotkania z uczniami (J 20,26).

"DZIEWIĘĆ" - jako 3x3 - oznaka pełni boskiej doskonałości i świętości.
Przykłady:
- 9 darów Ducha Świętego (1Kor 12,1-12),
- 9 owoców Ducha Świętego (Gal 5,22),
- 9 chórów anielskich.

"DZIESIĘĆ" - liczba porządkowa przynależna człowiekowi. Suponuje ideę wielkości, komplementarności (zupełność w odniesieniu do spraw ziemskich).
Stosowana na oznaczenie ilości dość dużej, pewnej zamkniętej całości, choć znacznie większe oznaczano przez sto, tysiąc i dziesięć tysięcy (miriada). Czasem dodanie tych liczb (dziesięć, tysiąc, miriada) służy zwielokrotnieniu znaczenia innych liczb.
Przykłady:
- 10 przykazań,
- 10 plag egipskich,
- 10 sprawiedliwych w Sodomie, ze względu na których Pan miał oszczędzić miasto,
- 10 trędowatych, z których tylko jeden przyszedł podziękować,
- dziesięciokrotnie Izraelici wystawiali Boga na próbę - czyli wielokrotnie (Lb 14,22).

"DWANAŚCIE" - należy również do liczb porządkujących, ale sugeruje porządek Boży, doskonały, obejmujący wszystkich. Nikt nie pozostaje na zewnątrz.
Przykłady:
- 12 pokoleń Izraela - ludu starego przymierza,
- 12 apostołów - posłańców nowego przymierza,
- wieniec z 12 gwiazd zdobi głowę Niewiasty (Ap 12,1),
- w Apokalipsie św. Jana końcowa liczba, będąca iloczynem mnożenia 12x12x1000, daje 144 tysiące opieczętowanych (Ap 7). Oznacza to, że w zamyśle Bożym zbawieni mają być wszyscy ludzie.

"TRZYDZIEŚCI" – wiek, w którym osiąga się pełną dojrzałość.

"CZTERDZIEŚCI" - liczba próby, wyjątkowego doświadczenia. To także umowna liczba lat jednego pokolenia. Liczba oznaczająca niedookreślony, dość długi czas.
Przykłady:
- deszcz rozpoczynający potop padał czterdzieści dni (Rdz 7,17),
- wędrówka Ludu Bożego przez pustynię do Ziemi Obiecanej trwała czterdzieści lat (Lb 14),
- liczba dni postu Mojżesza (Wj 34),
- 40 dni wytrwale wędrował Eliasz ku Bożej górze Horeb (1Krl 19,8),
- 40 dni trwał post Pana Jezusa na pustyni (Mt 4,2),
- 40 dni Pan Jezus spotykał uczniów przed Wniebowstąpieniem,

"SIEDEMDZIESIĄT" – liczba ogólna oznaczająca dużo, zwykle nie należy jej brać dosłownie.
Przykład:
- siedemdziesięciu starszych - symbol pełni (Wj 1,5; 24,1; Pwt 10,22; Sdz 1,7).

"SIEDEMDZIESIĄT SIEDEM" - najwyższy stopień siódemki, oznacza bezwzględność i pełnię doskonałości, nieograniczoność, nieskończoność.
Przykład:
- "«Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?» Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.»" (Mt 18,22 - BT).

"SZEŚĆSET SZEŚĆDZIESIĄT SZEŚĆ" - pełnia niedoskonałości, wieloaspektowa, rażąca niedoskonałość, powszechne zło
Przykład:
- liczba bestii i liczba upadłego człowieka (Ap 13,18).

"TYSIĄC" - wielość, liczba eschatologiczna.

"MIRIADA" (dziesięć tysięcy) - nieprzebrane mnóstwo, idea wielkości wprost fantastycznej.

Przykłady:
- "Oto Jego byk pierworodny - cześć Jemu! Jego rogi - rogami bawołu, bije nimi narody aż po krańce ziemi. Oto miriady Efraima, oto tysiące Manassesa." (Pwt 33,17 - BT),
- "I ujrzałem, i usłyszałem głos wielu aniołów dokoła tronu i Zwierząt, i Starców, a liczba ich była miriady miriad i tysiące tysięcy" (Ap 5,11 - BT),
- "A liczba wojsk - konnicy: dwie miriady miriad - posłyszałem ich liczbę." (Ap 9,16 - BT).

Pamiętajmy jednak, że w poetyckich fragmentach Biblii cyfry i liczby są jedynie ozdobnikiem stylistycznym - jak ma to miejsce np. w Księdze Przysłów (por. Prz 30).

Grafika ze strony http://blizejnieba.pl/

Słowa Pańskie to słowa szczere, 
wypróbowane srebro, bez domieszki ziemi, 
siedmiokroć czyszczone. 

(Ps 12,7 - BT)