 |
| Jezus Chrystus, Najwyższy i Wieczny Kapłan |
Ojciec Święty Benedykt XVI zaproponował wprowadzenie tego święta, w odpowiedzi na postulaty zgłaszane przez różne episkopaty i zakony, dla upamiętnienia Roku Kapłańskiego, który obchodzony był w Kościele od 19 czerwca 2009 r. do 11 czerwca 2010 r.
Ojciec Święty wyznaczył też termin obchodów na czwartek po niedzieli Zesłania Ducha Świętego. Decyzję o wprowadzeniu święta podejmować miały episkopaty krajowe.
Decyzją Episkopatu Polski z 2012 roku, święto wprowadzone zostało od 2013 roku na terenie diecezji polskich.
Dzień ten w szczególny sposób miał ogniskować naszą uwagę na sakramencie kapłaństwa, pozostawiając Wielki Czwartek na kontemplację sakramentu Eucharystii.
Tego dnia szczególnie mocno brzmią słowa Psalmu 110 o Mesjaszu: "Ty jesteś Kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka" (Ps 110,4 - tłumaczenie O. Stanisława Wójcika CSsR).
Nie będziemy zastanawiać się nad nad różnicami pomiędzy kapłaństwem Melchizedeka i kapłaństwem Aarona. Na ten temat można znaleźć teksty w internecie, np. artykuł O. Placyda Konia OFM.
Natomiast kapłaństwo Chrystusa na wzór Melchizedeka przybliża tekst św. Jana Pawła II z książki "Dar i Tajemnica" oraz tekst przywołanej tam Litanii do Chrystusa Kapłana i Żertwy.
Z rozdziału CHRYSTUS - KAPŁAN I ŻERTWA:
"Prawda o Chrystusowym kapłaństwie zawsze przemawiała do mnie ze szczególną siłą poprzez Litanię odmawianą w Seminarium Krakowskim, zwłaszcza w przeddzień święceń. Mam na myśli Litanię do Chrystusa Kapłana i Żertwy. Ileż głębokich uczuć budziła ona we mnie! W Ofierze Krzyża, upamiętnianej i uobecnianej w każdej Eucharystii, Chrystus ofiaruje siebie za zbawienie świata. Wezwania litanijne wyrażają cale bogactwo tej tajemnicy. przychodzą mi one na pamięć wraz z całą symboliką obrazów biblijnych, jaką są nabrzmiałe...
Jest w tych wezwaniach zawarte wielkie bogactwo teologicznej wizji kapłaństwa. Litania ta jest głęboko osadzona w piśmie świętym, a zwłaszcza w Liście do Hebrajczyków. Przytoczę tylko jeden fragment: «Chrystus, (...) jako arcykapłan dóbr przyszłych (...) nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie. Jeśli bowiem krew kozłów i cielców (...) sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu» (Hbr 9,11-14). A więc Chrystus jest kapłanem jako Odkupiciel świata. Kapłaństwo wszystkich prezbiterów jest wpisane w tajemnicę Odkupienia. Ta prawda o Odkupieniu i o Odkupicielu znalazła się w samym centrum mojej świadomości i towarzyszyła mi przez wszystkie te lata, przenikała wszystkie doświadczenia duszpasterskie, odsłaniała coraz to nowe treści.
W tych pięćdziesięciu latach życia kapłańskiego uświadomiłem sobie, że Odkupienie to cena, którą trzeba było zapłacić za grzech, ale również nowe odkrycie, jakby «nowe stworzenie» wszystkiego, co stworzone: ponowne odkrycie człowieka jako osoby, człowieka, którego Bóg stworzył mężczyzną i niewiastą, ponowne odkrycie wszystkich dzieł człowieka, jego kultury i cywilizacji, jego wszystkich osiągnięć, jego twórczych dokonań.
Kiedyś, po wyborze na Papieża, niejako pierwszym moim duchowym odruchem był zwrot w stronę Chrystusa Odkupiciela. Znalazło to wyraz w Encyklice «Redemptor hominis». Myśląc nad
całym tym procesem coraz lepiej widzę ścisły związek pomiędzy Encykliką a tym, co wpisuje się w duszę człowieka poprzez uczestnictwo w kapłaństwie Chrystusa.".
 |
| "Abraham i Melchizedek" (1464-67), obraz w kościele św. Piotra w Leuven, Belgia |
Nie będziemy zastanawiać się nad nad różnicami pomiędzy kapłaństwem Melchizedeka i kapłaństwem Aarona. Na ten temat można znaleźć teksty w internecie, np. artykuł O. Placyda Konia OFM.
Natomiast kapłaństwo Chrystusa na wzór Melchizedeka przybliża tekst św. Jana Pawła II z książki "Dar i Tajemnica" oraz tekst przywołanej tam Litanii do Chrystusa Kapłana i Żertwy.
Z rozdziału CHRYSTUS - KAPŁAN I ŻERTWA:
"Prawda o Chrystusowym kapłaństwie zawsze przemawiała do mnie ze szczególną siłą poprzez Litanię odmawianą w Seminarium Krakowskim, zwłaszcza w przeddzień święceń. Mam na myśli Litanię do Chrystusa Kapłana i Żertwy. Ileż głębokich uczuć budziła ona we mnie! W Ofierze Krzyża, upamiętnianej i uobecnianej w każdej Eucharystii, Chrystus ofiaruje siebie za zbawienie świata. Wezwania litanijne wyrażają cale bogactwo tej tajemnicy. przychodzą mi one na pamięć wraz z całą symboliką obrazów biblijnych, jaką są nabrzmiałe...Jest w tych wezwaniach zawarte wielkie bogactwo teologicznej wizji kapłaństwa. Litania ta jest głęboko osadzona w piśmie świętym, a zwłaszcza w Liście do Hebrajczyków. Przytoczę tylko jeden fragment: «Chrystus, (...) jako arcykapłan dóbr przyszłych (...) nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie. Jeśli bowiem krew kozłów i cielców (...) sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu» (Hbr 9,11-14). A więc Chrystus jest kapłanem jako Odkupiciel świata. Kapłaństwo wszystkich prezbiterów jest wpisane w tajemnicę Odkupienia. Ta prawda o Odkupieniu i o Odkupicielu znalazła się w samym centrum mojej świadomości i towarzyszyła mi przez wszystkie te lata, przenikała wszystkie doświadczenia duszpasterskie, odsłaniała coraz to nowe treści.
W tych pięćdziesięciu latach życia kapłańskiego uświadomiłem sobie, że Odkupienie to cena, którą trzeba było zapłacić za grzech, ale również nowe odkrycie, jakby «nowe stworzenie» wszystkiego, co stworzone: ponowne odkrycie człowieka jako osoby, człowieka, którego Bóg stworzył mężczyzną i niewiastą, ponowne odkrycie wszystkich dzieł człowieka, jego kultury i cywilizacji, jego wszystkich osiągnięć, jego twórczych dokonań.
Kiedyś, po wyborze na Papieża, niejako pierwszym moim duchowym odruchem był zwrot w stronę Chrystusa Odkupiciela. Znalazło to wyraz w Encyklice «Redemptor hominis». Myśląc nad
całym tym procesem coraz lepiej widzę ścisły związek pomiędzy Encykliką a tym, co wpisuje się w duszę człowieka poprzez uczestnictwo w kapłaństwie Chrystusa.".
LITANIA DO CHRYSTUSA KAPŁANA I ŻERTWY
Kyrie eleison.
Chryste eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas.
Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie na wieki, zmiłuj się nad nami.
Jezu, nazwany przez Boga Kapłanem na wzór Melchizedeka, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie wielki, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie z ludzi wzięty, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie dla ludzi ustanowiony, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie naszego wyznania, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie większej od Mojżesza czci godzien, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie prawdziwego przybytku, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie dóbr przyszłych, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie święty, niewinny i nieskalany, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie wierny, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie miłosierny, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie dobroczynny, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie pałający gorliwością o Boga i ludzi, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie na wieczność doskonały, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie, który wszedłeś do nieba, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie, siedzący po prawicy Majestatu na wysokości, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie wstawiający się za nami przed obliczem Boga, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie, któryś nam otwarł drogę nową i żywą, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie, któryś umiłował nas i obmył od grzechów Krwią swoją, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Kapłanie, któryś siebie samego wydał jako ofiarę i hostię dla Boga, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro Boga i ludzi, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro święta, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro niepokalana, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro przyjęta przez Boga, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro przejednania, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro uroczysta, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro chwały, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro pokoju, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro przebłagania, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro zbawienia, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro, w której mamy ufność i śmiały przystęp do Boga, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro, która dwoje jednym uczyniła, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro od założenia świata ofiarowana, zmiłuj się nad nami.
Jezu, Ofiaro żywa przez wszystkie wieki, zmiłuj się nad nami.
Bądź nam miłościw, przepuść nam, Jezu.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Jezu.
Od zła wszelkiego, wybaw nas Jezu.
Od nierozważnego wejścia na służbę Kościoła, wybaw nas Jezu.
Od grzechu świętokradztwa, wybaw nas Jezu.
Od ducha niepowściągliwości, wybaw nas Jezu.
Od pogoni za pieniądzem, wybaw nas Jezu.
Od wszelkiej chciwości, wybaw nas Jezu.
Od złego używania majątku kościelnego, wybaw nas Jezu.
Od miłości świata i jego pychy, wybaw nas Jezu.
Od niegodnego sprawowania świętych Tajemnic, wybaw nas Jezu.
Przez odwieczne Kapłaństwo Twoje, wybaw nas Jezu.
Przez święte namaszczenie Boskości, mocą którego Bóg Ojciec uczynił cię Kapłanem, wybaw nas Jezu.
Przez Twego kapłańskiego ducha, wybaw nas Jezu.
Przez Twoje posługiwanie, którym na ziemi wsławiłeś Ojca Twego, wybaw nas Jezu.
Przez krwawą ofiarę z Siebie raz na Krzyżu złożoną, wybaw nas Jezu.
Przez tę samą ofiarę codziennie na ołtarzu odnawianą, wybaw nas Jezu.
Przez Boską władzę, którą jako jedyny i niewidzialny Kapłan wykonujesz przez swoich kapłanów, wybaw nas Jezu.
Abyś wszystkie sługi Kościoła w świętej pobożności zachować raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Aby ich napełnił duch kapłaństwa Twego, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Aby usta kapłanów strzegły wiedzę, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyś na żniwo swoje robotników nieugiętych posłać raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyś sługi Twoje w gorejące pochodnie przemienił, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyś pasterzy według Twego Serca wzbudzić raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Aby wszyscy kapłani nienaganni byli i bez skazy, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Aby wszyscy, którzy zobaczą sługi ołtarzy, Pana uczcili, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Aby składali Ci ofiary w sprawiedliwości, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Abyś przez nich cześć Najświętszego Sakramentu rozkrzewić raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Kapłanie i Ofiaro, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
MÓDLMY SIĘ
Boże, Uświęcicielu i Stróżu Twojego Kościoła, wzbudź w nim przez Ducha Twojego godnych i wiernych szafarzy świętych Tajemnic, aby za ich posługiwaniem i przykładem, przy Twojej pomocy lud chrześcijański kierował się na drogę zbawienia.
Boże, Ty nakazałeś modlącym się i poszczącym uczniom oddzielić Pawła i Barnabę do dzieła, do którego ich przeznaczyłeś, bądź teraz z Twoim Kościołem trwającym na modlitwie, i wskaż tych, których do służby Twej wybrałeś.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz