Księga Rodzaju, po opisie stworzenia świata (por. Rdz 1,1-31) podaje, iż podsumowując swoją pracę "... Bóg widział, że wszystko, co uczynił było bardzo dobre." (Rdz 1,31 - Biblia Tysiąclecia /BT/).
Człowiek uległ jednak szatanowi, jego argumentacji, "... gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło." (Rdz 3,5 - BT).
Tak człowiek zapragnął być jak Bóg...
A konsekwencje tego są opłakane do dnia dzisiejszego.
Bezpośrednio po niewierności / złamaniu zakazu Boga / grzechu pierworodnym, Adam i Ewa, gdy usłyszeli kroki Pana Boga - schowali się (por. Rdz 3,8). Wtedy "Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: «Gdzie jesteś?»" (Rdz 3,9 - BT).
Jak Adam i Ewa zrozumieli, że są nadzy i niegodni spotkania z Bogiem (por. Rdz 3,10), tak my, gdy popełnimy grzech, instynktownie odsuwamy się od Boga.
Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia, że "Grzech przeciwstawia się miłości Boga do nas i odwraca od Niego nasze serce." (KKK, 1850).
Ale Bóg jest wierny zawartemu przymierzu i niezmiennie, wytrwale na nas czeka.
W Ewangeliach mamy zapewnienie Pana Jezusa, że będzie z nami, że będzie nam towarzyszył.
Np.: "... A Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata." (Mt 28,20 - BT).
Obiecuje też: "Będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami..." (2 Kor 6,18 - BT).
W encyklice Dives in misericordia św. Papież Jan Paweł II komentuje przypowieść o synu marnotrawnym (Łk 15,11-32):
"Ojciec marnotrawnego syna jest wierny swojemu ojcostwu, wierny tej swojej miłości, którą obdarzał go jako syna." (DM, 6)
oraz "Przecież chodziło w końcu o własnego syna. Tego zaś stosunku żaden rodzaj postępowania nie mógł zmienić, ani zniszczyć." (DM, 5).
/Obok: artystyczna wizja encykliki Dives in misericordia na suficie Bazyliki Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach - malowidło krakowskich artystek Aleksandry Grochal i Katarzyny Dobrzyńskiej - 2002-2003 r./
Okres Wielkiego Postu jest doskonałym momentem na dokonanie przewrotu kopernikańskiego w naszym życiu.
Uznanie, że świat nie kręci się wokół nas, lecz że w centrum czasoprzestrzeni wszechświata jest Stwórca - nasz Bóg, który stworzył nas na swój obraz i podobieństwo (por. Rdz 1,27), ukochał nas odwieczną miłością (por. Jr 31,3) i zawsze czeka na nasz powrót...
Człowiek uległ jednak szatanowi, jego argumentacji, "... gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło." (Rdz 3,5 - BT).
Tak człowiek zapragnął być jak Bóg...
A konsekwencje tego są opłakane do dnia dzisiejszego.
Grafika z portalu http://www.fronda.pl/ |
Bezpośrednio po niewierności / złamaniu zakazu Boga / grzechu pierworodnym, Adam i Ewa, gdy usłyszeli kroki Pana Boga - schowali się (por. Rdz 3,8). Wtedy "Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: «Gdzie jesteś?»" (Rdz 3,9 - BT).
Jak Adam i Ewa zrozumieli, że są nadzy i niegodni spotkania z Bogiem (por. Rdz 3,10), tak my, gdy popełnimy grzech, instynktownie odsuwamy się od Boga.
Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia, że "Grzech przeciwstawia się miłości Boga do nas i odwraca od Niego nasze serce." (KKK, 1850).
Ale Bóg jest wierny zawartemu przymierzu i niezmiennie, wytrwale na nas czeka.
W Ewangeliach mamy zapewnienie Pana Jezusa, że będzie z nami, że będzie nam towarzyszył.
Np.: "... A Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata." (Mt 28,20 - BT).
Obiecuje też: "Będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami..." (2 Kor 6,18 - BT).
W encyklice Dives in misericordia św. Papież Jan Paweł II komentuje przypowieść o synu marnotrawnym (Łk 15,11-32):
"Ojciec marnotrawnego syna jest wierny swojemu ojcostwu, wierny tej swojej miłości, którą obdarzał go jako syna." (DM, 6)
oraz "Przecież chodziło w końcu o własnego syna. Tego zaś stosunku żaden rodzaj postępowania nie mógł zmienić, ani zniszczyć." (DM, 5).
/Obok: artystyczna wizja encykliki Dives in misericordia na suficie Bazyliki Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach - malowidło krakowskich artystek Aleksandry Grochal i Katarzyny Dobrzyńskiej - 2002-2003 r./
Okres Wielkiego Postu jest doskonałym momentem na dokonanie przewrotu kopernikańskiego w naszym życiu.
Uznanie, że świat nie kręci się wokół nas, lecz że w centrum czasoprzestrzeni wszechświata jest Stwórca - nasz Bóg, który stworzył nas na swój obraz i podobieństwo (por. Rdz 1,27), ukochał nas odwieczną miłością (por. Jr 31,3) i zawsze czeka na nasz powrót...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz