Mój Psałterz: PSALM 17

Kto drwi z ubogiego, znieważa jego Stwórcę,

kto cieszy się z klęski, nie ujdzie karania.

(Prz 17,5 - Biblia Tysiąclecia)

Psalm 17 jest indywidualną lamentacją niewinnie prześladowanego.
O  strukturze Psalmu 17 decydują trzy wyraźnie uformowane zestawy próśb:
- prośby i wyznanie niewinności (ww. 2-5),
- prośby i opis nieszczęść spowodowanych przez złoczyńców i wrogów (ww. 6-12),
- prośby i wyznanie zaufania i niewinności (ww. 13-15).

Ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł (Ps 17,8)

Psalm 17 po hebrajsku i w tłumaczeniu Izaaka Cylkowa 

PSALM 17 (16)
("Mój Psałterz" - Biblia Gdańska, słownictwo uwspółcześnione)

BŁAGANIE O WYZWOLENIE OD WROGÓW 
(w Księdze Psalmów w Biblii Gdańskiej brak jest tytułów psalmów, powyższy tytuł Psalmu 17 pochodzi z Biblii Tysiąclecia)

1 Modlitwa Dawida. 

Wysłuchaj, PANIE, mojej słusznej sprawy, zważ na moje wołanie,
nakłoń ucha na modlitwę moich nieobłudnych ust.
2 Niech wyrok o mnie wyjdzie sprzed Twego oblicza,
niech Twoje oczy widzą to, co słuszne.
3 Doświadczyłeś me serce, nawiedziłeś mnie nocą*,
wypróbowałeś mnie ogniem*,
ale nic nie znalazłeś*.
Postanowiłem, że moje usta nie zgrzeszą.
4 Co się tyczy spraw ludzkich,
dzięki słowom Twoich ust wystrzegałem się dróg okrutnika.
5 Zatrzymaj moje kroki na Twoich drogach,
aby nie zachwiały się moje nogi.

6 Wzywam Cię, Boże, bo mnie wysłuchasz.
Nakłoń ku mnie swe ucho*, wysłuchaj moich słów.
7 Okaż swoje miłosierdzie,
Ty, który wybawiasz ufających Tobie
od tych, którzy powstają przeciwko Twojej prawicy.
8 Strzeż mnie jak źrenicy oka*,
ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł*;
9 Przed niegodziwymi, którzy mnie gnębią,
przed wrogami mojej duszy, którzy mnie osaczyli.
10 Okryli się swoim tłuszczem*,
zuchwale mówią swoimi ustami.
11 Gdziekolwiek idziemy, otaczają nas,
wytężają swój wzrok, aby nas powalić na ziemię.
12 Podobni są do lwa* żądnego okupu,
do lwiątka siedzącego w ukryciu.

13 Powstań, PANIE, wystąp przeciwko niemu i powal go,
swoim mieczem ocal moją duszę* od niegodziwego;
14 A swoją ręką, PANIE, od ludzi,
od ludzi tego świata, których udziałem jest to życie,
a których brzuchy napełniasz swymi skarbami*,
tak że nasyceni są nawet ich synowie,
a resztę zostawiają ich dzieciom.
15 Ja zaś w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze,
a gdy się obudzę, nasycę się Twoim podobieństwem*.

Przypisy:

KAPITALIKAMI zaznaczono słowo (najczęściej "PAN") będące tłumaczeniem najważniejszego w Starym Testamencie imienia Boga "JHWH" (JAHWE) - "JEST", "JESTEM". Imienia Boga, ze względu na jego świętość, Izraelici nie wypowiadali, zastępując słowem "ADONAJ" - "PAN".
Wj 3,14 (Biblia Tysiąclecia) - "Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «JESTEM, KTÓRY JESTEM». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela; JESTEM posłał mnie do was»".

*/ (w. 3) "Nocą" - noc oznacza doświadczenie, nieszczęście. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
- "Wypróbowałeś mnie ogniem" - jak szlachetny kruszec. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.
- "Doświadczyłeś me serce... ale nic nie znalazłeś" - por. Ps 7,10; Prz 17,3. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 6) "Nakłoń ku mnie swe ucho" - antropomorfizm (por. Ps 2,4), który tu oznacza: pośpiesz się z ratunkiem, wysłuchaj mnie uważnie. /Biblia Paulistów/.

*/ (w. 8) "Strzeż mnie jak źrenicy oka" - por. Pwt 32,10. /Biblia Gdańska/.
- "Ukryj mnie w cieniu swych skrzydeł" - Bóg roztacza opiekę nad swoim ludem, jak ptak chroniący pisklęta pod skrzydłami (np. Wj 19,4; Pwt 32,11n; Mt 23,37). Kiedy obraz nawiązuje do skrzydeł cherubinów (Ps 18,11) na Arce Przymierza (Wj 25,18-20), wyraża prośbę o znalezienie azylu w świątyni. /Biblia Paulistów/. 
- por. Rt 2,12; Ps 91,4. /Biblia Gdańska/.

*/ (w. 10) "Okryli się swoim tłuszczem" - dosłownie "zamknęło". Jest to obrazowe przedstawienie zamknięcia twardym sadłem centrum uczuć i sumienia, za jakie Semici uważali nerki. /Septuaginta w tłumaczeniu O. Remigiusza Popowskiego SDB/.
- tzn. prawdopodobnie ich serca pokryte tłuszczem (por. Ps 119,70). /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 12) "Lwa" - nieprzyjaciele przedstawiani są często jako lwy (por. np. Ps 7,3; Ps 10,9; Ps 22,14; Ps 57,5). /Biblia Tysiąclecia/.

*/ (w. 13) "Moją duszę" - mnie, życie moje. /Biblia ks. Wujka z przypisami ks. Stanisława Stysia SJ/.

*/ (w. 14) "Od ludzi tego świata... których brzuchy napełniasz swymi skarbami" - prawdopodobnie jest tu wyrażona myśl, że Bóg obdarza także grzeszników dobrami doczesnymi, ale pozbawi ich dóbr wyższego rzędu. /Biblia Poznańska/.

*/ (w. 15) "Gdy się obudzę... Twoim podobieństwem"  - por. Wj 24,11; Lb 12,8; J 1,18. W świetle objawienia chrześcijańskiego należy wiersz ten rozumieć o eschatologicznym, pełnym zaspokojeniu wszystkich pragnień (por. Mt 5,6; Ap 7,16). /Biblia Tysiąclecia/.
- por. Ap 22,4. / Biblia Ekumeniczna/.

Podobni do lwa dyszącego na zdobycz (Ps 17,12)

I tradycyjnie już końcowe błogosławieństwo O. Adama Szustaka OP, poprzedzone konferencją:

Niech PAN wynagrodzi cię za to, co uczyniłaś, 
i niech hojnie cię wynagrodzi PAN, Bóg Izraela, 
do którego przyszłaś, aby się schronić pod Jego skrzydłami. 

(Rt 2,12 - Biblia Ekumeniczna)