niedziela, 2 października 2016

Mój Psałterz: PSALM 7

Oto Sędzia stoi przed drzwiami. 
(Jk 5, 9 - Biblia Tysiąclecia /BT/)



Psalm błagalny. Jest lamentacją osoby, która została niesprawiedliwie oskarżona. Wyznaje swoją niewinność (ww. 2-6) i prosi Boga o dokonanie sądu, licząc na ułaskawiający werdykt (ww. 7-12). Psalmista podejmuje próby utożsamienia się z całym ludem, powołując się na zebranie narodów oraz oczekiwanie w ich obecności na Boży osąd (w. 8). Psalm merytorycznie i rzeczowo kontynuuje tematykę sprawiedliwości, zapoczątkowaną w Psalmie 4. Od samego początku psalmista wyraża głębokie zaufanie względem Boga. Oczekuje on ukarania niesprawiedliwych w przypadku braku nawrócenia (ww. 13-17). Psalm kończy się dziękczynieniem (w. 18).

Psalm 7 w Kodeksie Watykańskim

W komentarzu do Psalmu 7, Piotr Kubala z portalu Ekumenizm, pisze:

"«W Tobie ja samym, PANIE, człowiek smutny,
Nadzieję kładę; Ty racz o mnie radzić!
Nieprzyjaciel mój, jako lew okrutny,
Szuka mej dusze, aby ją mógł zgładzić;» (przekład Jana Kochanowskiego).

Niełatwo żyć było w tych czasach, kiedy Dawid - izraelski młodzieniec, pomazaniec Boży, wojownik, bohater, w końcu król - zmagał się ze swymi wrogami.
Przyszło mu stawić czoła przeciwnościom, które wielokrotnie przerastały jego siły, jednak ze wszystkich prób wyszedł zwycięsko. (...)
Dawid nie przeżył tego wszystkiego dzięki swojemu sprytowi i przezorności, przed śmiercią nie uratowały go też ani bezwzględność, ani okrucieństwo. Dawid przeżył i został królem dlatego, że tak chciał Bóg, któremu on zaufał i do którego wołał:

«PANIE, Boże mój, do Ciebie się uciekam; 
wybaw mnie i uwolnij od wszystkich prześladowców,
by kto - jak lew - mnie nie porwał i nie rozszarpał, 
gdy zabraknie wybawcy.» (Biblia Tysiąclecia).

Ale nie tylko to. W niebezpieczeństwie tak wołać potrafimy i my. Dawid zaufał Bogu do końca. W czasie swojej ucieczki przed oprawcami, ukrywania się przed nimi górach i w jaskiniach Dawid wielokrotnie miał okazje do zemsty, odpłacenia za krzywdy zarówno swoim prześladowcom, łącznie z samym królem Saulem, jak i zdrajcom, którzy w obawie o własną skórę lub ze zwykłej chęci zysku zdradzali go wielokrotnie. Tej wiary, takiego zaufania swemu Bogu możemy się uczyć od Dawida. Pomimo wielu okazji, pomimo namów i pokus Dawid nie mścił się na swych prześladowcach. Wolał raczej oddać sprawę Bogu, oczekując sprawiedliwego osądu zarówno swoich czynów, jak i swoich oprawców:

«PANIE, Boże mój! Jeśli to uczyniłem, 
Jeśli jest bezprawie na dłoniach moich,
Jeśli odpłacałem złem temu, który żyje ze mną w pokoju,
I ograbiłem tego, który mnie gnębił bez powodu,
Niech mnie ściga i pochwyci nieprzyjaciel
I wdepcze w ziemię życie moje.» (Biblia Warszawska).

(...) Jeśli i my potrafimy tak Bogu zaufać, jeśli potrafimy oddać mu swoje sprawy nie szukając sprawiedliwości na własną rękę, to możemy zawołać razem z Dawidem:

«Sławić będę PANA według sprawiedliwości Jego
I opiewać będę imię PANA Najwyższego.» (Biblia Warszawska)".


Hebrajski zapis Psalmu 7 

PSALM 7
("Mój psałterz" - przekład ks. Kazimierza Buczkowskiego, słownictwo uwspółcześnione)

MODLITWA OCZERNIONEGO
(w Psałterzu ks. Kazimierza Buczkowskiego tytuły psalmów są w języku łacińskim, powyższe tłumaczenie tytułu Psalmu 7 pochodzi z Biblii Tysiąclecia)

1 Skarga Dawida, którą wyśpiewał do PANA z powodu Kusza Beniaminity.
(w przekładzie ks. Kazimierza Buczkowskiego brak jest wiersza 1, powyższy wiersz podaję za Biblią Tysiąclecia)

2 PANIE, Boże mój! Tyś nadzieja moja,
Niech mnie wybawi święta ręka Twoja
3 Od tych, którzy się na mnie usadzili,
By snadź mnie duszy mej nie pozbawili;
Gdyż oprócz Ciebie nie masz, kto by zbawił,
Kto by się za mną w mem nieszczęściu wstawił.
4 A jeślim, PANIE, coś złego uczynił,
I nieprawością przed Tobą zawinił,
5 Jeślim oddawał tym, co mnie krzywdzili
Złem za złe, słuszna, by mnie zwyciężyli*
6 Nieprzyjaciele; niech me życie skrócą,
A sławę moją niechaj w proch obrócą. –

7 Podnieś się, PANIE, w strasznym gniewie Twoim,
A okaż moc Twą przeciwnikom moim;
Podnieś się, PANIE, dla słowa onego,
Któreś był wyrzekł; 8 a u progu Twego
Lud się zgromadzi wielbiąc dobroć Twoją.
9 Sam z wysokości ogłoś słuszność moją;
Ty, który sądzisz narody tej ziemi,
Sąd Twój pokieruj cierpieniami memi,
Którem ponosił od mych przeciwników.
10 Niechaj Twa kara przyjdzie na grzeszników;
A sprawiedliwym daj doznać radości,
Bo ty znasz, PANIE, serc naszych skrytości*.
11 Słusznie ratunku spodziewam się Twego,
Ty bowiem zbawiasz każdego prawego,
12 Ty jesteś Bogiem, sędzią sprawiedliwym,
Panem wszechmocnym i wielce cierpliwym;
Gniew Twój jest krótki i bardzo łaskawy,

13 Lecz gdy się z drogi do Pana nieprawej
Zły nie nawróci, wówczas straszny będzie,
Łuk swój naciągnie i miecza dobędzie*,
14 Strzały śmiertelne, ogniem pałające
Nałoży na łuk, wytępi grzeszące,
15 Którzy począwszy w boleści, zrodzili
Niesprawiedliwość*, aż wreszcie skończyli
Na nieprawości. 16 Oto wykopali
Dół*, w którym sami pożarci zostali;
17 A ich zasadzki i zdradliwe mowy
Spadną jak piorun na ich własne głowy*

18 Przeto czcić będę sąd Sprawiedliwego
I imieniowi* śpiewać Najwyższego.


Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEMKTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was»".

*/ (w. 5) - por. Wj 21,23-25. /Biblia Warszawsko-Praska/.
- por. 1Sm 24,6; 1Sm 26,9. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 10) - por. 1Sm 16,7; 1Krn 28,9: Jr 11,20; Jr 17,10; Jr 20,12; Ap 2,23. /Biblia Gdańska/. 
- por. J 2,25. /Nowy Przekład Dynamiczny Księgi Psalmów/.

*/ (w. 13) - por. Jr 4,5-9; Jr 25,29. /Biblia Ekumeniczna/.

*/ (w. 15) "Którzy począwszy w boleści, zrodzili nieprawość" - Proces powstawania i dojrzewania grzechu przedstawiony na sposób rozwoju dziecka w łonie matki. /Biblia Tysiąclecia/.
- por. Hi 15,35; Iz 59,4. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 16) "Oto wykopali dół" - obraz przysłowiowy, wzięty ze sposobu polowania na grubego zwierza. Por. Ps 9,16; Ps 57,7; Prz 26,27. /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 17) "Spadną jak piorun na ich własne głowy" - obraz kamienia wyrzuconego wysoko w górę, który spada na głowę rzucającego (por. Syr 27,25; Prz 26,27), zastosowany do przewrotnego postępowania, które obraca się przeciw grzesznikowi. /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 18) "Imieniowi" - imię oznaczało istotę, tożsamość i tajemnicę osoby, do której się odnosiło. nadanie dziecku konkretnego imienia wyrażało oczekiwania rodziców, jakie z nim wiązali, jak również zadania, jakie dana osoba ma do spełnienia w życiu (Mt 16,18). Dlatego w kulturze semickiej imię zawsze wyrażało możliwości  społeczne człowieka (Lb 16,2). Izraelici przywiązywali wielką wagę do nadawania imion. Zmienić komuś imię oznaczało obdarzenie go nową osobowością (Rdz 17,5; Rdz 17,15). Bóg objawiając swoje imię człowiekowi (Wj 3,14), pozwolił mu zbliżyć się do swojej tajemnicy, dopuścił go do głębokiej zażyłości ze sobą (J 17,6.26). Jego imię jest uświęcane (Iz 29,23), uwielbiane (Ps 7,18), kochane (Ps 5,12), wieczne (Ps 135,13) i groźne (Pwt 28,58). Świątynia była miejscem, w którym z woli Boga przebywało Jego imię (Pwt 12,5), czyli stale była napełniona jego obecnością. Żydzi z szacunku dla Boga nigdy nie wypowiadali Jego imienia, zastępując je pomocniczymi określeniami typu: mój Pan, Bóg, Ten co przebywa w górach. Bóg wybrał również imię dla swojego Syna. Imię Jezus jest święte i tożsame z imieniem Bożym (Ap 14,1). Apostołowie w imię Jezusa uzdrawiali chorych (Dz 3,6), wyrzucali demony (Mk 9,38), czynili cuda (Mt 7,22). Ich działania były w istocie działaniami samego Jezusa, który przekazując uczniom władzę i moc, uczynił ich kontynuatorami swojej misji. /Biblia Paulistów, słownik - przypis do Ps 5 w. 12/.



Wsłuchajmy się jeszcze w słowa konferencji O. Adama Szustaka OP i - na koniec konferencji - przyjmijmy błogosławieństwo skierowane do słuchaczy:




(...) Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, 
Panie, Boże wszechwładny! 
Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów! 
Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? 
Bo Ty sam jesteś Święty, 
bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, 
bo ujawniły się słuszne Twoje wyroki. 
(Ap 15,3-4 - BT)

______________________________________________


29 września obchodziliśmy święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała,


a 2 października Kościół wspomina Świętych Aniołów Stróżów.

Przyzwyczajeni jesteśmy do tego, że każdy z nas ma swojego Anioła Stróża.
Gorzej już ze świadomością, że swoich Aniołów Stróżów mają narody czy państwa.

Wszystkich interesujących się tematyką anielską (angelologią), oraz chcących zdobyć wiadomości o rozwijającym się kulcie Anioła Stróża Polski, zapraszam do zapoznania się z blogiem ANIOŁ STRÓŻ POLSKI.


W swoich modlitwach pamiętajmy o wstawiennictwie świętych aniołów.
Pomocne mogą być trzy modlitwy publikowane przez portal DEON:
- do św. Michała Archanioła w walce ze złymi duchami,
- do św. Gabriela Archanioła o zaufanie Bogu,
- do św. Rafała Archanioła o uzdrowienie.

Więcej modlitw na blogu ANIOŁ STRÓŻ POLSKI.

_______________________________________________________


W dniu wczorajszym rozpoczął się tydzień modlitw w intencji uchodźców UMRZEĆ Z NADZIEI.


Bliższe informacje na portalu DEON.

_______________________________________________________


W związku z procedowanym w Sejmie społecznym projektem "Stop aborcji", pojawiły się oskarżenia Kościoła katolickiego w Polsce o chęć karania kobiet.

Taki zapis znajduje się w społecznym projekcie, ale w tym miejscu należy przypomnieć jednoznaczne stanowisko Konferencji Episkopatu Polski ogłoszone w Komunikacie z 372 Zebrania Plenarnego KEP z 16 kwietnia 2016 r.:
„Dziękując świeckim angażującym się w ruchy, stowarzyszenia i federacje pro-life, pasterze Kościoła w Polsce proszą o solidarną współpracę w tej ważnej sprawie. Równocześnie oświadczają, że nie popierają karania kobiet, które dopuściły się aborcji. Te kwestie Kościół rozwiązuje w sakramencie pojednania, zgodnie z przepisami prawa kanonicznego i normami etyczno-moralnymi”.

Ks. abp Henryk Hoser SAC

Temat rozwinął w wywiadzie dla KAI ks. abp Henryk Hoser SAC, przewodniczący Zespołu Ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. Biotycznych:
„Problem ten rozstrzygany jest na forum wewnętrznym, w zakresie sakramentu pokuty i pojednania, a więc na forum obłożonym tajemnicą spowiedzi. Są to sytuacje życiowe na tyle trudne i powikłane, że nie nadają się do roztrząsania w trybunałach prawa cywilnego, co zakłada ten projekt ustawy”.

_______________________________________________________


Ojciec Święty Franciszek w Gruzji.


Papież Franciszek, w kościele katolickim obrządku chaldejskiego pw. św. Szymona w Tbilisi, modlił się o pokój na świecie:

Panie Jezu,
Wielbimy krzyż Twój,
który uwalnia nas od grzechu – źródła wszelkiego podziału i zła;
głosimy Twoje zmartwychwstanie,
które wybawia człowieka z niewoli upadku i śmierci;
oczekujemy Twego przyjścia w chwale,
które urzeczywistni Twoje królestwo sprawiedliwości, radości i pokoju.

Panie Jezu,
Przez Twoją chwalebną mękę,
Pokonaj zatwardziałość serc uwięzionych w nienawiści i egoizmie;
mocą Twojego zmartwychwstania,
wyrwij z ich stanu ofiary niesprawiedliwości i ucisku;
ze względu na wierność Twego przyjścia,
przyćmij kulturę śmierci i spraw, aby zajaśniał triumf życia.

Panie Jezu,
Zjednocz ze swym krzyżem cierpienia wielu niewinnych ofiar:
dzieci, osób starszych, chrześcijan prześladowanych;
ogarnij światłem Twojej Paschy ludzi głęboko zranionych:
osoby wykorzystywane, pozbawione wolności i godności;
pozwól doświadczyć niezmienności Twego królestwa ludziom żyjącym w niepewności: wygnańcom, uchodźcom, którzy stracili smak życia.

Panie Jezu,
Rozciągnij cień Twego krzyża nad narodami toczącymi ze sobą wojnę:
Niech się nauczą drogi pojednania, dialogu i przebaczenia;
Pozwól zasmakować radości Twego zmartwychwstania narodom wyczerpanym bombardowaniami:
Podnieś ze zniszczeń Irak i Syrię;
zjednocz pod swoim słodkim panowaniem swoje rozproszone dzieci:
wspieraj chrześcijan żyjących w diasporze i daj im jedność wiary i miłości.

Maryjo Panno, Królowo Pokoju,
Która byłaś u stóp krzyża,
Wyjednaj u Twojego Syna odpuszczenie naszych grzechów;
Która nigdy nie zwątpiłaś w zwycięstwo zmartwychwstania,
Wspieraj naszą wiarę i nadzieję;
Która jako Królowa jesteś w chwale,
naucz nas królewskości służby i chwały miłości.
Amen.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz