Błogosławieni jesteście wy, ubodzy,
albowiem do was należy królestwo niebieskie.
(Łk 6,20 - Biblia Tysiąclecia /BT/)
Psalm 10 jest modlitwą do Boga o obronę bezbronnych.
Czasy są złe. Źli ludzie buntują się przeciwko Bogu, lekceważą Jego prawa i uchodzi im to bezkarnie. Biedni są ich bezbronnymi ofiarami (ww. 1-11).
Psalmista wzywa Boga do działania wierząc, że położy On kres uciskowi i weźmie w obronę tych, którzy tylko w Nim mogą szukać ucieczki (ww. 12-18).
/Na podstawie "Przewodnika po Biblii"./
Psalm kończy się hymnem na cześć Boga jako Króla. Bóg-Król strzeże praw ubogich, uciśnionych i sierot (ww. 16-18).
Staje się jasne, że u podstaw brutalnego, nieludzkiego postępowania występnego wobec ubogich leży odejście grzesznego od Boga (ww. 3, 4, 11, 13).
/Na podstawie "Międzynarodowego komentarza do Pisma Świętego"./
 |
Hebrajski tekst Psalmu 10 |
PSALM 10 (wg LXX*, VL* i Wlg* - Ps 9,22-39)*
("Mój Psałterz"- tłumaczenie Franciszek Karpiński)
(powyższy tytuł Psalmu 10 pochodzi z Biblii Poznańskiej)
A ja tu jestem w potrzebie;
2 Wzmógł się bezbożnik* niespodziewanie,
Nie oprę mu się bez Ciebie*.
3 Lecz się on swoim układem zbije,
Bo w złym chlubi się złośliwie
4 I myśli, chociaż najgorzej żyje;
Pójdzie mu wszystko szczęśliwie*.
Rozdrażnia PANA grzesznik; i w złości,
Którą się na nas zapali,
Ani o Jego wspomni wielkości,
Ani Go kiedy pochwali*.
5 U niego nie masz Boga na niebie,
Każda mu droga zmazana
Pamięć Twych sądów* rzucił od siebie,
Cała mu ziemia poddana.
6 Rzekł w sercu swojem: «Cóż mi się stało?
Kto szczęście moje poruszył?
W moich zamysłach to mię spotkało,
Com sobie nawet nie tuszył!»
7 Bluźni zuchwalec Boga swojego,
Jeszcze się z tego śmie chlubić*!
8 Zasiadł w zasadzce na niewinnego,
Żeby go zdradą mógł zgubić.
9 Na ubogiego, kiedy przechodzi,
Złośliwym okiem pogląda,
Jak lew z jaskini na zdobycz godzi,
Godzi, bo pożreć go żąda.
10 Kiedy go w swoje sidła zagarnie
Znęca się nad nim szkaradnie!
Przez czas jakowyś pastwiąc się marnie
Wreszcie sam przy nim upadnie.
11 Zginie, bo w sercu myślił zuchwale,
Że Bóg zapomniał o ziemi*.
Twarz zwrócił, i że sprawami wcale
Nie zatrudnia się ludzkiemi.
12 Podnieś się BOŻE! Niech Cię poczuje
Bezbożnik, niech go kaźń goni.
Niech wie, że jest Bóg, który ratuje
Nieszczęśliwego w złej toni.
13 Za co bezbożny rozgniewał Pana?
Że myslił: «Cóż mi być może?
Coćbym najwięcej krwi przelał z rana,
Bez szkody spać się położę».
14 Bóg przy nim stojąc niepostrzeżony
Widział te myśli szalone,
I wraz bezbożnik na dół strącony,
Nędznych nadzieje dźwignione.
W Tobie ubogi ma odetchnione,
W Twojej opiece sierota;
15 Zginie bez wieści grzesznych wspomnienie,
I starty będzie niecnota.
16 A BÓG na wieki królować będzie*,
Z swej ziemi zgładzi narody
17 Bo płacz ubogich miał w jakimś względzie*,
Ich Go wzruszyły przygody.
18 Osądź, mój BOŻE, sprawę sieroty*,
Żeby nie myślał bezbożny,
Że się nie mieszasz w nasze kłopoty,
Ale na świecie on możny.
Przypisy:
KAPITALIKAMI zaznaczono słowo będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".
*/ Septuaginta (LXX) - pierwsze żydowskie tłumaczenie Starego Testamentu z hebrajskiego i aramejskiego na język starogrecki, powstałe w Egipcie pomiędzy 250 a 150 r. przed Chrystusem, gdzie żyła znaczna diaspora żydowska.
*/ Vetus latina (VL) - tłumaczenie Pisma Świętego na język łaciński z II w.
*/ Wulgata (Wlg) - łaciński przekład Pisma Świętego dokonany przez św. Hieronima (w latach 382–406).
*/ W Psałterzu Franciszka Karpińskiego (tłumaczenie z Wulgaty) jest to c.d. Psalmu 9.
*/ (w. 2) "Bezbożnik" - zgodnie z tradycją starotestamentową chodzi o ludzi, którzy grzeszą umyślnie, w zatwardziałości serca. /Biblia Paulistów - przypis do Ps 1 w. 1/.
- "Wzmógł się... bez Ciebie" - por. Ps 7,16; Ps 9,16; Prz 5,22. /Biblia Gdańska/.
*/ (ww. 3-4) - psalmista przedstawia swoje udręki jako bluźnierstwo wrogów, którego dopuszczają się wobec Boga. Walki w imieniu jakiegoś boga miały swój początek w przekonaniu, że zwycięstwo jest po stronie tych, których bóstwo jest silniejsze. Porażka jakiegoś narodu w bitwie oznaczała także słabość boga pokonanego narodu, a moc boga zwycięzców. /Biblia Paulistów/.
*/ (w. 4) "I myśli, chociaż najgorzej żyje; pójdzie mu wszystko szczęśliwie" - tzn. w życiu praktycznym postępuje tak, jakby Boga nie było. Opisują to w szeregu obrazów wiersze 5-11. /Biblia Tysiąclecia/.
- por. Ps 14,1; Jr 5,12. /Biblia Poznańska/.
- por. Ps 14,1; Ps 53,2. /Biblia Gdańska/.
*/ (w. 5) "Pamięć Twych sądów" - w znaczeniu Bożego postanowienia (rozporządzenia, ustawy). /Biblia Paulistów/.
*/ (w. 7) "Bluźni zuchwalec... śmie chlubić" - por. Rz 3,10-19. /Biblia Ekumeniczna/.
*/ (w. 11) "Zginie, bo w sercu myślił zuchwale, że Bóg zapomniał o ziemi" - bezbożnik tłumi odzywający się głos sumienia niedorzecznym rozumowaniem. /Biblia Poznańska/.
- por. Ps 94,7. /Biblia Gdańska/.
*/ (w. 16) "BÓG na wieki królować będzie" - por. Ps 29,10; Ps 145,13; Ps 146,10; Jr 10,10; Lm 5,19; Dn 4,34; Dn 6,27. /Biblia Gdańska/.
*/ (w. 17) "Płacz ubogich miał w jakimś względzie" - por. Ps 18,28; Ps 34,7. /Biblia Gdańska/.
*/ (w. 18) "Osądź... sprawę sieroty" - por. Wj 21,22-23; Pwt 10,18. /Biblia Gdańska/.
Psalm 10 przybliży nam O. Adam Szustak OP w swojej cotygodniowej konferencji.
Na koniec konferencji otrzymamy kapłańskie błogosławieństwo.
(...) wychwalam teraz, wywyższam i wysławiam Króla Nieba.
Bo wszystkie Jego dzieła są prawdą,
a drogi Jego sprawiedliwością,
tych zaś, co postępują pysznie,
może On poniżyć.
(Dn 4,34 - BT)
__________________________________________
Jedna z osób, z którą ostatnio byłem na rekolekcjach, zwróciła uwagę na werset z Ewangelii św. Jana z modlitwy arcykapłańskiej Pana Jezusa:
"Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich" (J 17,26 - BT).
Utrata w sercu miłości Bożej rodzi swoje konsekwencje. Pisze o tym Rene Lejeune, w cytowanej już przeze mnie książce "365 dni z moim Aniołem Stróżem":
"Kiedy tracisz wewnętrzny pokój i radość, musisz spodziewać się ataku nieprzyjaciela. Siły zła czyhają na ciebie i otaczają cię. Czekają, aby mieć dostęp do twojego serca. Pokój i radość Chrystusa chronią cię jak twierdza nie do zdobycia. Jeśli czujesz, że one cię opuszczają, wołaj do Pana. Błagaj Go, by je przywrócił, atakuj niebo swoimi wezwaniami pełnymi udręki, a otrzymasz na powrót te cenne dary. Jedynie ty sam otwierasz drzwi mocom ciemności. Pan stara się zabezpieczyć ciebie od nich przez dar swojego pokoju i radości. Pamiętaj o tym, kiedy ogarnia cię zniechęcenie i zwątpienie.
(...) Staraj się tropić w sobie najmniejsze poruszenie zwątpienia i lęku. Kiedy je zauważysz, zatrzymaj wszystko, szukaj schronienia w miłości Pana i przyzywaj Go na pomoc. Bądź natarczywy w swoim wołaniu. Szukaj w Nim spoczynku, aż powróci radość i siła".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz