O. Jacek Salij o Bożych przykazaniach

 «Polecenie to bowiem, które ja ci dzisiaj daję, 

nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem». 

(Pwt 30,11 - Biblia Tysiąclecia /BT/)

Jest taka niewielka książeczka O. Jacka Salija OP, która przydatna jest do zrozumienia właściwej roli przykazań Bożych w naszym życiu.

O. Jacek Salij OP

Jest to DEKALOG.

Ojciec Jacek pisze:
"Fizyka zajmuje się prawami przyrody, etyka - prawami wolności. W tej zwięzłej intuicji Emanuel Kant wypowiedział starą chrześcijańską mądrość, że wolność nie polega bynajmniej na odrzuceniu praw. Polega raczej na odnalezieniu tych praw, wewnątrz których człowiek mógłby najlepiej zrealizować siebie. (...) Praw fizyki lub praw moralności można co najwyżej nie rozpoznawać lub z nimi się nie liczyć".

W dalszej części O. Salij daje przykład szaleńca, który postanowił nie liczyć się z prawem grawitacji. "Dopóki on tylko deklaruje, że jego wolność burzy się przeciwko podleganiu jakimkolwiek prawom , prawa grawitacji nie wyłączając, można go uznać za nieszkodliwego dziwaka (...) Ale wyobraźmy sobie, że postanowił on zadokumentować swoje nieliczenie się z prawem grawitacji i wychodzi z piątego pietra przez okno... Może już nie kończmy tej opowiastki".

Żona uratowała samobójcę - Chiny

"Zupełnie inna postawę wobec prawa grawitacji zajmuje człowiek wolny. (...) Nie traktuje on prawa grawitacji jako nieznośnego ograniczenia (...) Przyjmie on je raczej jako przestrzeń, w której ramach czuje się wezwany do realizowania swojej wolności, ale również do jej poszerzania. Dzięki tej postawie wynaleziono windy i spadochrony, samoloty i pojazdy kosmiczne.

Podobnie jest z prawem moralnym. Trzeba nie zauważyć, że chroni ono samą istotę naszego człowieczeństwa, żeby doświadczać go jako zakaz i ograniczenie. Taki stosunek do prawa moralnego jest charakterystyczny dla postawy infantylnej".

W dalszej części O. Jacek Salij zadaje pytanie, na które odpowiada:
"Jak się mają przykazania Boże do tego prawa moralnego, które nosimy w sobie z racji, że jesteśmy ludźmi?
Otóż przykazania są darem, jakiego Bóg udzielił grzesznemu człowiekowi (...) Za pomocą przykazań Bóg Zbawca chce nam pomóc rozpoznać prawidłowo to prawo, które nosimy w sobie jako Jego stworzenia".

O. Jacek Salij OP

Ojciec Salij stawia kolejne pytanie:
"Czy do zachowania Bożych przykazań jesteśmy zobowiązani?"
I odpowiada:
"Obowiązek zachowania Bożych przykazań wychodzi na pierwszy plan dopiero wtedy, gdy gaśnie w nas miłość albo gdy ona nie zdołała w nas jeszcze dostatecznie rozwinąć. Jeśli kocham Boga albo jeśli kochać Go jest przynajmniej moim pragnieniem, to ogromnie zależy mi na tym, żeby postępować zgodnie z Jego wolą".

"(...) Kiedy zaś mowa o miłości Bożej, czymś bardziej jeszcze podstawowym niż to, że ja kocham, jest świadomość, że jestem kochany.
Na ten aspekt miłości i jej mocy mobilizowania do wysiłku zwrócił uwagę Jan Paweł II w słowie kończącym trzecia pielgrzymkę do Ojczyzny:
«Człowiek bowiem musi mieć tę podstawową pewność, że jest miłowany, że jest afirmowany w całej prawdzie swego człowieczeństwa. Wtedy tylko gotów jest przyjmować wymagania. Gotów jest też sam od siebie wymagać. Zdolny jest nawet do wielkich ofiar i wyrzeczeń»." 
(św. Jan Paweł II, Warszawa-Okęcie, 14 czerwca 1987 r.)

Św. Jan naucza nas:

Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, 

gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, 

albowiem miłość względem Boga 

polega na spełnianiu Jego przykazań, 

a przykazania Jego nie są ciężkie.

(1J 5,2-3 - BT)

Ale wróćmy do Ojca Salija:
"Dekalog był darem, jakiego Bóg udzielił ludowi swojego pierwszego wybrania na Górze Synaj. Kościół - lud przymierza nowego i wiecznego - przywiązuje tak wielką wagę do dekalogu, bo pragnie być wierny słowom Chrystusa, który powiedział: «Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić» (Mt 5,17).
(...) Poszczególne przykazania wzywają nas do tego, abyśmy wszystkie istotne dziedziny naszego ludzkiego bytu i działania przepoili miłością".

O. Jacek Salij OP

Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością

i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach powiedzą:

«Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny». 

(Pwt 4,6 - BT)