Ważny rok dla jedności chrześcijan

Nie wspominajcie rzeczy minionych, 

nie rozważajcie tego, co dawno minęło! 

Oto Ja dokonuję nowej rzeczy, teraz się zaczyna. 

Czy tego nie pojmujecie? 

Tak! Toruję drogę na pustyni, ścieżki na pustkowiu. 

(Iz 43,18-19 - Biblia Paulistów)

Już niedługo kończy się Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan.
Ważne jest byśmy mieli świadomość potrzeby jedności, by nie było to tylko doroczne "święto ekumenizmu". Byśmy o problemach innych kościołów pamiętali w naszej modlitwie.

Ważne są słowa Przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, kard. Kurta Kocha: "Jedność chrześcijan ma przed sobą interesujący rok. Ekumenizm z luteranami, prawosławnymi, tradycyjnymi Kościołami Wschodu i anglikanami stawia przed Kościołami rozliczne wyzwania".

Przew. Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan ks. kard. Kurt Koch

Omawiając stosunki z luteranami, kard. Koch przypomniał słowa papieża Franciszka, który powiedział niedawno, że "patrząc na obecne konflikty zbrojne między szyitami i sunnitami, musimy sobie przypomnieć, że robiliśmy to samo między katolikami i luteranami, i w tym sensie musimy dokonać pokuty".
Przed nami nie tylko obchody 500-lecia reformacji, lecz także 50-lecie dialogu ekumenicznego między katolikami i luteranami.
W październiku, w szwedzkim Lund - mieście, w którym narodziła się Federacja Luterańska - odbędzie się międzynarodowe spotkanie liturgiczne luterańsko-katolickie.
Reformacja, dla wielu chrześcijan, jest symbolem konfliktu i podziału Kościoła oraz okrutnych wojen wyznaniowych.
Ale reformacja przyniosła także odkrycie na nowo Biblii i nauki o usprawiedliwieniu, o czym przypomina wspólny dokument z 2013 roku "Od konfliktu do wspólnoty. Wspólne  upamiętnienie reformacji w 2017 roku".

Ks. kardynał Walter Kasper

Były przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan kard. Walter Kasper, podczas wystąpienia na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie, stwierdził, że "Bycie obok siebie jest żadnym rozwiązaniem, a powrót do konfesjonalizmu również nic nie da".

Nawiązał do spotkania Papieża Franciszka ze wspólnotą luterańską Rzymu.
Protestantka, która wyszła za mąż za katolika, zapytała Papieża, dlaczego nie może wspólnie z mężem przyjmować Eucharystii?
Ojciec święty poradził luterance, aby wraz z mężem zastanowiła się, jakie konsekwencje mogą wyciągnąć z tego, że - jak pisał św. Paweł - jest jeden Pan, jedna wiara i jeden chrzest. "Rozmawiajcie z Panem i idźcie naprzód. Nie odważę się powiedzieć więcej".
Kard. Kasper zaznaczył, że dla osób znajdujących się w takiej sytuacji staje się "pilna kwestia form przejściowych".

Papież Franciszek i Patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I

Na stosunki z prawosławiem, powinniśmy spojrzeć przez pryzmat przygotowań do Soboru Panprawosławnego, który ma odbyć się w uroczystość Zesłania Ducha Świętego (wg kalendarza juliańskiego), 19 czerwca 2016 roku. 

Prawosławie uznaje pierwszych siedem Soborów Powszechnych (ostatni - II Sobór Nicejski z 787 roku).

Patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl i były Przew. KEP abp Józef Michalik

W czasie przygotowań pojawiło się szereg problemów.
Trudności sprawia uzgodnienie treści dokumentu poświęconego misji Kościoła prawosławnego we współczesnym świecie, którego projektu niezaakceptowała Rosyjska Cerkiew Prawosławna oraz Gruzińska Cerkiew Prawosławna.
Punktem zapalnym są również spory wewnątrzprawosławne np.:
- w kwestii Ukrainy, gdzie działają trzy Cerkwie Prawosławne,
- oraz sprawa Kataru - Patriarchat Jerozolimski oraz Antiochii toczą spór w związku z intronizacją w Katarze metropolity z Patriarchatu Jerozolimskiego, podczas gdy Patriarchat Antiochii podkreśla, że Katar jest jej terenem kanonicznym.

Historię prac przygotowawczych przybliży opracowanie ks. Jerzego Tofiluka "O przygotowaniach do Soboru Wszechprawosławnego" w XX wieku. 

O. Wacław Hryniewicz OMI

O napięciach katolicko-prawosławnych wynikających z jednostronnego dodania w średniowieczu, do Nicejsko-Konstantynopolitańskiego Wyznania Wiary, dodatku "i Syna" (Filioque), pisze Wacław Hryniewicz OMI w artykule "Jak pojednać się z prawosławiem?".
"Należy przywrócić pierwotny tekst Credo bez dodatku Filioque. Dlatego napisałem: jeżeli Biblia mówi o Duchu Świętym, że od Ojca pochodzi [wychodzi], trzeba umieć na tym poprzestać".
Jest to fragment książki "Wiara rodzi się w dialogu" Wydawnictwa WAM.

16 stycznia b.r. doszło do spotkania Papieża Franciszka z przedstawicielami Serbskiej Cerkwi Prawosławnej.
W lutym 2015 r. Ojciec Święty Franciszek, za pośrednictwem kard. Kurta Kocha, zaproponował stworzenie mieszanej grupy roboczej, która zbadałaby historię stosunków między Serbami i Chorwatami w czasie II Wojny Światowej, przyczyniając się do "oczyszczenia pamięci".
Napięcia miedzy Serbami i Chorwatami przekładają się na stosunki pomiędzy Serbską Cerkwią Prawosławną, a Kościołem Katolickim w Chorwacji.
Więcej w artykule "Delegacja Serbskiego Kościoła Prawosławnego u papieża" na stronach e-KAI.

Swoje problemy ma też Kościół Anglikański.
W dniach 11-15 stycznia w Canterbury odbyło się spotkanie 38 prymasów Wspólnoty Anglikańskiej. Spotkanie zakończyło się ograniczeniem praw Kościoła Episkopalnego USA, wynikających z członkostwa we Wspólnocie Anglikańskiej, za uznanie "małżeństw" osób tej samej płci. Sankcje potrwają co najmniej trzy lata.
Więcej w artykule "Prymasi ukarali Kościół Episkopalny USA" na portalu Ekumenizm.

Sytuację tą skomentował kard. Kurt Koch słowami: "Pocieszające w tym jest, że nie doszło do całkowitego rozłamu. W czasie, gdy poszukujemy jedności w ekumenizmie, każdy nowy podział stanowi niebezpieczeństwo i wielkie wyzwanie".

Prymasi Wspólnoty Anglikańskiej

Niechaj Cię wielbią, Panie, wszystkie dzieła Twoje 
i święci Twoi niech Cię błogosławią! 
Niech mówią o chwale Twojego królestwa 
i niech głoszą Twoją potęgę, 
(Ps 145,10-11 - Biblia Tysiąclecia).