Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,
a Ja was pokrzepię.
Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokorny sercem,
a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
(Mt 11,28-29 - Biblia Tysiąclecia /BT/)
Psalmy 51-70, z wyjątkiem Ps 66 i 67, zawierają w nagłówkach imię Dawida. Wydaje się, że do tego zbioru Dawidowego należałoby włączyć także Ps 71 i 72, chociaż w ich nagłówkach nie pojawia się imię Dawida. Ps 71 uważa się często za dokończenie modlitwy zaczętej w Ps 70, a Ps 72 (w nagłówku określony jako „Salomonowy”) zwykle traktuje się jako mowę Dawida skierowaną do Salomona. W zakończeniu Ps 72, po doksologii, która oznacza koniec drugiej księgi, znajdujemy słowa: „Skończyły się modlitwy Dawida, syna Jessego”, co wzmacnia argumentację za włączeniem Ps 51-72 do elohistycznego zbioru Dawidowego.
W czasach psalmisty za starca uważano już człowieka pięćdziesięcioletniego! Psalm jest pomocą w refleksji nad przemijaniem i pomaga zaakceptować naturalny proces starzenia się. Dla osób młodych to szkoła solidarności z wcześniejszym pokoleniem: uczy szacunku i postawy dobrego pasterza, który nosi na rękach owce słabe i chore. Zbyt często za pięknym określeniem "złota jesień" ukrywamy lęk przed starością. Trzeba więc przywrócić dojrzałemu wiekowi jego godność i ponownie odkryć jego wartość. Osoby dojrzałe ze swoim doświadczeniem obecności Boga w różnych okolicznościach życia stają się świadkami wierności i niezawodności Boga (ww. 8.14-18.22-24). Młodzi z wielką korzyścią mogą czerpać z tego bogactwa.
O. Stanisław Wójcik CSsR dokonał podziału Psalmu 71 na dwie części:
- "Ratuj nadziejo moja, zawstydź ich" - ww. 1-13,
- "Nie opuść w starości - chcę Cię sławić" - ww. 14-24.
 |
| Początek Psalmu 71 w języku greckim (Septuaginta) |
Komentarz ks. Pawła Cyza COr "Psalm 71, czyli o człowieku - cudzie Bożym od poczęcia do starości..." (cytaty za Biblią Tysiąclecia):
 |
| Ks. Paweł Cyz COr |
...«Jak gdyby cudem stałem się dla wielu, Ty bowiem byłeś potężnym mym wspomożycielem»... Rozumiem to tak: człowiek może być cudem Pana Boga, o ile zaufa potężnej (po)mocy Stwórcy.
...«O Boże, nie stój z daleka ode mnie, mój Boże, pośpiesz mi na pomoc!»... Pomoc Pana jest conditio sine qua non - warunkiem, bez którego nie da się być pięknym i dobrym człowiekiem - «cudem» Pana Boga.
...«Nie odtrącaj mnie w czasie starości; gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie! (...) i w starości, i w wieku sędziwym nie opuszczaj mnie, Boże»... Bóg działa przez cały czas życia... Jest na początku (przy poczęciu), w dzieciństwie, młodości, wieku dojrzałym, ale także w starości. Nigdy nie zostawia człowieka samemu sobie!
...«Ja zaś będę zawsze ufał i pomnażał wszelką Twą chwałę»... Ufność jest darem NA ZAWSZE - na każdy czas!!!"
O. Michał Baranowski OFMConv rozważa Psalm 71 (fragmenty Psalmu za Biblią Tysiąclecia):
Błagalny psalm 71 rozpoczyna się wyznaniem ufności w Bogu, do którego psalmista «ucieka się» w swoim nieszczęściu. Szczególne miejsce schronienia stanowiła jerozolimska świątynia, i o niej to mówi psalmista. Stanowiła ona prawnie i powszechnie uznawane miejsce, w którym każdy mógł prosić o zbadanie swej sprawy i wydanie wyroku. Była ona przede wszystkim miejscem Bożego kultu, w którym wierni doświadczali duchowego umocnienia.
«Ty byłeś moją podporą od narodzin»
Psalmista wyznaje, że od młodości pokładał ufność w Bogu, który opiekował się nim od jego poczęcia. To Bóg sam był jego nauczycielem i wychowawcą. Dlatego miał szczęśliwe dzieciństwo i młodość. Wiedział, komu to zawdzięcza, i zawsze oddawał Bogu należną Mu chwałę. Ale przyszedł w jego życiu czas doświadczeń i cierpienia, a jego wrogowie nastają na jego życie. Możliwe, że psalmista w swej modlitwie utożsamia swój los z historią ludu Izraela. W jego doświadczeniu możemy odnaleźć los prześladowanego Pana, a w jego modlitwie - modlitwę Jezusa w Ogrójcu i na Krzyżu.
«Nie odtrącaj mnie w czasie starości»
Prośba psalmisty o szczęśliwą starość stanowi piękny wzór takiej modlitwy. Starszy człowiek przeżywa lęk, ze zostanie odrzucony przez ludzi, nawet przez najbliższych, jako zbędny ciężar. To odczucie przejawia się w tej modlitwie do Boga. Dożyć zaś szczęśliwie sędziwego wieku było oznaką Bożego błogosławieństwa.
«Chcę wielbić na harfie Twoją wierność, mój Boże!»
Psalm kończy się uwielbieniem Boga, który nie odmówił modlitwie proszącego i przyszedł mu z pomocą. Przez cały dzień i do końca życia w świątyni Pańskiej będzie głoszona wierność i sprawiedliwość Boga.
Boże, Ty czuwasz nad całym naszym życiem i przychodzisz z pomocą w trudnościach. Wysławiamy Twoją dobroć na wieki. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen".
 |
| Tekst hebrajski Psalmu 71 |
PSALM 71 (70)
("Mój Psałterz" - przekład Romana Brandstaettera)
BÓG UCIECZKĄ CZŁOWIEKA W STAROŚCI*
1 W Tobie, PANIE, nadzieja moja,
niechaj nigdy po wieczny czas nie będę zawstydzony!
2 Ratuj mnie i ocal dla Twojej sprawiedliwości*,
nachyl ku mnie swe ucho i wyzwól mnie,
3 bądź dla mnie skałą bezpieczną,
miejscem mojej ucieczki.
Ustanowiłeś moje ocalenie,
bo jesteś skałą moją i twierdzą moją.
4 Boże mój, pozwól mi uciec z ręki bezbożnika,
spod pięści kłamcy i ciemiężyciela*,
5 albowiem jesteś moją nadzieją,
Panie, PANIE mój,
ufności moją od młodości mojej.
6 Na Tobie podlegam od wyjścia z łona mojej matki,
od wyjścia z żywota mojej matki jesteś moim obrońcą*.
7 Dla wielu stałem się dowodem Twoich dobrodziejstw*,
a Ty jesteś moją bezpieczną ucieczką.
8 Moje usta pełne są uwielbienia dla Ciebie
i dla Twej nieustannej sławy.
9 Nie odrzucaj mnie w czas mojej starości
i nie opuszczaj mnie, gdy siły moje przeminą*.
10 Albowiem nieprzyjaciele moi mówią przeciw mnie,
a ci, którzy czyhają na moją duszę,
odbywają wspólne narady
11 i mówią:
Bóg go opuścił,
ścigajcie go,
pochwyćcie,
gdyż nie ma dla niego ratunku.
12 O Boże, nie stój z daleka ode mnie!
O Boże, przybądź mi z pomocą!
13 Niechaj się zawstydzą i niechaj sczezną,
którzy czyhają na moją duszę*,
niech się okryją hańbą i zelżywością
którzy pożądają mego nieszczęścia.
14 Ale ja pragnę zawsze ufać
i powiększać wszelką Twoją chwałę.
15 Moje usta opowiadać będą Twoją sprawiedliwość,
a przez cały dzień dzieła Twojej pomocy,
których nie zdołam policzyć*.
16 Idę, o Panie, z potężnymi czynami Twoimi, PANIE,
i sprawiedliwość Twoją mam w pamięci,
tylko Twoją*,
17 Boże, uczyłeś mnie od młodości mojej,
i dotąd opowiadam o Twoich cudach*.
18 Aż do starości i lat sędziwych
nigdy nie opuszczaj mnie, o Boże,
póki nie opowiem pokoleniom o potędze Twojego ramienia*
i wszystkim potomkom
o Twojej wszechmocy
19 i o Twej wysokiej sprawiedliwości,
i o wielkości dzieł, które uczyniłeś.
Boże, kto jest Tobie równy?
20 Dałeś mi ujrzeć liczne i złe utrapienia,
ale mnie znowu ożywisz
i znowu mnie wyprowadzisz z otchłani ziemi*.
21 Rozmnożysz moją wielkość
i znowu mnie pocieszysz.
22 A wtedy dziękować Ci będę na harfie
za wierność Twoją,
Boże mój,
grać będę Ci na cytrze,
Święty Izraela*!
23 Rozradują się wargi moje, gdy Ci zagram,
i dusza* moja, którą odkupiłeś.
24 A mój język nieustannie opowiada
o Twojej sprawiedliwości*,
o hańbie i wstydzie tych,
którzy pożądali mojego nieszczęścia.
Przypisy:
KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".
*/ "BÓG UCIECZKĄ CZŁOWIEKA W STAROŚCI" - w Psałterzu Romana Brandstaettera brak jest tytułów psalmów, powyższy tytuł Psalmu 71 pochodzi z Psalmów w tłumaczeniu ks. Stanisława Łacha.
*/ (ww. 1-3) por. Ps 31,2-4a; Ps 65,6 /Biblia Ekumeniczna/.
*/ (w. 2) "Twojej sprawiedliwości" - zbawcza sprawiedliwość Boża, podobnie jak w ww. 16.19 i 24 oraz w Ps 65,6 /Biblia Tysiąclecia/.
- "Sprawiedliwość" - w Biblii nie oznacza tylko umiejętności wydawania słusznych wyroków czy decyzji. jest synonimem pobożności, wierności oraz prawego sposobu myślenia i postępowania. Ludzka sprawiedliwość ma swój niedościgniony wzór i źródło w nieskończonej sprawiedliwości Boga /Biblia Paulistów - przypis do Ps 15 w. 2/.
- Sprawiedliwość Bożą w ST wyraża się przede wszystkim w zbawczym działaniu wobec ludzi /Biblia Tysiąclecia - przypis do Ps 65 w. 6/.
*/ (w. 4) "Z ręki bezbożnika, spod pięści kłamcy i ciemiężyciela" - choć mowa tu o wrogu w liczbie pojedynczej, chodzi jednak o większą ich liczbę (por. ww. 10.13) /Biblia Poznańska/.
*/ (w. 5-6) - por. Ps 22,10-11. Obraz w wierszu 6 jest zapewne wzięty ze zwyczaju, według którego ojciec przyjmował nowo narodzone dziecię na kolana, uznając je tym aktem za swoje /Biblia Poznańska/.
*/ (w. 7) "Dowodem Twoich dobrodziejstw" - przykładem cudownej opieki Bożej /Biblia Tysiąclecia/.
- Tyle nieszczęść spadło na mnie, tylekroć groziła mi śmierć, a jednak Bóg mnie zachował /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/.
- Człowiek wierzący i pokładający ufność w Bogu staje się znakiem sprzeciwu, który zadziwia albo szokuje (Iz 8,18; Łk 2,34; 1Kor 4,9 /Biblia Paulistów/.
*/ (w. 9) "Nie odrzucaj mnie w czas mojej starości i nie opuszczaj mnie, gdy siły moje przeminą" - por. Iz 46,4 /Biblia Ekumeniczna/.
*/ (w. 12) "O Boże, nie stój z daleka ode mnie! O Boże, przybądź mi z pomocą!" - por. Ps 22,12.20; Ps 35,22; Ps 38,22n; Ps 40,14n /Biblia Poznańska/.
*/ (w. 13) "Niechaj się zawstydzą i niechaj sczezną, którzy czyhają na moją duszę" - por. Ps 35,26 /Psalmy w tłumaczeniu Izaaka Cylkowa/.
*/ (w. 15) "Których nie zdołam policzyć" - nie podobna zliczyć, ile razy Bóg przychodził mi z cudowną pomocą /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/.
- Por. Ps 40 w. 6 /Psalmy w tłumaczeniu Izaaka Cylkowa/.
*/ (w. 16) "Sprawiedliwość Twoją mam w pamięci, tylko Twoją" - pamięć w ST jest istotnym elementem wiary. Wierzący pamięta, co Bóg uczynił w jego życiu, i dlatego może przetrwać obecną chwilę, nawet gdy wydaje mu się, że Bóg go porzucił /Biblia Paulistów/.
*/ (w. 17) "Boże, uczyłeś mnie od młodości mojej, i dotąd opowiadam o Twoich cudach" - nauczałeś mnie upatrywać we wszystkiem Twoje zrządzenia /Psalmy w tłumaczeniu Izaaka Cylkowa/.
*/ (w. 18) "Póki nie opowiem pokoleniom o potędze Twojego ramienia" - por. Iz 51,9; Iz 53,1 /Biblia Ekumeniczna/.
*/ (w. 20) "Mnie znowu ożywisz i znowu mnie wyprowadzisz z otchłani ziemi" - Bóg wybawia go z niebezpieczeństwa życia (por. w. 23) /Biblia Tysiąclecia/.
- "Otchłani ziemi" - być może chodzi o krainę umarłych (por. Ps 49,15). Psalmista mówi o sobie jak o zmarłym. jest to przesadnia opisująca powagę zagrożenia, w jakim się znalazł /Biblia Paulistów/.
- Uzupełnienie za przypisem z Biblii Paulistów: Przesadnia - pisarze starożytni często używali przesadni (hiperboli), czyli zamierzonego spotęgowania cech rzeczy, zjawisk czy okoliczności.
*/ (w. 22) "Święty Izraela" - to Bóg, świętości pełen, któremu naród izraelski w osobny sposób jest oddany. (Nazwa bardzo często spotykana u Izajasza) /Księga Psalmów w tłumaczeniu O. Stanisława Wójcika CSsR/.
*/ (w. 23) "Dusza" - oznacza tu osobę /Biblia Poznańska/.
*/ (w. 24) "A mój język nieustannie opowiada o Twojej sprawiedliwości" - por. Ps 35,28 /Biblia Poznańska/.
 |
| Ps 71,14 w języku tamilskim |
Komentarz O. Adama Szustaka OP do Psalmu 71:
Ja zaś zaufałem Twemu miłosierdziu;
niech się cieszy me serce z Twojej pomocy,
chcę śpiewać Panu, który obdarzył mnie dobrem.
(Ps 13,6 - BT)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz